Στέλλα Γκρέκα: Ένας θρύλος των 78 στροφών

• Tango του 1947 σε μουσική Γιάννη Βέλλα και στίχους Νίκου Φατσέα

Από την Αμερική έρχονται οι ρομαντικές αναμνήσεις μιας μεγάλης ντίβας του ελαφρού τραγουδιού της μεταπολεμικής Αθήνας. Η Στέλλα Γκρέκα, που μεσουράνησε στην ελληνική δισκογραφία μετά τον πόλεμο, μετανάστευσε στη Νέα Υόρκη το 1947, αφήνοντας πίσω της μια πολύ σύντομη, αλλά συνταρακτική καριέρα.

Σήμερα, έπειτα από πολλά χρόνια, "λύνει" τη σιωπή της και παρουσιάζει μερικές άγνωστες πτυχές της ζωής της σε συνέντευξη, που παραχώρησε στον Κώστα Παπά, για το περιοδικό του ΑΠΕ-ΜΠΕ, "Ελληνική Διασπορά".

Αθήνα του 1945, η μεταπολεμική Αθήνα του τότε. Η Αθήνα του Εμφυλίου. Από το ρομαντισμό του Μεσοπολέμου στη μεταπολεμική δίνη της ανασυγκρότησης, από τα μουσικά θέατρα και τις σκηνές της αθηναϊκής επιθεώρησης στις πρώτες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, από τους δίσκους των 78 στροφών στα στούντιο της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και από τη "Μάντρα" του Αττίκ στα κοσμοπολίτικα κέντρα πολυτελείας, όπου τις ρομαντικές αθηναϊκές καντάδες, τα ταγκό και τα βαλς διαδέχονται τα φοξ, η ρούμπα και η σάμπα.

Την εποχή εκείνη εμφανίζεται το ελαφρό τραγούδι των πρώτων μεταπολεμικών δεκαετιών. Μια φινέτσα κοσμοπολίτικη, μέσα σε μια Αθήνα που ζούσε το αστικό της όνειρο, ύστερα από τη δίνη του πολέμου. Τότε, παρελαύνουν οι αντιπροσωπευτικότερες φωνές του ελαφρού τραγουδιού της περιόδου, όπως η Σοφία Βέμπο, η Στέλλα Γκρέκα, η Δανάη, η Κάκια Μένδρη, η Κούλα Νικολαΐδου, οι αδελφές Καλουτά και άλλες βεντέτες του πενταγράμμου. Στο πλευρό τους, οι αντιπροσωπευτικότεροι συνθέτες του χώρου, όπως ο Αττίκ, ο Χαιρόπουλος, ο Σουγιούλ, ο Γιαννίδης, ο Ριτσιάρδης και άλλοι μεγάλοι του είδους, μαζί με τους στιχουργούς Κοφινιώτη, Σακελλάριο, Γιαννακόπουλο, Τραϊφόρο κ.ά.

WEB 1/19/2011