Ο Γιώργος Φούντας, το «σκληρό, λαϊκό παλικάρι», του ελληνικού κινηματογράφου, έφυγε από τη ζωή στις 28 Νοεμβρίου. Το τελευταίο διάστημα ο ηθοποιός νοσηλευόταν στο νοσοκομείο των Αθηνών -χτυπημένος χρόνια από Αλτσχαϊμερ- και δίπλα του είχε τα αγαπημένα του πρόσωπα, την σύντροφο της ζωής του, χορεύτρια, Χρυσούλα Ζώκα και τον γιο του Πάνο.
Γεννήθηκε το 1924, στο Μαυρολιθάρι Παρνασσίδας, στην Φωκίδα και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, με δάσκαλο τον Αιμίλιο Βεάκη. Το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο έγινε το 1944 στην ταινία «Χειροκροτήματα» του Γ. Τζαβέλα και σχεδόν μια δεκαετία αργότερα ενσάρκωσε τον ρόλο του Μίλτου στην «Στέλλα» του Μιχάλη Κακογιάννη. Η τελευταία σκηνή της ταινίας, όπου ο Φούντας λέει τη φράση «Φύγε Στέλλα, κρατάω μαχαίρι», έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία του ελληνικού σινεμά. Στο θέατρο, οι πρώτες του εμφανίσεις έγιναν στο «Ρεαλιστικό θέατρο» στο Περοκέ και στο «Νυφιάτικο Τραγούδι» του Νότη Περγιάλη. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τον θίασο Μουσούρη και τον θίασο της Κατερίνας.
Έπαιξε επίσης σε μερικές από τις σημαντικότερες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφους όπως η «Μαγική Πόλη» του Νίκου Κούνδουρου και τα «Κόκκινα Φανάρια» του Βασίλη Γεωργιάδη, καθώς και στο «Ποτέ την Κυριακή» του Ζιλ Ντασέν. Βραβεύτηκε από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τις χρονιές 1966 και 1967 για την ερμηνεία του στις ταινίες «Με την Λάμψη στα Μάτια» και «Πυρετός στην Άσφαλτο».
Στην τηλεόραση έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1975 συμμετέχοντας στη μεταφορά στη μικρή οθόνη του «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» του Νίκου Καζαντζάκη. Η τελευταία τηλεοπτική του εμφάνιση ήταν στη σειρά «Γόβα στιλέτο».Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη, στις 11.00 π.μ στο Α΄ Νεκροταφείο της Αθήνας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου