Λόγω τον εκλογών που έρχονται πρέπει να γνωρίζεις τι ψηφίζεις, και τι σημαίνει η ψήφος του κάθε πολίτη σε μια ανύπαρκτη Δημοκρατία που επικαλούνται απατεώνες.
Πόση πρακτική αξία έχει το να είμαι δεξιός ή αριστερός σε ένα ολιγαρχικό κοινοβουλευτικό πολίτευμα σαν το δικό μας;
Καμμία. Δεν έχει απολύτως καμμία αξία.
Διότι, έτσι κι αλλιώς, ο απλός πολίτης, δεξιός ή αριστερός αδιάφορο, δεν έχει κανένα θεσμικό πολιτικό ρόλο. Δεν έχει καμμία θεσπισμένη εξουσία και συμμετοχή στο πως παίρνονται οι αποφάσεις.
Το μόνο που έχει ο απλός πολίτης, δεξιός ή αριστερός αδιάφορο, είναι μια ρημάδα ψήφος στα τέσσερα χρόνια. Που την ρίχνει σε κείνον τον πολιτικό που του υποσχέθηκε τα δεξιά ή τα αριστερά μέτρα της αρεσκείας του. Και αυτό στην καλύτερη περίπτωση. Οταν δηλαδή δεν έχουμε πολιτική διαφθορά και συναλλαγή πολίτη-πολιτικού.
Στην καλύτερη λοιπόν περίπτωση, σε ένα ολιγαρχικό κοινοβουλευτικό πολίτευμα σαν το δικό μας, ο απλός πολίτης δεν έχει παρά μια ψήφο. Την ρίχνει και ξαναγυρίζει, για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, στον καναπέ και στην κανονική πολιτική του ειδικότητα: χειριστής τηλεκοντρόλ οικογενείας.
Δεν πρόκειται να τον ρωτήσει κανείς και για τίποτε για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Θα παρθούν βέβαια σημαντικές αποφάσεις από τους “αντιπροσώπους του λαού” που εξέλεξε με την ψήφο του αυτά τα τέσσερα χρόνια. Αποφάσεις που αφορούν τον ίδιο, την οικογένειά του, τα παιδιά του, την εργασία του, την περιουσία του, τους γέροντες γονείς του, την χώρα, την άμυνά της, το διεθνές της πρόσωπο, και χιλιάδες άλλες.
Αλλά για όλες αυτές τις σοβαρές αποφάσεις που θα παρθούν για λογαριασμό του, ο απλός πολίτης, αριστερός ή δεξιός αδιάφορο, δεν πρόκειται να ερωτηθεί. Από κανέναν. Το πολύ πολύ να τον θυμηθεί καμμιά εταιρία δημοσκοπήσεων για λογαριασμού κάποιου κόμματος. Η οδοντόκρεμας. Δεν έχει και μεγάλη διαφορά.
Οι ιδέες, δεξιές ή αριστερές, έχουν φυσικά αξία. Μεγάλη μάλιστα. Ο φορέας όμως αυτών των ιδεών, ο απλός πολίτης, δεξιός ή αριστερός αδιάφορο, δεν έχει κανέναν τρόπο σε ένα ολιγαρχικό κοινοβουλευτικό πολίτευμα σαν το δικό μας, και μάλιστα τραπεζικό πολίτευμα, να τις δει να γίνονται τμήμα μιας ευρύτερης πολιτικής συζήτησης, να γίνονται προτάσεις ή ακόμα περισσότερο αποφάσεις για το μέλλον του. Σε μια κοινοβουλευτική ολιγαρχία σαν την δική μας απουσιάζει ο κήρυκας που θα ρωτήσει στην γενική συνέλευση των πολιτών: “τις αγορεύειν βούλεται;”
Γιατί; Μα γιατί ο κοινοβουλευτισμός δεν είναι δημοκρατία. Είναι ολιγαρχία. Και σε μια ολιγαρχία ο πολίτης είναι σημαντικός μόνο για μια στιγμή στα τέσσερα χρόνια. Οσο διαρκεί η υποκλοπή της ψήφου του. Μετά είναι και πάλι ασήμαντος. Και αυτός και οι, δεξιές ή αριστερές αδιάφορο, ιδέες του.
Ακόμα κιαν πέσει θύμα εκλογικής εξαπάτησης (π.χ. “λεφτά υπάρχουν”), την οποία εξαπάτηση εκλογέα ο ποινικός κώδικας τιμωρεί βέβαια, δεν έχει καμμία πιθανότητα ο απλός πολίτης, δεξιός ή αριστερός αδιάφορο, να βρει το δίκιο του. Εχετε ακούσει πολλούς πολιτικούς να καταδικάστηκαν για “εξαπάτηση εκλογέα” που προβλέπει ο ποινικός κώδικας, από το 1843 που έχουμε κοινοβουλευτισμό; Δεν έχετε ακούσει.
Τα μνημόνια, οι δανειακές, οι εφαρμοστικοί και τα χαράτσια είναι συμφορές που μας βρίσκουν για έναν και μόνο λόγο: διότι σε ένα κοινοβουλευτικό καθεστώς, δεν έχει καμμία πρακτική αξία το να είσαι δεξιός ή αριστερός πολίτης. Διότι δεν υπάρχει διαδικασία, σώμα ή θεσμός, που να μπορεί ο απλός πολίτης, δεξιός ή αριστερός αδιάφορο, να καταθέσει προς συζήτηση τις δεξιές ή αριστερές του προτάσεις. Κι έτσι δεν έχει και μεγάλο νόημα να έχει και τέτοιες προτάσεις, πέρα από το να τις συζητά με τον περίγυρό του.
Τα μνημόνια, οι δανειακές, οι εφαρμοστικοί και τα χαράτσια είναι συμφορές που μας βρίσκουν για έναν και μόνο λόγο: Δεν έχουμε δημοκρατία, ολιγαρχία έχουμε.
Και οι ολιγαρχικοί επαγγελματίες πολιτικοί που μας κυβερνάνε γράφουν εκεί που δεν πιάνει μελάνι και τον δεξιό και τον αριστερό πολίτη.
Εκτός κι αν είναι τραπεζίτης, μεγαλο-εργολάβος, στέλεχος πολυ-εθνικής ή υπάλληλος της πρεσβείας. Ξέρετε ποιάς πρεσβείας...
Άρα συνοπτικά η ψήφος του κάθε συνειδητοποιημένου πολίτη, ανεξάρτητα ηλικίας, είναι η σημαντικότερη ενέργεια που έχει ως διαμορφωτής συγκεκριμένου πλαισίου μετεξέλιξης που τον αφορά άμεσα.
παράδειγμα: (Πρόσφατα στις τοπικές εκλογές υπήρξαν κάποιοι οι οποίοι δήλωναν καθημερινά οτι πρέπει οι δημότες να τους επιλέξουν, διότι είναι οι καταλληλότεροι για την διοίκηση του Δήμου Γλυφάδας, και εάν οι δημότες δεν μας ψηφίσουν ούτως η άλλος εμείς θα εκλεγούμε.
Αυτό σημαίνει συμπολίτες και οχι μόνο, οτι τα συγκεκριμένα άτομα που επικαλούνται τους θεσμούς, και τη Δημοκρατία, διατυμπανίζουν οτι δεν υφίστατε ούτε στον ελάχιστο βαθμό, και όμως επιλέγονται απο επηρρεαζόμενους ημιμαθείς πολίτες, που υποπέπτουν στο ολίσθημα, και συμπράτουν σε καθολικότητα υποβάθμισης των ιδίων, και του ρόλου τους ως πολίτες.)
Σήμερα όλοι γνωρίζουν οτι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στη γεννέτηρα αυτής δεν υφίστατε, η εκλογική διαδικασία είναι μια άτυπη ενέργεια σύπραξης σε μονοπωλιακά και ολιγαρχικά σχήματα, που όπως γνωρίζουμε τα πλαισιώνουν στις περισσότερες των περιπτώσεων ακατάλληλοι, και σαφώς οχι οι άξιοι, η ικανοί. (Δεν χρειάζεται να γνωστοποιήσω πως συσπειρώνονται λαμόγια και πολίτες αμφιβόλου προδιαγραφών και ποιότητας, καθώς και χωρίς καμία απολύτως δημόσια προσφορά στο σύνολο, και βάση των γνωστών διαδικασιών, νέμονται οτι εχει δομηθεί με κόπο και μόχθο απο το σύνολο όλων των πολιτών που έχτιζαν λίθο, λίθο με συνέπεια και πάνω απο όλα την καλύτερη διάθεση προσφοράς)
ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ, τη δική τους προσφορά, γνωρίζω την υποκρισία, τη μπαμπεσιά, τις υπονομεύσεις, τις λαμογιές, και άλλα που δεν γράφονται δημόσια για ευνόητους λόγους.
ΓΛΥΦΑΔΑ WEB,
Γιάννης Κουρδομένος
ΥΓ: Αποδεδειγμένα έχουμε στο σύνολο των εκλεγμένων να κάνουμε με υπάνθρωπους, που αδιαφορούν πλήρως εαν βάση των δικών τους πολιτικών δολοφονούνται πολίτες.
(Μη ξεχνάς απο το 1999 εχω ενημερώσει σχεδόν το σύνολο των πολιτευτών όλων των κομμάτων, και εχω καταθέσει εκατοντάδες Αιτήσεις. Σήμερα έχουμε 2012 και δεν υπήρξε ούτε μια δική τους παρέμβαση.)
Μπορείς να κάνεις υπολογισμό πόσα χρόνια ο πολίτης αιτείται και περιμένει απο ανέντιμους και ανεύθυνους αυτό που επιτάσει ο ρόλος που έχουν μετά την εκλογή τους.
(Γνωρίζεις τι εχουν κάνει σε πολλές περιπτώσεις για άλλους) Ο κάθε πολιτικός στη συνέχεια μετά την εκλογή του μπορεί να διορίζει όποιον θέλει, όπου θέλει, και με ότι μισθό θέλει, να παίρνει οτι αποφάσεις θέλει, και πραγματικά είναι να απορείς με τη λογική αυτών που τους επιλέγουν, πλην των υψηλά αμοιβομένων διορισμένων τους.
Εαν θέλεις σώνει και καλά να ανήκεις κάπου πολιτικά για γνωστούς λόγους που ουσιαστικά δηλώνουν αδυναμία προσωπικότητας, επέλεξε να συνδράμεις και να διαμορφώσεις ενα πολιτικό μέλλον συμμετοχικής ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ οπου η πλειοψηφία θα εχει ενεργό ρόλο.
(Τίποτα άλλο πλήν απο αυτό, και γνωρίζεις οτι η Ιστορία κάνει κύκλους, οτι υπήρχε θα υπάρξει πάλι σε άλλες συνθήκες, και καμία αυτοκρατορία δεν διαρκεί αιώνια)
Όλοι σήμερα γνωρίζουν τι ισχύει, και είναι οι ίδιοι πολιτευτές που το παίζουν διαχρονικά στρουθοκάμηλοι σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. (Εχουν κάνει δεκάδες η εκατοντάδες λαμογιές, και δεν μπορούν να κάνουν εστω και πέντε σωστές ενέργειες)
(Με τη ψήφο τους δίνουμε τη δυνατότητα διαβίωσης, και να κάνουν αυτό που επιθυμούν, ενω αυτοί το μόνο που κάνουν στη συνέχεια είναι το βόλεμα ημετέρων, και οι εξυπηρετήσεις σε γνωστούς, η ακόμα ως κόμμα και πολιτικοί να νέμονται το οτιδήποτε εις βάρος του πολίτη που δήθεν εκπροσωπούν. ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ.)
Εκλέγονται ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ που θυμούνται μόνο προεκλογικά ποιός είναι ο ρόλος τους, (ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΥΦΑΡΠΑΞΟΥΝ ΤΙΣ ΨΗΦΟΥΣ) αμέσως μετά ΜΗΔΕΝ.
Ενδεικτικό και το παράδειγμα στη Γλυφάδα μέχρι σήμερα, ως μοντέλο μικρογραφίας του πολιτικού σκηνικού. Γνωρίζεις σειρά απο παράτυπες ενέργειες και αποφάσεις των εκλεγμένων, ενω δεν υπάρχει εκπροσώπηση του ΔΗΜΟΤΗ, εστω μια σωστή ενέργεια.
ΥΠΑΡΧΕΙ εστω αλλη μια ανάλογη περίπτωση σε τοπικό επίπεδο που χρονίζει δεκαετίες δήμαρχε του ΠΑΣΟΚ, και αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας, του 40% των δημοτών μαζί με τις υπόλοιπες παρατάξεις μειοψηφίας και ολιγαρχικής άσκησης πολιτικής;
Πόση πρακτική αξία έχει το να είμαι δεξιός ή αριστερός σε ένα ολιγαρχικό κοινοβουλευτικό πολίτευμα σαν το δικό μας;
Καμμία. Δεν έχει απολύτως καμμία αξία.
Διότι, έτσι κι αλλιώς, ο απλός πολίτης, δεξιός ή αριστερός αδιάφορο, δεν έχει κανένα θεσμικό πολιτικό ρόλο. Δεν έχει καμμία θεσπισμένη εξουσία και συμμετοχή στο πως παίρνονται οι αποφάσεις.
Το μόνο που έχει ο απλός πολίτης, δεξιός ή αριστερός αδιάφορο, είναι μια ρημάδα ψήφος στα τέσσερα χρόνια. Που την ρίχνει σε κείνον τον πολιτικό που του υποσχέθηκε τα δεξιά ή τα αριστερά μέτρα της αρεσκείας του. Και αυτό στην καλύτερη περίπτωση. Οταν δηλαδή δεν έχουμε πολιτική διαφθορά και συναλλαγή πολίτη-πολιτικού.
Στην καλύτερη λοιπόν περίπτωση, σε ένα ολιγαρχικό κοινοβουλευτικό πολίτευμα σαν το δικό μας, ο απλός πολίτης δεν έχει παρά μια ψήφο. Την ρίχνει και ξαναγυρίζει, για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, στον καναπέ και στην κανονική πολιτική του ειδικότητα: χειριστής τηλεκοντρόλ οικογενείας.
Δεν πρόκειται να τον ρωτήσει κανείς και για τίποτε για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Θα παρθούν βέβαια σημαντικές αποφάσεις από τους “αντιπροσώπους του λαού” που εξέλεξε με την ψήφο του αυτά τα τέσσερα χρόνια. Αποφάσεις που αφορούν τον ίδιο, την οικογένειά του, τα παιδιά του, την εργασία του, την περιουσία του, τους γέροντες γονείς του, την χώρα, την άμυνά της, το διεθνές της πρόσωπο, και χιλιάδες άλλες.
Αλλά για όλες αυτές τις σοβαρές αποφάσεις που θα παρθούν για λογαριασμό του, ο απλός πολίτης, αριστερός ή δεξιός αδιάφορο, δεν πρόκειται να ερωτηθεί. Από κανέναν. Το πολύ πολύ να τον θυμηθεί καμμιά εταιρία δημοσκοπήσεων για λογαριασμού κάποιου κόμματος. Η οδοντόκρεμας. Δεν έχει και μεγάλη διαφορά.
Οι ιδέες, δεξιές ή αριστερές, έχουν φυσικά αξία. Μεγάλη μάλιστα. Ο φορέας όμως αυτών των ιδεών, ο απλός πολίτης, δεξιός ή αριστερός αδιάφορο, δεν έχει κανέναν τρόπο σε ένα ολιγαρχικό κοινοβουλευτικό πολίτευμα σαν το δικό μας, και μάλιστα τραπεζικό πολίτευμα, να τις δει να γίνονται τμήμα μιας ευρύτερης πολιτικής συζήτησης, να γίνονται προτάσεις ή ακόμα περισσότερο αποφάσεις για το μέλλον του. Σε μια κοινοβουλευτική ολιγαρχία σαν την δική μας απουσιάζει ο κήρυκας που θα ρωτήσει στην γενική συνέλευση των πολιτών: “τις αγορεύειν βούλεται;”
Γιατί; Μα γιατί ο κοινοβουλευτισμός δεν είναι δημοκρατία. Είναι ολιγαρχία. Και σε μια ολιγαρχία ο πολίτης είναι σημαντικός μόνο για μια στιγμή στα τέσσερα χρόνια. Οσο διαρκεί η υποκλοπή της ψήφου του. Μετά είναι και πάλι ασήμαντος. Και αυτός και οι, δεξιές ή αριστερές αδιάφορο, ιδέες του.
Ακόμα κιαν πέσει θύμα εκλογικής εξαπάτησης (π.χ. “λεφτά υπάρχουν”), την οποία εξαπάτηση εκλογέα ο ποινικός κώδικας τιμωρεί βέβαια, δεν έχει καμμία πιθανότητα ο απλός πολίτης, δεξιός ή αριστερός αδιάφορο, να βρει το δίκιο του. Εχετε ακούσει πολλούς πολιτικούς να καταδικάστηκαν για “εξαπάτηση εκλογέα” που προβλέπει ο ποινικός κώδικας, από το 1843 που έχουμε κοινοβουλευτισμό; Δεν έχετε ακούσει.
Τα μνημόνια, οι δανειακές, οι εφαρμοστικοί και τα χαράτσια είναι συμφορές που μας βρίσκουν για έναν και μόνο λόγο: διότι σε ένα κοινοβουλευτικό καθεστώς, δεν έχει καμμία πρακτική αξία το να είσαι δεξιός ή αριστερός πολίτης. Διότι δεν υπάρχει διαδικασία, σώμα ή θεσμός, που να μπορεί ο απλός πολίτης, δεξιός ή αριστερός αδιάφορο, να καταθέσει προς συζήτηση τις δεξιές ή αριστερές του προτάσεις. Κι έτσι δεν έχει και μεγάλο νόημα να έχει και τέτοιες προτάσεις, πέρα από το να τις συζητά με τον περίγυρό του.
Τα μνημόνια, οι δανειακές, οι εφαρμοστικοί και τα χαράτσια είναι συμφορές που μας βρίσκουν για έναν και μόνο λόγο: Δεν έχουμε δημοκρατία, ολιγαρχία έχουμε.
Και οι ολιγαρχικοί επαγγελματίες πολιτικοί που μας κυβερνάνε γράφουν εκεί που δεν πιάνει μελάνι και τον δεξιό και τον αριστερό πολίτη.
Εκτός κι αν είναι τραπεζίτης, μεγαλο-εργολάβος, στέλεχος πολυ-εθνικής ή υπάλληλος της πρεσβείας. Ξέρετε ποιάς πρεσβείας...
Άρα συνοπτικά η ψήφος του κάθε συνειδητοποιημένου πολίτη, ανεξάρτητα ηλικίας, είναι η σημαντικότερη ενέργεια που έχει ως διαμορφωτής συγκεκριμένου πλαισίου μετεξέλιξης που τον αφορά άμεσα.
παράδειγμα: (Πρόσφατα στις τοπικές εκλογές υπήρξαν κάποιοι οι οποίοι δήλωναν καθημερινά οτι πρέπει οι δημότες να τους επιλέξουν, διότι είναι οι καταλληλότεροι για την διοίκηση του Δήμου Γλυφάδας, και εάν οι δημότες δεν μας ψηφίσουν ούτως η άλλος εμείς θα εκλεγούμε.
Αυτό σημαίνει συμπολίτες και οχι μόνο, οτι τα συγκεκριμένα άτομα που επικαλούνται τους θεσμούς, και τη Δημοκρατία, διατυμπανίζουν οτι δεν υφίστατε ούτε στον ελάχιστο βαθμό, και όμως επιλέγονται απο επηρρεαζόμενους ημιμαθείς πολίτες, που υποπέπτουν στο ολίσθημα, και συμπράτουν σε καθολικότητα υποβάθμισης των ιδίων, και του ρόλου τους ως πολίτες.)
Σήμερα όλοι γνωρίζουν οτι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στη γεννέτηρα αυτής δεν υφίστατε, η εκλογική διαδικασία είναι μια άτυπη ενέργεια σύπραξης σε μονοπωλιακά και ολιγαρχικά σχήματα, που όπως γνωρίζουμε τα πλαισιώνουν στις περισσότερες των περιπτώσεων ακατάλληλοι, και σαφώς οχι οι άξιοι, η ικανοί. (Δεν χρειάζεται να γνωστοποιήσω πως συσπειρώνονται λαμόγια και πολίτες αμφιβόλου προδιαγραφών και ποιότητας, καθώς και χωρίς καμία απολύτως δημόσια προσφορά στο σύνολο, και βάση των γνωστών διαδικασιών, νέμονται οτι εχει δομηθεί με κόπο και μόχθο απο το σύνολο όλων των πολιτών που έχτιζαν λίθο, λίθο με συνέπεια και πάνω απο όλα την καλύτερη διάθεση προσφοράς)
ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ, τη δική τους προσφορά, γνωρίζω την υποκρισία, τη μπαμπεσιά, τις υπονομεύσεις, τις λαμογιές, και άλλα που δεν γράφονται δημόσια για ευνόητους λόγους.
ΓΛΥΦΑΔΑ WEB,
Γιάννης Κουρδομένος
ΥΓ: Αποδεδειγμένα έχουμε στο σύνολο των εκλεγμένων να κάνουμε με υπάνθρωπους, που αδιαφορούν πλήρως εαν βάση των δικών τους πολιτικών δολοφονούνται πολίτες.
(Μη ξεχνάς απο το 1999 εχω ενημερώσει σχεδόν το σύνολο των πολιτευτών όλων των κομμάτων, και εχω καταθέσει εκατοντάδες Αιτήσεις. Σήμερα έχουμε 2012 και δεν υπήρξε ούτε μια δική τους παρέμβαση.)
Μπορείς να κάνεις υπολογισμό πόσα χρόνια ο πολίτης αιτείται και περιμένει απο ανέντιμους και ανεύθυνους αυτό που επιτάσει ο ρόλος που έχουν μετά την εκλογή τους.
(Γνωρίζεις τι εχουν κάνει σε πολλές περιπτώσεις για άλλους) Ο κάθε πολιτικός στη συνέχεια μετά την εκλογή του μπορεί να διορίζει όποιον θέλει, όπου θέλει, και με ότι μισθό θέλει, να παίρνει οτι αποφάσεις θέλει, και πραγματικά είναι να απορείς με τη λογική αυτών που τους επιλέγουν, πλην των υψηλά αμοιβομένων διορισμένων τους.
Εαν θέλεις σώνει και καλά να ανήκεις κάπου πολιτικά για γνωστούς λόγους που ουσιαστικά δηλώνουν αδυναμία προσωπικότητας, επέλεξε να συνδράμεις και να διαμορφώσεις ενα πολιτικό μέλλον συμμετοχικής ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ οπου η πλειοψηφία θα εχει ενεργό ρόλο.
(Τίποτα άλλο πλήν απο αυτό, και γνωρίζεις οτι η Ιστορία κάνει κύκλους, οτι υπήρχε θα υπάρξει πάλι σε άλλες συνθήκες, και καμία αυτοκρατορία δεν διαρκεί αιώνια)
Όλοι σήμερα γνωρίζουν τι ισχύει, και είναι οι ίδιοι πολιτευτές που το παίζουν διαχρονικά στρουθοκάμηλοι σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. (Εχουν κάνει δεκάδες η εκατοντάδες λαμογιές, και δεν μπορούν να κάνουν εστω και πέντε σωστές ενέργειες)
(Με τη ψήφο τους δίνουμε τη δυνατότητα διαβίωσης, και να κάνουν αυτό που επιθυμούν, ενω αυτοί το μόνο που κάνουν στη συνέχεια είναι το βόλεμα ημετέρων, και οι εξυπηρετήσεις σε γνωστούς, η ακόμα ως κόμμα και πολιτικοί να νέμονται το οτιδήποτε εις βάρος του πολίτη που δήθεν εκπροσωπούν. ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ.)
Εκλέγονται ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ που θυμούνται μόνο προεκλογικά ποιός είναι ο ρόλος τους, (ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΥΦΑΡΠΑΞΟΥΝ ΤΙΣ ΨΗΦΟΥΣ) αμέσως μετά ΜΗΔΕΝ.
Ενδεικτικό και το παράδειγμα στη Γλυφάδα μέχρι σήμερα, ως μοντέλο μικρογραφίας του πολιτικού σκηνικού. Γνωρίζεις σειρά απο παράτυπες ενέργειες και αποφάσεις των εκλεγμένων, ενω δεν υπάρχει εκπροσώπηση του ΔΗΜΟΤΗ, εστω μια σωστή ενέργεια.
ΥΠΑΡΧΕΙ εστω αλλη μια ανάλογη περίπτωση σε τοπικό επίπεδο που χρονίζει δεκαετίες δήμαρχε του ΠΑΣΟΚ, και αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας, του 40% των δημοτών μαζί με τις υπόλοιπες παρατάξεις μειοψηφίας και ολιγαρχικής άσκησης πολιτικής;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου