Η ΗΔΙΚΑ θα διαχειριστεί το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, και αναμένεται για άλλη μια φορά να ισχύσουν τα γνωστά νεοελληνικά ευτράπελα των επιτήδειων, που ενώ διαθέτουν ιδιόκτητες πολυκατοικίες, μισθούς, mercendes A-Class, λαμβάνουν συσσίτιο από την εκκλησία, και με μαϊμού έγγραφα νοσοκομειακών γιατρών παίρνουν και προνοιακά επιδόματα.
Είναι βέβαιο ότι για άλλη μια φορά ένα μεγάλο τμήμα των δικαιούχων
θα είναι οι γνωστοί επιτήδειοι, και σαφώς μπορεί να κοπούν οι πραγματικά δικαιούχοι, δεδομένου ότι έχουμε τα πειστήρια όσων ισχύουν σήμερα, και όσων ίσχυαν τα προηγούμενα χρόνια.
Έχω σειρά πειστηρίων - ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ - των πλαστών εγγράφων που λαμβάνουν από νοσοκομειακούς γιατρούς οι επιτήδειοι και λαμβάνουν τα προνοιακά επιδόματα, ενώ έχουν κοπεί των πραγματικά δικαιούχων, και θα τα χρησιμοποιήσω δεδομένης της απάτης που διαπράττεται εις βάρος των πραγματικά δικαιούχων που κόβονται με δόλο από γιατρούς οι οποίοι χωρίς εξέταση βγάζουν ''ιατρικό πόρισμα'' και ποσοστά αναπηρίας.
Ο Υφυπουργός Εργασίας χαρακτήρισε το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα ως «μια ριζική, δομική αλλαγή στην οργάνωση του κοινωνικού κράτους. Η Ελλάδα είναι μια από τις ελάχιστες ευρωπαϊκές χώρες που δεν διέθετε ένα ολοκληρωμένο σχήμα ελάχιστο εγγυημένου εισοδήματος.
Κατ' αρχήν επειδή το 2004, όταν η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα στην «Ε.Ε. των 15» χωρίς ανάλογο μηχανισμό, ο Συνασπισμός είχε φέρει στη Βουλή νομοσχέδιο για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα που απορρίφθηκε από την πλειοψηφία.
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν ήθελε μέτρα που εξασφάλιζαν ένα δίχτυ προστασίας για ευρείες κατηγορίες φτωχών και απόρων με κεντρικό και ομοιόμορφο τρόπο κι έπλητταν την ισχύ του πελατειακού κράτους. Το όργιο αναπηρικών συντάξεων-μαϊμού που ακολούθησε την περίοδο 2004-2009 ήταν προϊόν της προσωπικής συνδιαλλαγής ψηφοφόρου-βουλευτή: πολίτες σε ένδεια, με τη διαμεσολάβηση γνωστών με πολιτικές προσβάσεις, παραπέμπονταν στους «σωστούς» γιατρούς και εξασφάλιζαν παρανόμως ένα εισόδημα πουλώντας την ψήφο τους.
ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ
Ο υφυπουργός κ.Πλακιωτάκης είπε ότι τα συστήματα ελαχίστου εγγυημένου εισοδήματος βασίζονται στις αρχές της ισοτιμίας και της αλληλεγγύης, ενώ η αλληλεγγύη προς τους πιο ευπαθείς συμπολίτες μας συνιστά ένα από τα κεντρικά στοιχεία του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, του κοινού ευρωπαϊκού μας πολιτισμού.
Εχουμε πάνω από 1.300.000 ανέργους. Προφανώς δεν είναι όλοι τους φτωχοί, κάποια παλαιότερα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (2010) όμως ανέφεραν ότι το 40% των ανέργων είναι φτωχοί και κάποια πιο πρόσφατα (2013) έδειξαν ότι η κρίση αυξάνει τη φτώχεια στην Ελλάδα με ταχείς ρυθμούς. Πλέον το 35% των κατοίκων της χώρας μας βρίσκεται κάτω από τα όρια της φτώχειας (πέρυσι ήταν στα 5.700 ευρώ για το άτομο και στα 12.000 για τετραμελή οικογένεια).
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποκαλεί αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα ανθρωπιστική κρίση κι έχει επεξεργαστεί ένα καλά αρθρωμένο πρόγραμμα με στοιχεία κοινωνικού μισθού, κοινωνικής στέγης και προμηθευτικών αλυσίδων τροφίμων. Κάθε αριστερό πνεύμα θα αναγνωρίσει ότι είναι προτιμότερη η εφαρμογή του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ – που ενέχει μια αντίληψη κοινωνικής παρέμβασης, εμπλέκει ήδη υπάρχοντες θεσμούς και η εφαρμογή του θα μπορούσε να εκπαιδεύσει την ελληνική κοινωνία σε πιο κοινωνιοκεντρικές λογικές – από το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.
Δεν επιτρέπεται η ριζοσπαστική Αριστερά να υπερασπίζεται τους υψηλούς δημόσιους μισθούς των υπαλλήλων της Βουλής που διορίστηκαν απο το παράθυρο λόγω συγγένειας πολιτικών η ακόμη και γιατί ήταν εργαζόμενοι στο κανάλι κόμματος, και των δικαστών διότι το ένα τρίτο του πληθυσμού που βρέθηκε στην ανεργία και αντί να λαμβάνει ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα επιβαρύνεται με ελάχιστους εγγυημένους φόρους.
Η επιλογή έγινε με κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια, αλλά και με όρους αντιπροσωπευτικότητας, προκειμένου να έχουμε ασφαλή και αξιοποιήσιμα συμπεράσματα για την μετέπειτα καθολική εφαρμογή στο σύνολο της χώρας.
Ο υφυπουργός ανέφερε ότι «Πρέπει να τονιστεί το γεγονός ότι το εγγυημένο κοινωνικό εισόδημα αποτελεί στην ουσία ένα ολοκληρωμένο κοινωνικό πακέτο στήριξης που περιλαμβάνει και εισοδηματική ενίσχυση, αλλά και πρόσβαση σε κοινωνικές υπηρεσίες και, κυρίως, συμμετοχή σε οργανωμένες διαδικασίες επανένταξης. Αυτό το τελευταίο, μάλιστα, είναι ιδιαίτερα κρίσιμο γιατί η εμπειρία άλλων χωρών στο ίδιο ζήτημα υποδηλώνει ότι σχήματα εγγυημένου εισοδήματος που περιορίζονται μόνο στην καταβολή επιδομάτων μπορεί να λειτουργήσουν ως «παγίδες φτώχειας».
Η κυβέρνηση οφείλει να δημιουργήσει τις πολιτικές εργασίας των πολιτών και σαφώς όχι τις παγίδες φτώχειας που καθηλώνουν διαχρονικά τους πολίτες.
Κάποιοι επιτήδειοι τρίβουν τα χέρια τους από τέτοιας μορφής πιλοτικά μέτρα διότι είναι οι γνωστοί ρέμπελοι οι οποίοι θέλουν να λαμβάνουν χωρίς να προσφέρουν τίποτα. Σε πλήρη αντιδιαστολή με αυτής της κατηγορίας πολίτες υπάρχουν οι υπόλοιποι που δεν αρκούνται στα ημίμετρα που θεσπίζονται για αποκομιδή ψήφων, και αξιώνουν την αρωγή της πολιτείας όπως και των τοπικών φορέων για την ίδρυση κοινωνικών δομών - επιχειρήσεων - που θα παρέχουν θέσεις εργασίας και παραγωγή έργου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου