Η πολιτική της Αντιγόνης είναι γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων। Η κόρη του Οιδίποδα αγνόησε την εντολή του Κρέοντα προκειμένου να θάψει τον αδελφό της Πολυνείκη. Επικαλέστηκε έναν νόμο ανώτερο από τους νόμους της πόλης. Εχασε τη ζωή της, δικαιώθηκε όμως ηθικά και έδωσε την ευκαιρία στον Σοφοκλή να γράψει ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας
Στα καθ' ημάς τώρα, όπως διαφαίνεται από τα γεγονότα στο νεκροταφείο της Γλυφάδας, η ηθική νίκη που κατήγαγε πριν από τόσους αιώνες η Αντιγόνη εξακολουθεί να εμπνέει। Ο δήμαρχος της Γλυφάδας, αντιμετωπίζοντας την τραγική κατάσταση που επικρατεί στο υπάρχον νεκροταφείο, όπου «γίνονται συνέχεια κηδείες και εκταφές», όπως σημείωσε ραδιοφωνικός ρεπόρτερ, περιέφραξε έναν χώρο και έθαψε «μερικούς κατοίκους της Γλυφάδας» - πάντα κατά τη διατύπωση του ίδιου ρεπόρτερ।
Δεδομένου δε του επείγοντος, καθότι όλα έπρεπε να γίνουν στην ερημιά του τριήμερου του Δεκαπενταύγουστου, δεν έκανε καν τον κόπο να ενημερώσει το δημοτικό του συμβούλιο - και στην Αντιγόνη εξάλλου ο Χορός ενημερώνεται κατόπιν εορτής। Ενημέρωσε μόνο τον μητροπολίτη Παύλο ο οποίος φρόντισε και διά καταλλήλων ενεργειών απόθεσε έναν ναΐσκο σε ρυθμό προκάτ βασιλικής για να καθαγιάσει τον τόπο.
Και στο σημείο αυτό αρχίζουν να διαφαίνονται οι διαφορές της σύγχρονης από την αρχαία Ελλάδα। Δεν είναι μόνο η έννοια του «προκάτ» η οποία ήταν άγνωστη στους χρόνους εκείνους। Είναι και το απαραίτητο παραπλήρωμα παντός ηθικού δικαιώματος το οποίο, ως καλώς γνωρίζουμε, στα μέρη μας κυρώνεται μόνο αν μεσολαβήσει και κάποια σχετική καταπάτηση। Πώς θα πιστέψει ο άλλος ότι όντως τα πράγματα είναι τραγικά, ότι το δίλημμά σου έχει φτάσει στο μη παρέκει, αν δεν περιφράξεις και μερικά στρέμματα για να του το αποδείξεις; Και αν κάηκαν πριν από μερικά χρόνια, και αν είναι αναδασωτέα, θα μπορέσεις να αναδείξεις με ακόμη πιο αδρές γραμμές την τραγική κατάσταση στην οποία έχεις περιέλθει.
Δεν ξέρω πού θα καταλήξει αυτή η ιστορία। Υποθέτω πουθενά, όπως όλες οι ιστορίες που αρχίζουν στα μέρη μας και δεν τελειώνουν ποτέ। Αξίζει όμως και μόνο γιατί μας υπενθύμισε πως οι παραδόσεις μας, με ή χωρίς κρίση, παραμένουν ζωντανές. Η Αντιγόνη κυκλοφορεί ανάμεσά μας.
Από αυτήν την άποψη μάλλον καλά κάνουν και δεν προχωρούν στη δημιουργία αποτεφρωτηρίου το οποίο υποτίθεται ότι έχει σχεδιαστεί και υποτίθεται ότι θα λειτουργήσει και μια ουρά από διάφορα υποτίθεται। Διότι ναι μεν η καύση των νεκρών είναι κι αυτή αρχαία παράδοση, πλην όμως σου αφαιρεί το ηθικό δικαίωμα της καταπάτησης। Κι αν δεν καταπατήσεις, έστω και ένα στρέμμα, κανείς δεν μπορεί να σε πάρει στα σοβαρά την σήμερον ημέραν.
Το είπε εξάλλου και εκείνος ο κάτοικος της Γλυφάδας ο οποίος κατήγγειλε ότι ο δήμος, περιφράσσοντας το νεκροταφείο, καταπάτησε την περιουσία του η οποία, όπως ομολόγησε, μπορεί να ήταν δημόσια, όμως αυτός την είχε καταπατήσει πρώτος। Ηθικό δικαίωμα στο τετράγωνο κατά συνέπεια।
Του Τακη Θεοδωρόπουλου
Δεν ξέρω πού θα καταλήξει αυτή η ιστορία। Υποθέτω πουθενά, όπως όλες οι ιστορίες που αρχίζουν στα μέρη μας και δεν τελειώνουν ποτέ। Αξίζει όμως και μόνο γιατί μας υπενθύμισε πως οι παραδόσεις μας, με ή χωρίς κρίση, παραμένουν ζωντανές. Η Αντιγόνη κυκλοφορεί ανάμεσά μας.
Από αυτήν την άποψη μάλλον καλά κάνουν και δεν προχωρούν στη δημιουργία αποτεφρωτηρίου το οποίο υποτίθεται ότι έχει σχεδιαστεί και υποτίθεται ότι θα λειτουργήσει και μια ουρά από διάφορα υποτίθεται। Διότι ναι μεν η καύση των νεκρών είναι κι αυτή αρχαία παράδοση, πλην όμως σου αφαιρεί το ηθικό δικαίωμα της καταπάτησης। Κι αν δεν καταπατήσεις, έστω και ένα στρέμμα, κανείς δεν μπορεί να σε πάρει στα σοβαρά την σήμερον ημέραν.
Το είπε εξάλλου και εκείνος ο κάτοικος της Γλυφάδας ο οποίος κατήγγειλε ότι ο δήμος, περιφράσσοντας το νεκροταφείο, καταπάτησε την περιουσία του η οποία, όπως ομολόγησε, μπορεί να ήταν δημόσια, όμως αυτός την είχε καταπατήσει πρώτος। Ηθικό δικαίωμα στο τετράγωνο κατά συνέπεια।
Του Τακη Θεοδωρόπουλου
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου