Οι μαζικές κινητοποιήσεις της 15/12 σηματοδοτούν ένα νέο στάδιο στον αγώνα κατά της κοινοβουλευτικής Χούντας που αποθρασυμένη, με τη βοήθεια της διεθνούς αγυρτείας τύπου Ντομινικ Στρος- Καν, προχωρά τώρα στη κατεδάφιση κάθε εργασιακής κοινωνικής κατάκτησης.
Είναι βέβαια σαφές ότι η ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων δεν έχει καμιά σχέση με τη κρίση του χρέους --όπως δεν είχε καμιά σχέση και η καθοριστική υπονόμευση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η μετατροπή δημοσίων αγαθών σε ιδιωτικά κ.λπ.. Προφανώς, το μόνο για το οποίο οι δανειστές μας θα μπορούσαν να είχαν απαίτηση θα ήταν η αποπληρωμή του χρέους και όχι να επιβάλλουν και κανόνες για το πως θα ζούμε και θα εργαζόμαστε, κάτι που ούτε όταν χρεοκοπήσαμε και επίσημα στα τέλη του 19ου αιώνα δεν τόλμησαν να επιβάλλουν οι τότε δανειστές μας. Και αυτό αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι είναι η συμμετοχή μας στην ΟΝΕ και την ΕΕ που μας υποχρεώνει να γίνουμε κυριολεκτικά δούλοι των ξένων και ντόπιων ελίτ, τις οποίες εκπροσωπεί επάξια η χειρότερη και πιο επικίνδυνη κυβέρνηση στην μεταπολεμική Ελλάδα: η κυβέρνηση των απατεώνων «σοσιαλιστών» πολιτικάντηδων του ΠΑΣΟΚ.
Από την άλλη όμως μεριά, η χoυντοποίηση της κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας» προχωρά ακάθεκτη, και όχι μόνο στην Ελλάδα. Έτσι, τις τελευταίες εβδομάδες γίνεται φανερό ότι η νέα μορφή «δημοκρατίας» που ανατέλλει σε ολόκληρη την ΕΕ δεν είναι απλά «ημι-ολοκληρωτική», όπως είχα αναφέρει στην αρχή της κρίσης, αλλά ένα σαφές δείγμα χουντο-κοινοβουλευτισμού, ο οποίος θεμελιώνεται σε δύο βασικά στοιχεία: πρώτον, στη κατάφωρη εξαπάτηση και, δεύτερον, στη φυσική βία. Είναι μάλιστα η καθοριστική θεμελίωσή της στο πρώτο στοιχείο που την διαφοροποιεί από μια καθαρή χούντα, εφόσον έχει απόλυτη ανάγκη την απάτη για τη «νομιμοποίησή» της από το εκλογικό σώμα, ενώ όσον αφορά στο δεύτερο στοιχείο οι διαφορές μεταξύ των δυο ειδών χούντας καθημερινά γίνονται και λιγότερες.
Όσον αφορά στο πρώτο στοιχείο, τα ΜΜΕ και κυρίως τα τηλεοπτικά που ελέγχουν τη σκέψη των περισσότερων πολιτών και ελέγχονται απόλυτα από τις ντόπιες και ξένες ελίτ, παίζουν αποφασιστικό ρόλο στην εξαπάτηση του εκλογικού σώματος εξοστρακίζοντας συστηματικά κάθε εναλλακτική άποψη για τα πραγματικά αίτια της κρίσης και προβάλλοντας μόνο ανώδυνες παραλλαγές των καθεστωτικών απόψεων, ενισχυμένες από τους συστημικούς «κομισάριους»: ακαδημαϊκούς και δημοσιογράφους που ξέρουν πολύ κάλα τι πρέπει να λένε για να διατηρήσουν το κοινωνικο-οικονομικό στάτους τους. Παρ' όλη όμως τη καθοριστική ισχύ των ΜΜΕ, η απάτη γίνεται όλο και πιο φανερή στα λαϊκά στρώματα. Στη Βρετανία, για παράδειγμα, η λαϊκή οργή δεν στρέφεται τόσο κατά των Συντηρητικών, οι οποίοι άλλωστε δεν έκρυψαν προεκλογικά τις προθέσεις τους να επιβάλλουν άγρια μέτρα που θα κτυπούσαν τα λαϊκά στρώματα, ώστε να «σωθούν» οι ιδιωτικές Τράπεζες από την αναπόφευκτη χρεοκοπία που προκάλεσαν οι χρηματοπιστωτικές φούσκες, με τις οποίες θησαύρισαν οι ελίτ τα τελευταία χρόνια. Η οργή στρέφεται βασικά κατά των δήθεν «προοδευτικών» φιλελευθέρων στη συμμαχική κυβέρνηση, οι οποίοι υποσχόντουσαν εντελώς αντίθετα μέτρα, όσον αφορά συγκεκριμένα στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας, από αυτά που επιβάλλουν σήμερα. Στην Ελλάδα, βέβαια, οι απατεώνες του ΠΑΣΟΚ δεν δίστασαν προεκλογικά να υποσχεθούν ένα γενικό πρόγραμμα που δεν είχε καμιά σχέση με τα ληστρικά μέτρα που εφαρμόζουν σήμερα και δεν διανοήθηκαν ποτέ, ακόμη και όταν προκληθήκαν γι' αυτό, να ζητήσουν τη λαϊκή έγκρισή τους μέσα από δημοψήφισμα.
Όσον αφορά στη φυσική βία, αυτή αυξάνει ανάλογα με τον βαθμό που η εξαπάτηση γίνεται αναποτελεσματική. Έτσι, στην Ισπανία και την Ελλάδα οι κοινοβουλευτικές χούντες καταφεύγουν σε επιστρατεύσεις των απεργών, με τους Ισπανούς στρατιωτικούς να μη διστάζουν να εξαναγκάζουν, με τα πιστόλια στα χέρια, τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας να εργαστούν . Στη μητέρα του κοινοβουλευτισμού, τη Βρετανία, έφιπποι αστυνομικοί τσαλαπατούν τους φοιτητές επειδή τολμούν να μην κάνουν πια «κόσμιες» διαδηλώσεις, όπως συνήθως, ενώ δημοσιεύουν τις φωτογραφίες τους ως καταζητούμενους εγκληματίες και, στη συνέχεια, προβαίνουν σε μαζικές συλλήψεις. Τώρα, μάλιστα, συζητούν την απαγόρευση των διαδηλώσεων στο μέλλον!
Σήμερα, σε αντίθεση για παράδειγμα με τον Μάη του '68, δεν έχουμε μια επιθετική δράση «από τα κάτω», με στόχο την ριζοσπαστική αλλαγή της κοινωνίας, αλλά την πιο αντιδραστική επίθεση των ελίτ «από τα πάνω» που έχουμε δει στη σύγχρονη Ιστορία, με στόχο την ανατροπή των κοινωνικών κατακτήσεων πολλών δεκαετιών, η οποία μάλιστα παρουσιάζεται από τους απατεώνες πολιτικούς και τα παπαγαλάκια τους ως «σωτηρία της Πατρίδος»! Αυτό είναι και το κύριο χαρακτηριστικό του χουντο-κοινοβουλευτισμού, ο οποίος αν δεν ανατραπεί «ομαλά» με την ανάπτυξη ενός μαζικού απεργιακού κινήματος από κάτω, οδηγεί αναπόφευκτα σε μορφές βίας που έχουμε να δούμε από τον καιρό του μεσοπολέμου στην Ευρώπη.
Glyfadaweb 2010
- Ο κ. Φωτόπουλος κάνει χρήση κόσμιων εκφράσεων και βάση των δεδομένων διαπιστώσεων του παρόντος. Υπάρχει και η προγενέστερη δική μου δημόσια άποψη η οποία γίνεται διαχρονική, μέχρι το σημείο διαφοροποιήσεων οι οποίες έχουν μόνο μια συγκεκριμένη οδό πεδίου αλλαγών, την ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
- Ειδικά στη Γλυφάδα υπάρχουν χιλιάδες που γνωρίζουν με επάρκεια τόσο στο παρελθόν τις δημόσιες θέσεις μου, όσο και σήμερα μετά το πλαίσιο απόλυτης υπονόμευσης μου με απόλυτα κατευθυντήριες γραμμές χουντικού Πασοκικού Καθεστώτος, το οποίο θέτει εκτός πολίτες Δημότες με εντοποιότητα και εντάσει Αντιδημοκρατικά και στη τοπική αυτοδιοίκηση Δημότες χωρίς εντοποιότητα.(Εντοπιότητα με γιώτα, εγω κάνω χρήση του οι διότι επιθυμώ ποιότητα Δημοκρατίας.)
- Αυτό ως πολιτική πράξη δηλώνει τακτική χουντικού καθεστώτος το οποίο επιθυμεί το πλαίσιο καταλήστευσης των Δημοτών απο μέλη του κόμματος.
- Σε απλά Ελληνικά, αυτός που ήρθε στη Πόλη τον προηγούμενο μήνα και έτυχε της αποδοχής βάση φιλίας του υποψηφίου Δημάρχου με κομματική στήριξη, θα πλαισιώσει βάση της ''Δημοκρατικής διαδικασίας που του έδωσαν το δικαίωμα, όχι στον πολίτη με εντοποιότητα'' και θα αποφασίσει για το μέλλον του πολίτη με εντοποιότητα και παράλληλα κατοίκου 47 χρόνια της Γλυφάδας.
- Και αυτό το χουντικό απόλυτα μοντέλο το ονομάζουν Δημοκρατία οι Πολιτευτές σας.
- Και λόγω του ότι γνωρίζουν τι σημαίνει Δημοκρατία οι υπονομευτές αυτής, αύριο θα με βρούν μπροστά τους σε ότι κάνουν.
- Να βγεί λοιπόν Δημόσια ο κάθε μασκαράς Πρωθυπουργός και Υπουργός, ειδικά ο κ.Ραγκούσης που μεθόδευσε τον Καλλικράτη και να κάνουν μια δημόσια δήλωση πως ονομάζεται το μοντέλο της Τοπικής αυτοδιοίκησης που έχουν δημιουργήσει;
- Διότι όλοι και όλες γνωρίζεται οτι η εντοποιότητα είναι βασικός παράγοντας μοριοδότησης και πλαισίωσης στο Δημόσιο της χουντικής Ελλάδας που θέλουν να λέγεται Δημοκρατική.
- Σε τοπικό επίπεδο Γλυφάδας έχουμε και τις περιπτώσεις αγγράματων που τυνχάνουν σημαντικών θέσεων, ώστε να αποφασίζουν για το μέλλον της Πόλης και όλων των πολιτών. Βάση αυτού του γεγονότος που γνωρίζουμε, έχουμε τα σημαντικά έργα υποδομών και εκσυχρονισμού της Πόλης και θα τα έχουμε και για το μέλλον.
- Ο Πολίτης έστω και με master για εμένα είναι αγγράματος, εαν δεν εχει λάβει Ελληνική Δημοκρατική Παιδεία. Καμμία σχέση με αυτά που διδάσκονται σήμερα.
- Τέλος λέει μια παλιά παροιμία: Όπου λαλούν πολλοί κόκκορη, αργεί να ξημερώση. Και στη Πόλη μας εδω και αρκετά χρόνια λαλούν πολλοί Κόκκορη, για αυτό το λόγο έχουμε διαρκή Νύχτα
- Ο Αληθινός Σοσιαλιστής, και οχι Πασόκος υλιστής ληστής, συμπολίτης σας. Εσαεί και επ΄άπειρον το διαχρονικό Δημοκρατικό μήνυμα (Αυτοί που πλαισιώνουν και συναποφασίζουν στο όνομα της λαικής κυριαρχίας χωρίς να ρωτούν τους πολίτες, είναι ανάξιοι αντιδημοκράτες απατεώνες, και οι νομικές δημιουργίες τους προιόν χουντικών μεθοδεύσεων.) Και σε αντίθεση εκατοντάδων αναρτήσεων που θα μπορούσα πράτοντας ανάλογα άλλων να βάζω δεν χρειάζεται, και δεν εχει καμία σημασία ο αριθμός αναγνωστών. Η διαπλοκή εχει νικήσει είναι δεδομένο. Μόνο που οι ιδιοκτήτες αυτής είναι δεκάδες, και μέτοχοι εκατοντάδες. Ο αριθμός των μη συμμετεχόντων στήν διαπλοκή είναι εκατομμύρια. Πρέπει σταδιακά μέσω χιλιάδων πολιτών απο blogs, site, κ.α οι πολίτες να εχουν τις βασικές προσλαμβάνουσες της άλλης όψης του ιδίου νομίσματος, της Αλήθειας.
- Το βασικό ζητούμενο είναι μελλοντικά η αφύπνιση και δραστηριοποίηση των εκατομμυρίων υπνωτισμένων απο την διαπλοκή μιας ολιγαρχίας, που δυναστεύει αντιδημοκρατικά μέσω του ελενχώμενου κράτους εξουσιών το σύνολο.
- Σε αυτή την βάση αναγνώστη/ια, εσύ που ανήκεις;
Γλυφάδα 19.12.2010
Συντάκτηκε Κυριακή στίς 7:00 μ.μ
- Ετυμολογία της Δημοκρατίας βάση της βικιπαίδειας, μελλοντικά θα περάσω την δική μου άποψη μετά απο έρευνα δεκαετιών, που διαφέρει σε πολλά σημεία, η ούσια παραμένει ταυτόσημη.
Η ετυμολογία της λέξεως βρίσκεται στα συνθετικά «δήμος» (το σύνολο ή η συνέλευση των ανθρώπων που έχουν πολιτικά δικαιώματα) και «κράτος» (Πράγματι εχει αποδειχθεί ότι οι μασκαράδες πλαισιωτές ουδέποτε υιοθέτησαν την ουσία της Δημοκρατίας σε νομικό πλαίσιο υλοποιήσεων και άσκηση πολιτικής στη γεννέτηρα χώρα. Ενδεικτικό παράδειγμα: Ποιός Δήμος και ποιό Κράτος ώστε σε επίπεδο Δήμων να υπάρχει ουσιαστική Δημοκρατία. Δύναμη, Εξουσία, Κυριαρχία πολιτών σε τοπικό επίπεδο. Υπήρχε επι Δικτατορίας το πλαίσιο εξουσιών Κράτους ελένχου σε επίπεδο Δήμου και Δήμων, και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ο Πολίτης του Δήμου επιθυμεί σε επίπεδο Δήμου έχωντας την εντοπιότητα να υπάρχουν δύο τοπικά μέσα στα ερτζιανά. Καταθέτει νομότυπα να του παραχωρήσουν Βεβαίωση λειτουργίας, του χορήγησαν; H του έκαναν σειρά διώξεων και κατασχέσεων; Τα τοπικά τοπικής εμβέλειας μέσα ετύνχαναν αποδοχής χιλιάδων Δημοτών, ενω αρκούσε η διαταγή ενός ώστε να κλείσουν. Ποιά Δημοκρατία ρε Μασκαράδες ανέντιμοι;) (δύναμη, εξουσία, κυριαρχία). Ο όρος επινοήθηκε κατά τον πέμπτο αιώνα π.Χ., στην κλασική Ελλάδα, και χρησιμοποιήθηκε κατ' αντιδιαστολή με τη μοναρχία, την αριστοκρατία και την ολιγαρχία. Σήμερα, στην καθομιλουμένη, χρησιμοποιείται συνήθως κατ' αντιδιαστολή με τον όρο δικτατορία. Η λέξη «κράτος» είναι μία απροσδόκητα σκληρή λέξη. Στις λέξεις «μοναρχία» και «ολιγαρχία» το δεύτερο συνθετικό «άρχω» σημαίνει «κυβερνώ, οδηγώ, κυριαρχώ». Είναι πιθανό ο όρος «δημοκρατία» να επινοήθηκε από τους δυσφημιστές της που απέρριπταν την πιθανότητα μίας, ούτως ειπείν, «δημαρχίας». Οποιαδήποτε κι αν ήταν η αρχική απόχρωση, ο όρος υιοθετήθηκε από τους Αθηναίους δημοκρατικούς ώστε να δηλώνει «το πολίτευμα εκείνο στο οποίο η εξουσία βρίσκεται στα χέρια της συνέλευσης των εχόντων πολιτικών δικαιώματα». Η λέξη παρουσιάζεται στον Ηρόδοτο, που έγραψε μερικά από τα πρωιμότερα σωζόμενα γραπτά, αλλά ίσως δεν χρησιμοποιήθηκε πριν το 440-430 π.Χ. Δεν είναι σίγουρο ότι η λέξη χρησιμοποιήθηκε από τη στιγμή της γέννησης της δημοκρατίας, αλλά από το 460 π.Χ. γνωρίζουμε την ύπαρξη του ονόματος «Δημοκράτης», που προφανώς δόθηκε από τους γονείς στο παιδί τους ως ένδειξη δημοκρατικής νομιμότητας. - Η δημοκρατική αρχή
Μπορούμε να δούμε ότι ο ορισμός της δημοκρατίας, όπως δίνεται πιο πάνω, έχει τρία μέρη:
Η εξουσία πηγάζει από τον λαό. Αυτό σημαίνει, κι αν πάρουμε σαν δεδομένο ότι η λειτουργία του πολιτεύματος θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την ύπαρξη κυβέρνησης, ότι για να είναι η κυβέρνηση δημοκρατική θα πρέπει να είναι δημοφιλής, ή τουλάχιστον να τυχαίνει της αποδοχής των πολιτών. Ή αλλιώς αντλεί τη νομιμότητα της από το λαό.
Η εξουσία ασκείται από τον λαό. Αυτό σημαίνει ότι για να είναι ένα πολίτευμα δημοκρατικό θα πρέπει με κάποιους τρόπους να εξασφαλίζει τη συμμετοχή των πολιτών στις πολιτικές διαδικασίες, τις διαδικασίες διακυβέρνησης και λήψης αποφάσεων. Για παράδειγμα, πέρα των εκλογών ανάδειξης των οργάνων της πολιτείας, αυτό μπορεί να σημαίνει τη διενέργεια δημοψηφισμάτων.
Η εξουσία εξυπηρετεί τα συμφέροντα του λαού. Αυτό σημαίνει ότι τα όργανα της πολιτείας που είναι φορείς εξουσίας (κυβέρνηση, βουλή κ.ο.κ.) πρέπει να υπηρετούν και να προασπίζουν τα συμφέροντα του συνόλου της κοινωνίας, και όχι π.χ. κάποιου εκτός της κοινωνίας ή π.χ. κάποιων μόνο τμημάτων της. Για παράδειγμα, αυτό μπορεί να σημαίνει ότι πρέπει να επιδιώκουν την ευρύτερη δυνατή συναίνεση. Επίσης σημαίνει ότι ταυτόχρονα με την αρχή της πλειοψηφίας πρέπει να υπάρχουν μηχανισμοί που προασπίζουν τα συμφέροντα της μειοψηφίας. - Βικιπαίδεια.
- Αυτοί πράγματι προασπίζουν τα συμφέροντα της Διαπλοκής με αποδείξεις.
- Και την ονομάζω δικτακτορία και οχι δικτατορία, διότι πλαισιώνουν κτήνη άρα δικτακτορία
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου