Μολότοφ, πέτρες και δακρυγόνα έξω από τη Βουλή (και μέσα οι ''εκπρόσωποι'')

3 χρόνια μετά τη νύχτα της 6ης Δεκέμβρη του 2008, όταν οι ένστολοι δολοφόνοι Κορκωνέας και Σαραλιώτης δολοφόνησαν εν ψυχρώ τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, η Ελληνική κοινωνία είναι δεμένη πισθάγκωνα, με τα μάτια σκεπασμένα μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα.

3 χρόνια πριν, στις 6 Δεκέμβρη οι εκτελεστές πραίτορες των αφεντικών αφαίρεσαν την ζωή από ένα παιδί που αναζητούσε το όνειρο ενός αλλιώτικου κόσμου, επειδή απλά βρέθηκε στο δρόμο των δυνάμεων του τρόμου και της καταστολής. Σήμερα, όλοι όσοι διεκδικούν το δικαίωμα στην τροφή, την εκπαίδευση, την υγεία, στο δικαίωμα να γερνάς με αξιοπρέπεια, αποτελούν τους πιθανούς επόμενους φυσικούς στόχους.

3 χρόνια πριν, η κρατική δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου καταρράκωσε τις κοινωνικές αυταπάτες περί δημοκρατίας και απελευθέρωσε τη συσσωρευμένη οργή, προκαλώντας μια αυθόρμητη και λυσσαλέα εξέγερση.

Σήμερα οι αυταπάτες έχουν εκλείψει. Οι εκμεταλλευτές και καταπιεστές αυτού του τόπου, αποθαρρυμένοι από την κοινωνική απομόνωση, το φόβο και την παραίτηση, επελαύνουν τσαλαπατώντας τη ζωή τη δική μας και των παιδιών μας, οδηγώντας μας όλους σε αργό θάνατο.

3 χρόνια πριν, η δολοφονία του Αλέξανδρου έγινε η αφορμή να γεννηθούν και να οργανωθούν καινούργιοι αγώνες και αντιστάσεις. Έγινε ο λόγος για να κερδηθούν μικρές και μεγάλες μάχες.Σήμερα, 3 χρονιά μετά, η εξαθλίωση που πλήττει όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας πρέπει να γίνει η αιτία για αναζωπυρωθεί ο αγώνας αυτός και να αναζητηθούν οι συλλογικοί τρόποι οργάνωσης του. Για να κερδίσουμε τον πόλεμο. Για την κοινωνική επανάσταση και τη λαϊκή απελευθέρωση.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑ WEB 12/07/2011