ΔΕΥΤΕΡΑ, 28 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013
Η
απόφαση πρόκριμα για το Νεκροταφείο και το καθεστώς στον Υμηττό.
Στις 28 Νοεμβρίου 2012 εκδικάστηκε στο Ειρηνοδικείο Αθηνών η αίτηση ανακοπής που κατέθεσε η υπό τον κ. Κόκκορη δημοτική Αρχή Γλυφάδας εναντίον του πρωτοκόλλου Διοικητικής αποβολής του Δήμου από τον χώρο του νέου Νεκροταφείου, που συνέταξε στις 25-10-2012 ο Δασάρχης Πεντέλης για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου.
Πρόσφατα από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης πληροφορηθήκαμε ότι το Ειρηνοδικείο Αθηνών με την υπ’ αριθμόν 8323/2012 απόφαση του, απέρριψε την αίτηση ανακοπής του Δήμου, δηλαδή του Δημάρχου που απεφάσισε την κατάθεση της και, επικύρωσε το πρωτόκολλο του Δασάρχη. Αναζήτησα και βρήκα την απόφαση αυτή, για να την μελετήσω. Διαπίστωσα ότι η τελική απόφαση μαζί με την στέρεη νομική τεκμηρίωση της, αποτελούν πρόκριμα καθοριστικής σημασίας τόσο για την παραπέρα τύχη του πραξικοπηματικά δημιουργηθέντος νεκροταφείου στο χώρο πάνω από την προέκταση του τέρματος της οδού Αθανάτου , όσο και για την έκβαση του μακροχρόνιου δικαστικού αγώνα του Ελληνικού Δημοσίου και του Δήμου Γλυφάδας εναντίον των νομικών προσώπων, του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και του Ευγενίδειου Ιδρύματος, αλλά και φυσικών προσώπων. Με κοινά δικόγραφα αγωγών κατά του Ελληνικού Δημοσίου αυτά τα Νομικά και φυσικά πρόσωπα, διεκδικούν ως δικά τους χιλιάδες στρέμματα στον Υμηττό, μεταξύ των οποίων και η επίμαχη περιοχή του παράνομου Νεκροταφείου. Το ‘’παράνομο’’ του Νεκροταφείου έκρινε με την παραπάνω απόφαση του, το Ειρηνοδικείο Αθηνών. Ένα μάλιστα από αυτά τα δικόγραφα αναρτήθηκε πριν ένα μήνα και πριν βγει η απόφαση, αυτούσιο από το τοπικό site vimaonline.gr και προκάλεσε βροχή σχολίων, αποκαλυπτικών στοιχείων και αντιφατικών τοποθετήσεων των αναγνωστών. Το δικόγραφο αυτό υπό μορφή απειλητικού εξωδίκου είχε κοινοποιηθεί σε Υπουργούς, τον Περιφερειάρχη, αρμόδιες Υπηρεσίες καθώς και τον Δήμαρχο κ. Κόκκορη και τον Μητροπολίτη Παύλο. Οι υπογράφοντες το εξώδικο ιδιώτες και οι επικεφαλής του Ερυθρού Σταυρού και του Ευγενιδίου Ιδρύματος κατέστησαν γνωστό και στους 11 αποδέκτες του εξωδίκου των, ότι η επίδικη έκταση του νέου Νεκροταφείου είναι επί 140 χρόνια δική τους. Επειδή αμφισβήτησε την κυριότητα των το Δημόσιο, κατέθεσαν εναντίον του στις 31-10-1984 αγωγή. Κατά της αγωγής και υπέρ του Δημοσίου παρενέβη τότε ο Δήμος Γλυφάδας. Εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 6707/2007 απόφαση του πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών με την οποία διατάχθηκε πραγματογνωμοσύνη εγκυρότητας των προσκομισθέντων τίτλων από τις δύο πλευρές. Εκκρεμεί έκτοτε η τελική εκδίκαση και η απόφαση. Κατόπιν όλων αυτών των στοιχείων που μνημονεύονται στο εξώδικο, οι ανωτέρω υπογράφοντες καλούσαν πριν ένα χρόνο κάθε αρμόδια Αρχή να αποκαταστήσει την νομιμότητα μετά την νυχτερινή αυθαίρετη και παράνομη κατάληψη της ιδιοκτησίας των από τον Δήμο με την συνεπικουρία της Μητρόπολης. Η παραπάνω απόφαση του Ειρηνοδικείου συμπεριέλαβε στο σκεπτικό της όλα αυτά τα στοιχεία. Γι’ αυτό συνεπώς έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να παραθέσω τα κύρια στοιχεία για την πλήρη ενημέρωση σας. Δηλαδή, τι έλαβε υπόψη του το Ειρηνοδικείο, τι ισχυρίσθηκε ο Δήμος, ποιοί παρενέβησαν στην δίκη, τι αναλυτικά λέει η απόφαση, τι πιθανότητες έχει να ανατραπεί η απόφαση και εάν τελεσιδικήσει, ποιες θα είναι οι επιπτώσεις για το παράνομο Νεκροταφείο, το ιδιοκτησιακό καθεστώς του Βουνού και για όλους τους παρανομήσαντες.
Η ακροαματική διαδικασία
Στο ακροατήριο ως διάδικος ήταν από την μια πλευρά ως εγκαλών ο Δήμος μόνος του. Δεν επιβεβαιώθηκαν οι φήμες προ της δίκης ότι υπέρ του Δήμου θα κάνει παρέμβαση η Μητρόπολη Γλυφάδας και ο κ. Μαρτίνος, των οποίων η ανάμιξη και η συμβολή ήταν καθοριστική στην κατάληψη του χώρου και την δημιουργία του Νεκροταφείου. Από την άλλη πλευρά παρέστησαν με πληρεξούσιους δικηγόρους οι εγκαλούμενοι από το Δήμο Υπουργοί Οικονομικών και Περιβάλλοντος Ενέργειας και κλιματικής Αλλαγής, ως εκπροσωπούντες το Ελληνικό Δημόσιο. Έγγραφη πρόσθετη παρέμβαση υπέρ του Δημοσίου με δικό τους δικηγόρο, άσκησαν τέσσερις δημότες και κάτοικοι Γλυφάδας οι κ.κ. Ιωαν. Μπουρδαράκος, Ιωαν. Πραγιάτης, Στυλ. Γαβαλάς και Ιωαν. Μπίκας. Κατά την ώρα της δίκης παρενέβη αυτοπροσώπως υπέρ του Δημοσίου και ο κ. Αναστ. Γιαννακόπουλος με σχετική δήλωση του. Το δικαστήριο δέχτηκε ότι υπάρχει έννομο συμφέρον που θίγεται όλων των προσθέτως παρεμβαινόντων μετά την κατάληψη από τον Δήμο του χώρου για νεκροταφείο. Γι’ αυτό έκρινε νόμιμες τις παρεμβάσεις των υπέρ του Δημοσίου. Δέχτηκε τα δικόγραφα και τις μαρτυρικές καταθέσεις των να ενσωματωθούν στην υπόθεση και να ληφθούν υπόψη για την έκδοση της απόφασης, όπως και έγινε. Ο Δήμος Γλυφάδας στην αίτηση του για να εξαφανίσει το πρωτόκολλο του Δασάρχη που διέταξε το Δήμο να αποδεσμεύσει τον χώρο που κατέλαβε για νεκροταφείο επικαλέσθηκε τα εξής:
1. Ο χώρος δεν είναι δάσος ‘’ούτε δασική έκταση και ούτε ανήκει στο Δημόσιο’’, διεκδικείται μάλιστα από τους αναφερομένους ιδιώτες, όπως κατά λέξη γράφει η απόφαση. Με αυτόν τον ισχυρισμό επιχείρησε ο Δήμος αφ’ ενός να κριθεί αναρμόδιος ο Δασάρχης γιατί επελήφθη σε χώρο εκτός αρμοδιότητας του (δάσος ή δασική έκταση), αφ’ ετέρου αναρμόδιο και το Δημόσιο και κάθε όργανο του, διότι δεν έχει δικαίωμα να εκδίδει πρωτόκολλα αποβολής από ιδιωτικές εκτάσεις, σύμφωνα με την νομοθεσία.
2. Το πρωτόκολλο δεν είναι αιτιολογημένο και 3. Τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν (κάπου 110.000 ευρώ εις βάρος του Δήμου) ως αποζημίωση του Δημοσίου είναι αναιτιολόγητο και αόριστο. Ως μάρτυρες υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου κατέθεσαν η δασολόγος κ. Αρίδα η οποία συνέταξε και την πρώτη έκθεση αυτοψίας στις 16-8-2011 μετά την κατάληψη του χώρου από τον Δήμο και ο πανεπιστημιακός γιατρός και δημότης Γλυφάδας κ. Ανδρέας Μακρυγιαννάκης εκ μέρους των προσθέτως παρεμβαινόντων Γλυφαδιωτών. Ολόκληρος Δήμος Γλυφάδας δεν βρήκε ένα Δημότη γνώστη της περιοχής να υποστηρίξει της απόψεις του. Κατέφυγε σε ένα ξένο δημότη Αθηνών, ο οποίος όταν στριμώχθηκε, περιέπεσε σε αντιφάσεις και δήλωσε όπως αναγράφεται στην απόφαση ότι «δεν γνωρίζει την περιοχή» ότι «η περιοχή έχει εκχερσωθεί», γεγονός που σημαίνει ότι ήταν πριν δασική! Με την κατάθεση του τελικά κατάφερε περισσότερο να ενισχύσει τις θέσεις του Ελληνικού Δημοσίου και των Δημοτών της Γλυφάδας, παρά του Δήμου! Ο δικηγόρος του Δήμου πανικόβλητος ζήτησε αμέσως μετά την κατάθεση του μάρτυρα του, αναβολή της συζήτησης την οποία απέρριψε το δικαστήριο και προχώρησε στην έκδοση της απόφασης.
Τι διαλαμβάνει η απόφαση
Στο σκεπτικό της η απόφαση, άγεται στο συμπέρασμα ότι η επίμαχη έκταση των 5.800 τ.μ. περίπου που κατέλαβε ο Δήμος στις 12-8-2011 και εγκατέστησε ‘’λυόμενη εκκλησία επιφανείας 30 τ.μ’’ και δημιούργησε οκτώ τάφους, είναι ‘’δημόσια δασική έκταση’’. Κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα από τα εξής δύο γεγονότα που επικαλέσθηκαν οι μάρτυρες (δασολόγος Αρίδα και ο γιατρός Μακρυγιαννάκης) τα οποία βάσει δημοσίων εγγράφων δεν αμφισβητούνται. 1) Η συγκεκριμένη έκταση βρίσκεται εντός του περιγράμματος του χώρου που υπέστη πυρκαγιά το 2009 και με την υπ’ αριθμόν 5304/ 7-9-2009 απόφαση του Περιφερειάρχη Αττικής κρίθηκε αναδασωτέα.2) Η ίδια έκταση είχε καταληφθεί από καταπατητές πριν πολλά χρόνια, την είχαν εκχερσώσει και είχαν παράνομα οικοδομήσει. Διατάχτηκε και τελεσιδίκησε η κατεδάφιση των αυθαιρέτων κτισμάτων, τα οποία επί 20 χρόνια κανείς Δήμαρχος δεν κατεδάφισε και ελέγχονται γι αυτό! Τα παράνομα και κατεδαφιστέα κτίσματα βρίσκονται ακόμα μέσα στον καταληφθέντα χώρο του παράνομου Νεκροταφείου! Αυτή η έκταση που εκχερσώθηκε από τους ιδιώτες καταπατητές, είχε και πάλι κηρυχτεί αναδασωτέα με την 4385/1999 απόφαση. Και οι δύο αυτές αποφάσεις αναδασώσεως εφόσον δεν ακυρώθηκαν από το Συμβούλιο της Επικρατείας είναι ισχυρές. Συνεπώς επειδή ότι κρίνεται αναδασωτέο, θεωρείται και παραμένει δάσος, σύμφωνα με την νομολογία που μνημονεύει η απόφαση του Ειρηνοδικείου (ΣΤΕ 1518/2010, 844/2009).
Όμως το Ειρηνοδικείο δεν στάθηκε μόνο σε αυτά τα στοιχεία για να εκδώσει την απόφαση του. Επεκτάθηκε και μνημόνευσε πολύ έξυπνα, ίσως και για μελλοντική σκοπιμότητα την υπ’ αριθμόν 6926/2006 απόφαση του Πολυμ. Πρωτ. Αθηνών με την οποία κρίθηκε το ιδιοκτησιακό καθεστώς στην γειτονική μεγάλη, έκταση των 600 στρεμμάτων στην Αιξωνή, ότι ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο. Μνημόνευσε επίσης την παλαιότερη έγγραφη ομολογία του Δήμου Γλυφάδας στην δίκη του Ελληνικού Δημοσίου εναντίον Ερυθρού Σταυρού, Ευγενιδίου ιδρύματος και ιδιωτών, κατά τα προαναφερθέντα, ότι η περιοχή αυτή του Υμηττού που διεκδικείται και συμπεριλαμβάνει τον επίδικο χώρο του Νεκροταφείου, ανήκει στην Α’ Ζώνη προστασίας Υμηττού. Συνεπώς είναι δασική και προστατευταία κατά την τελική κρίση του Ειρηνοδικείου, οπότε νομίμως ο Δασάρχης διέταξε την αποβολή του Δήμου από τον συγκεκριμένο χώρο, εις τον οποίο η νομοθεσία απαγορεύει την κατασκευή και την λειτουργία Νεκροταφείου! Η απόφαση αντέκρουσε και τους άλλους λόγους που προέβαλε ο Δήμος για το αναιτιολόγητο των προστίμων κλπ και τελικά απέρριψε πλήρως την αίτηση του Δήμου κατά του πρωτόκολλου αποβολής του από τον δημόσιο δασικό χώρο που πραξικοπηματικά καταλήφθηκε για την δημιουργία Νεκροταφείου την νύχτα της 12-8-2011. Με την απόφαση αυτή το Ειρηνοδικείο κατ’ ουσία επαναβεβαίωσε το κύρος και την ισχύ του Πρωτοκόλλου του Δασάρχη. Ασφαλώς το πρόβλημα του Νεκροταφείου υπήρχε, υπάρχει και θα εξακολουθεί να υπάρχει και επιβάλλεται να βρεθεί γρήγορα λύση. Με αυτήν την απόφαση του Ειρηνοδικείου έκλεισε οριστικά κάθε προοπτική να λυθεί το πρόβλημα με δυναμικό τρόπο και δημιουργία τετελεσμένων σε αυτό τον χώρο που επιχείρησε να επιβάλλει ο Δήμαρχος μόνος του. Κατανοητή μερικώς, καίτοι οπωσδήποτε παράνομη η πρώτη ενέργεια του Δημάρχου, δεδομένου ότι επί χρόνια μένει άλυτο το πρόβλημα. Γι αυτό κέρδισε τότε την συμπαράσταση των περισσοτέρων Γλυφαδιωτών. Αμέσως μετά έπρεπε να σταματήσει κάθε παράνομη και προκλητική ενέργεια και να θέσει την κυβέρνηση ενώπιον των ευθυνών της, για να εκμαιεύσει την καλά επεξεργασμένη επιθυμητή λύση, όπως τον συμβούλευσαν πολλοί μεταξύ των οποίων και εγώ.
Μας αγνόησε όλους και συνέχισε ολέθρια και ανεπίτρεπτα με όρους παραβατικότητας να επιβάλλει την θέληση του αδιαφορώντας ότι έτσι αυτοαπαξιώνει και εκμηδενίζει το κύρος του ως Δημάρχου και ως του κορυφαίου τοπικού θεσμού εντεταλμένου στην τήρηση της Νομιμότητας και του σεβασμού της εξουσίας των οργάνων του κράτους. Κατόρθωσε με την αχαρακτήριστη συμπεριφορά του ο κ. Δήμαρχος να συσπειρώσει εναντίον του όλες τις συναρμόδιες υπηρεσίες του κράτους, κυβερνητικά στελέχη, βουλευτές, ακόμη και Υπουργούς του ΠΑΣΟΚ που τότε ήταν κυβέρνηση αυτοδύναμη! Ο ίδιος γνώριζε ότι η συγκεκριμένη περιοχή είναι πεδίο 30χρονης δικαστικής διαμάχης του Ελληνικού Δημοσίου και του τότε Δήμου Γλυφάδας εναντίον ισχυρών ιδιωτών και των δύο μεγάλων Νομικών προσώπων του Ερυθρού Σταυρού και του Ευγενίδιου Ιδρύματος πίσω από τα οποία υπάρχουν πανίσχυρες οικογένειες της Αθηναϊκής κοινωνίας. Πρέπει να ήταν αφελής να πιστεύει, όσες ανεπίσημες διαβεβαιώσεις και να είχε από κάποιους πολιτικούς φίλους του, ότι Υπουργεία, κρατικές υπηρεσίες κλπ θα έμειναν αδρανείς για να γίνει το Νεκροταφείο με όρους παρανομιών, οι οποίες παρανομίες με τον τρόπο που ενήργησε, άνοιγαν τον δρόμο να βγουν κερδισμένοι στα δικαστήρια όσοι διεκδικούν τα χιλιάδες στρέμματα στον Υμηττό! Ενδεχομένως να υπερεκτίμησε την βοήθεια της τοπικής εκκλησίας και προσωπικά του Μητροπολίτη, τον οποίο με την όλη συμπεριφορά του τον εξέθεσε. Κρίμα που ο Καλοκάγαθος και ολίγον παρορμητικός Ιεράρχης και με όλο τον σεβασμό εκ μέρους μου, δεν το έχει αντιληφθεί ακόμη. Όλα αυτά συμπυκνώνονται και αποτυπώνονται ως καλομελετημένη κρατική αντίδραση στην απόφαση του Ειρηνοδικείου η οποία δεν είναι μια συνηθισμένη απόφαση ενός κατώτερου δικαστηρίου.
Είναι πολύ προσεκτικά διατυπωμένη, σωστά τεκμηριωμένη και το σπουδαιότερο συνδέει την υπόθεση του Νεκροταφείου σε κοινή μοίρα και έκβαση με την υπόθεση της διεκδίκησης χιλιάδων στρεμμάτων του Υμηττού από ιδιώτες! Στην υπόθεση του Υμηττού το κράτος έχει το πάνω χέρι από κάθε άποψη και μεθοδικά κτίζει επί χρόνια την υπέρ αυτού επιχειρηματολογία στην τελική δικαστική κρίση, που θα κερδίσει, όποτε και αν γίνει. Θα χάσουν οι αντίδικοι του και μαζί με αυτούς και ο Δήμος Γλυφάδας την υπόθεση του Νεκροταφείου με τοις ολέθριες ενέργειες του ‘’ξερόλα’’ Δήμαρχου μας. Η ειρωνεία της τύχης είναι, ότι ενώ ο Δήμος ήταν βασικός υποστηρικτής επί χρόνια του Δημοσίου στην πολύ σοβαρή δικαστική διένεξη του με τα πανίσχυρα νομικά πρόσωπα και ιδιώτες, και έπρεπε να εκμεταλλευτεί την αποφασιστική του συμβολή και βοήθεια προς το Δημόσιο για να λύσει το πρόβλημα του Νεκροταφείου, εν τούτοις άλλαξε την τελευταία στιγμή στρατόπεδο επί δημαρχίας Κόκκορη και ταυτίσθηκε με τις απόψεις των αντιδίκων του Δημοσίου, εντελώς αυθαίρετα και παράνομα, διότι δεν ρωτήθηκε ούτε αποφάσισε το Δημοτικό Συμβούλιο!!
Με τέτοιες ενέργειες, όχι μόνο δεν επιλύεται το οξύ και υπαρκτό πρόβλημα του Νεκροταφείου, αντίθετα διαιωνίζεται και ο ίδιος κινδυνεύει πολύ σοβαρά να του καταλογιστούν βαριές αστικές και ποινικές ευθύνες! Ξέχασε αυτό που είπα στον ίδιο και σε όλους τους τότε συναδέλφους Δημοτικούς Συμβούλους στο προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο. ‘’Οι νόμοι είναι κοφτερά σπαθιά και μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, εκτός από το να καθίσουμε πάνω τους’’.
Άρθρο του Δημήτρη Καραπάνου
Στις 28 Νοεμβρίου 2012 εκδικάστηκε στο Ειρηνοδικείο Αθηνών η αίτηση ανακοπής που κατέθεσε η υπό τον κ. Κόκκορη δημοτική Αρχή Γλυφάδας εναντίον του πρωτοκόλλου Διοικητικής αποβολής του Δήμου από τον χώρο του νέου Νεκροταφείου, που συνέταξε στις 25-10-2012 ο Δασάρχης Πεντέλης για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου.
Πρόσφατα από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης πληροφορηθήκαμε ότι το Ειρηνοδικείο Αθηνών με την υπ’ αριθμόν 8323/2012 απόφαση του, απέρριψε την αίτηση ανακοπής του Δήμου, δηλαδή του Δημάρχου που απεφάσισε την κατάθεση της και, επικύρωσε το πρωτόκολλο του Δασάρχη. Αναζήτησα και βρήκα την απόφαση αυτή, για να την μελετήσω. Διαπίστωσα ότι η τελική απόφαση μαζί με την στέρεη νομική τεκμηρίωση της, αποτελούν πρόκριμα καθοριστικής σημασίας τόσο για την παραπέρα τύχη του πραξικοπηματικά δημιουργηθέντος νεκροταφείου στο χώρο πάνω από την προέκταση του τέρματος της οδού Αθανάτου , όσο και για την έκβαση του μακροχρόνιου δικαστικού αγώνα του Ελληνικού Δημοσίου και του Δήμου Γλυφάδας εναντίον των νομικών προσώπων, του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και του Ευγενίδειου Ιδρύματος, αλλά και φυσικών προσώπων. Με κοινά δικόγραφα αγωγών κατά του Ελληνικού Δημοσίου αυτά τα Νομικά και φυσικά πρόσωπα, διεκδικούν ως δικά τους χιλιάδες στρέμματα στον Υμηττό, μεταξύ των οποίων και η επίμαχη περιοχή του παράνομου Νεκροταφείου. Το ‘’παράνομο’’ του Νεκροταφείου έκρινε με την παραπάνω απόφαση του, το Ειρηνοδικείο Αθηνών. Ένα μάλιστα από αυτά τα δικόγραφα αναρτήθηκε πριν ένα μήνα και πριν βγει η απόφαση, αυτούσιο από το τοπικό site vimaonline.gr και προκάλεσε βροχή σχολίων, αποκαλυπτικών στοιχείων και αντιφατικών τοποθετήσεων των αναγνωστών. Το δικόγραφο αυτό υπό μορφή απειλητικού εξωδίκου είχε κοινοποιηθεί σε Υπουργούς, τον Περιφερειάρχη, αρμόδιες Υπηρεσίες καθώς και τον Δήμαρχο κ. Κόκκορη και τον Μητροπολίτη Παύλο. Οι υπογράφοντες το εξώδικο ιδιώτες και οι επικεφαλής του Ερυθρού Σταυρού και του Ευγενιδίου Ιδρύματος κατέστησαν γνωστό και στους 11 αποδέκτες του εξωδίκου των, ότι η επίδικη έκταση του νέου Νεκροταφείου είναι επί 140 χρόνια δική τους. Επειδή αμφισβήτησε την κυριότητα των το Δημόσιο, κατέθεσαν εναντίον του στις 31-10-1984 αγωγή. Κατά της αγωγής και υπέρ του Δημοσίου παρενέβη τότε ο Δήμος Γλυφάδας. Εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 6707/2007 απόφαση του πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών με την οποία διατάχθηκε πραγματογνωμοσύνη εγκυρότητας των προσκομισθέντων τίτλων από τις δύο πλευρές. Εκκρεμεί έκτοτε η τελική εκδίκαση και η απόφαση. Κατόπιν όλων αυτών των στοιχείων που μνημονεύονται στο εξώδικο, οι ανωτέρω υπογράφοντες καλούσαν πριν ένα χρόνο κάθε αρμόδια Αρχή να αποκαταστήσει την νομιμότητα μετά την νυχτερινή αυθαίρετη και παράνομη κατάληψη της ιδιοκτησίας των από τον Δήμο με την συνεπικουρία της Μητρόπολης. Η παραπάνω απόφαση του Ειρηνοδικείου συμπεριέλαβε στο σκεπτικό της όλα αυτά τα στοιχεία. Γι’ αυτό συνεπώς έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να παραθέσω τα κύρια στοιχεία για την πλήρη ενημέρωση σας. Δηλαδή, τι έλαβε υπόψη του το Ειρηνοδικείο, τι ισχυρίσθηκε ο Δήμος, ποιοί παρενέβησαν στην δίκη, τι αναλυτικά λέει η απόφαση, τι πιθανότητες έχει να ανατραπεί η απόφαση και εάν τελεσιδικήσει, ποιες θα είναι οι επιπτώσεις για το παράνομο Νεκροταφείο, το ιδιοκτησιακό καθεστώς του Βουνού και για όλους τους παρανομήσαντες.
Η ακροαματική διαδικασία
Στο ακροατήριο ως διάδικος ήταν από την μια πλευρά ως εγκαλών ο Δήμος μόνος του. Δεν επιβεβαιώθηκαν οι φήμες προ της δίκης ότι υπέρ του Δήμου θα κάνει παρέμβαση η Μητρόπολη Γλυφάδας και ο κ. Μαρτίνος, των οποίων η ανάμιξη και η συμβολή ήταν καθοριστική στην κατάληψη του χώρου και την δημιουργία του Νεκροταφείου. Από την άλλη πλευρά παρέστησαν με πληρεξούσιους δικηγόρους οι εγκαλούμενοι από το Δήμο Υπουργοί Οικονομικών και Περιβάλλοντος Ενέργειας και κλιματικής Αλλαγής, ως εκπροσωπούντες το Ελληνικό Δημόσιο. Έγγραφη πρόσθετη παρέμβαση υπέρ του Δημοσίου με δικό τους δικηγόρο, άσκησαν τέσσερις δημότες και κάτοικοι Γλυφάδας οι κ.κ. Ιωαν. Μπουρδαράκος, Ιωαν. Πραγιάτης, Στυλ. Γαβαλάς και Ιωαν. Μπίκας. Κατά την ώρα της δίκης παρενέβη αυτοπροσώπως υπέρ του Δημοσίου και ο κ. Αναστ. Γιαννακόπουλος με σχετική δήλωση του. Το δικαστήριο δέχτηκε ότι υπάρχει έννομο συμφέρον που θίγεται όλων των προσθέτως παρεμβαινόντων μετά την κατάληψη από τον Δήμο του χώρου για νεκροταφείο. Γι’ αυτό έκρινε νόμιμες τις παρεμβάσεις των υπέρ του Δημοσίου. Δέχτηκε τα δικόγραφα και τις μαρτυρικές καταθέσεις των να ενσωματωθούν στην υπόθεση και να ληφθούν υπόψη για την έκδοση της απόφασης, όπως και έγινε. Ο Δήμος Γλυφάδας στην αίτηση του για να εξαφανίσει το πρωτόκολλο του Δασάρχη που διέταξε το Δήμο να αποδεσμεύσει τον χώρο που κατέλαβε για νεκροταφείο επικαλέσθηκε τα εξής:
1. Ο χώρος δεν είναι δάσος ‘’ούτε δασική έκταση και ούτε ανήκει στο Δημόσιο’’, διεκδικείται μάλιστα από τους αναφερομένους ιδιώτες, όπως κατά λέξη γράφει η απόφαση. Με αυτόν τον ισχυρισμό επιχείρησε ο Δήμος αφ’ ενός να κριθεί αναρμόδιος ο Δασάρχης γιατί επελήφθη σε χώρο εκτός αρμοδιότητας του (δάσος ή δασική έκταση), αφ’ ετέρου αναρμόδιο και το Δημόσιο και κάθε όργανο του, διότι δεν έχει δικαίωμα να εκδίδει πρωτόκολλα αποβολής από ιδιωτικές εκτάσεις, σύμφωνα με την νομοθεσία.
2. Το πρωτόκολλο δεν είναι αιτιολογημένο και 3. Τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν (κάπου 110.000 ευρώ εις βάρος του Δήμου) ως αποζημίωση του Δημοσίου είναι αναιτιολόγητο και αόριστο. Ως μάρτυρες υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου κατέθεσαν η δασολόγος κ. Αρίδα η οποία συνέταξε και την πρώτη έκθεση αυτοψίας στις 16-8-2011 μετά την κατάληψη του χώρου από τον Δήμο και ο πανεπιστημιακός γιατρός και δημότης Γλυφάδας κ. Ανδρέας Μακρυγιαννάκης εκ μέρους των προσθέτως παρεμβαινόντων Γλυφαδιωτών. Ολόκληρος Δήμος Γλυφάδας δεν βρήκε ένα Δημότη γνώστη της περιοχής να υποστηρίξει της απόψεις του. Κατέφυγε σε ένα ξένο δημότη Αθηνών, ο οποίος όταν στριμώχθηκε, περιέπεσε σε αντιφάσεις και δήλωσε όπως αναγράφεται στην απόφαση ότι «δεν γνωρίζει την περιοχή» ότι «η περιοχή έχει εκχερσωθεί», γεγονός που σημαίνει ότι ήταν πριν δασική! Με την κατάθεση του τελικά κατάφερε περισσότερο να ενισχύσει τις θέσεις του Ελληνικού Δημοσίου και των Δημοτών της Γλυφάδας, παρά του Δήμου! Ο δικηγόρος του Δήμου πανικόβλητος ζήτησε αμέσως μετά την κατάθεση του μάρτυρα του, αναβολή της συζήτησης την οποία απέρριψε το δικαστήριο και προχώρησε στην έκδοση της απόφασης.
Τι διαλαμβάνει η απόφαση
Στο σκεπτικό της η απόφαση, άγεται στο συμπέρασμα ότι η επίμαχη έκταση των 5.800 τ.μ. περίπου που κατέλαβε ο Δήμος στις 12-8-2011 και εγκατέστησε ‘’λυόμενη εκκλησία επιφανείας 30 τ.μ’’ και δημιούργησε οκτώ τάφους, είναι ‘’δημόσια δασική έκταση’’. Κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα από τα εξής δύο γεγονότα που επικαλέσθηκαν οι μάρτυρες (δασολόγος Αρίδα και ο γιατρός Μακρυγιαννάκης) τα οποία βάσει δημοσίων εγγράφων δεν αμφισβητούνται. 1) Η συγκεκριμένη έκταση βρίσκεται εντός του περιγράμματος του χώρου που υπέστη πυρκαγιά το 2009 και με την υπ’ αριθμόν 5304/ 7-9-2009 απόφαση του Περιφερειάρχη Αττικής κρίθηκε αναδασωτέα.2) Η ίδια έκταση είχε καταληφθεί από καταπατητές πριν πολλά χρόνια, την είχαν εκχερσώσει και είχαν παράνομα οικοδομήσει. Διατάχτηκε και τελεσιδίκησε η κατεδάφιση των αυθαιρέτων κτισμάτων, τα οποία επί 20 χρόνια κανείς Δήμαρχος δεν κατεδάφισε και ελέγχονται γι αυτό! Τα παράνομα και κατεδαφιστέα κτίσματα βρίσκονται ακόμα μέσα στον καταληφθέντα χώρο του παράνομου Νεκροταφείου! Αυτή η έκταση που εκχερσώθηκε από τους ιδιώτες καταπατητές, είχε και πάλι κηρυχτεί αναδασωτέα με την 4385/1999 απόφαση. Και οι δύο αυτές αποφάσεις αναδασώσεως εφόσον δεν ακυρώθηκαν από το Συμβούλιο της Επικρατείας είναι ισχυρές. Συνεπώς επειδή ότι κρίνεται αναδασωτέο, θεωρείται και παραμένει δάσος, σύμφωνα με την νομολογία που μνημονεύει η απόφαση του Ειρηνοδικείου (ΣΤΕ 1518/2010, 844/2009).
Όμως το Ειρηνοδικείο δεν στάθηκε μόνο σε αυτά τα στοιχεία για να εκδώσει την απόφαση του. Επεκτάθηκε και μνημόνευσε πολύ έξυπνα, ίσως και για μελλοντική σκοπιμότητα την υπ’ αριθμόν 6926/2006 απόφαση του Πολυμ. Πρωτ. Αθηνών με την οποία κρίθηκε το ιδιοκτησιακό καθεστώς στην γειτονική μεγάλη, έκταση των 600 στρεμμάτων στην Αιξωνή, ότι ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο. Μνημόνευσε επίσης την παλαιότερη έγγραφη ομολογία του Δήμου Γλυφάδας στην δίκη του Ελληνικού Δημοσίου εναντίον Ερυθρού Σταυρού, Ευγενιδίου ιδρύματος και ιδιωτών, κατά τα προαναφερθέντα, ότι η περιοχή αυτή του Υμηττού που διεκδικείται και συμπεριλαμβάνει τον επίδικο χώρο του Νεκροταφείου, ανήκει στην Α’ Ζώνη προστασίας Υμηττού. Συνεπώς είναι δασική και προστατευταία κατά την τελική κρίση του Ειρηνοδικείου, οπότε νομίμως ο Δασάρχης διέταξε την αποβολή του Δήμου από τον συγκεκριμένο χώρο, εις τον οποίο η νομοθεσία απαγορεύει την κατασκευή και την λειτουργία Νεκροταφείου! Η απόφαση αντέκρουσε και τους άλλους λόγους που προέβαλε ο Δήμος για το αναιτιολόγητο των προστίμων κλπ και τελικά απέρριψε πλήρως την αίτηση του Δήμου κατά του πρωτόκολλου αποβολής του από τον δημόσιο δασικό χώρο που πραξικοπηματικά καταλήφθηκε για την δημιουργία Νεκροταφείου την νύχτα της 12-8-2011. Με την απόφαση αυτή το Ειρηνοδικείο κατ’ ουσία επαναβεβαίωσε το κύρος και την ισχύ του Πρωτοκόλλου του Δασάρχη. Ασφαλώς το πρόβλημα του Νεκροταφείου υπήρχε, υπάρχει και θα εξακολουθεί να υπάρχει και επιβάλλεται να βρεθεί γρήγορα λύση. Με αυτήν την απόφαση του Ειρηνοδικείου έκλεισε οριστικά κάθε προοπτική να λυθεί το πρόβλημα με δυναμικό τρόπο και δημιουργία τετελεσμένων σε αυτό τον χώρο που επιχείρησε να επιβάλλει ο Δήμαρχος μόνος του. Κατανοητή μερικώς, καίτοι οπωσδήποτε παράνομη η πρώτη ενέργεια του Δημάρχου, δεδομένου ότι επί χρόνια μένει άλυτο το πρόβλημα. Γι αυτό κέρδισε τότε την συμπαράσταση των περισσοτέρων Γλυφαδιωτών. Αμέσως μετά έπρεπε να σταματήσει κάθε παράνομη και προκλητική ενέργεια και να θέσει την κυβέρνηση ενώπιον των ευθυνών της, για να εκμαιεύσει την καλά επεξεργασμένη επιθυμητή λύση, όπως τον συμβούλευσαν πολλοί μεταξύ των οποίων και εγώ.
Μας αγνόησε όλους και συνέχισε ολέθρια και ανεπίτρεπτα με όρους παραβατικότητας να επιβάλλει την θέληση του αδιαφορώντας ότι έτσι αυτοαπαξιώνει και εκμηδενίζει το κύρος του ως Δημάρχου και ως του κορυφαίου τοπικού θεσμού εντεταλμένου στην τήρηση της Νομιμότητας και του σεβασμού της εξουσίας των οργάνων του κράτους. Κατόρθωσε με την αχαρακτήριστη συμπεριφορά του ο κ. Δήμαρχος να συσπειρώσει εναντίον του όλες τις συναρμόδιες υπηρεσίες του κράτους, κυβερνητικά στελέχη, βουλευτές, ακόμη και Υπουργούς του ΠΑΣΟΚ που τότε ήταν κυβέρνηση αυτοδύναμη! Ο ίδιος γνώριζε ότι η συγκεκριμένη περιοχή είναι πεδίο 30χρονης δικαστικής διαμάχης του Ελληνικού Δημοσίου και του τότε Δήμου Γλυφάδας εναντίον ισχυρών ιδιωτών και των δύο μεγάλων Νομικών προσώπων του Ερυθρού Σταυρού και του Ευγενίδιου Ιδρύματος πίσω από τα οποία υπάρχουν πανίσχυρες οικογένειες της Αθηναϊκής κοινωνίας. Πρέπει να ήταν αφελής να πιστεύει, όσες ανεπίσημες διαβεβαιώσεις και να είχε από κάποιους πολιτικούς φίλους του, ότι Υπουργεία, κρατικές υπηρεσίες κλπ θα έμειναν αδρανείς για να γίνει το Νεκροταφείο με όρους παρανομιών, οι οποίες παρανομίες με τον τρόπο που ενήργησε, άνοιγαν τον δρόμο να βγουν κερδισμένοι στα δικαστήρια όσοι διεκδικούν τα χιλιάδες στρέμματα στον Υμηττό! Ενδεχομένως να υπερεκτίμησε την βοήθεια της τοπικής εκκλησίας και προσωπικά του Μητροπολίτη, τον οποίο με την όλη συμπεριφορά του τον εξέθεσε. Κρίμα που ο Καλοκάγαθος και ολίγον παρορμητικός Ιεράρχης και με όλο τον σεβασμό εκ μέρους μου, δεν το έχει αντιληφθεί ακόμη. Όλα αυτά συμπυκνώνονται και αποτυπώνονται ως καλομελετημένη κρατική αντίδραση στην απόφαση του Ειρηνοδικείου η οποία δεν είναι μια συνηθισμένη απόφαση ενός κατώτερου δικαστηρίου.
Είναι πολύ προσεκτικά διατυπωμένη, σωστά τεκμηριωμένη και το σπουδαιότερο συνδέει την υπόθεση του Νεκροταφείου σε κοινή μοίρα και έκβαση με την υπόθεση της διεκδίκησης χιλιάδων στρεμμάτων του Υμηττού από ιδιώτες! Στην υπόθεση του Υμηττού το κράτος έχει το πάνω χέρι από κάθε άποψη και μεθοδικά κτίζει επί χρόνια την υπέρ αυτού επιχειρηματολογία στην τελική δικαστική κρίση, που θα κερδίσει, όποτε και αν γίνει. Θα χάσουν οι αντίδικοι του και μαζί με αυτούς και ο Δήμος Γλυφάδας την υπόθεση του Νεκροταφείου με τοις ολέθριες ενέργειες του ‘’ξερόλα’’ Δήμαρχου μας. Η ειρωνεία της τύχης είναι, ότι ενώ ο Δήμος ήταν βασικός υποστηρικτής επί χρόνια του Δημοσίου στην πολύ σοβαρή δικαστική διένεξη του με τα πανίσχυρα νομικά πρόσωπα και ιδιώτες, και έπρεπε να εκμεταλλευτεί την αποφασιστική του συμβολή και βοήθεια προς το Δημόσιο για να λύσει το πρόβλημα του Νεκροταφείου, εν τούτοις άλλαξε την τελευταία στιγμή στρατόπεδο επί δημαρχίας Κόκκορη και ταυτίσθηκε με τις απόψεις των αντιδίκων του Δημοσίου, εντελώς αυθαίρετα και παράνομα, διότι δεν ρωτήθηκε ούτε αποφάσισε το Δημοτικό Συμβούλιο!!
Με τέτοιες ενέργειες, όχι μόνο δεν επιλύεται το οξύ και υπαρκτό πρόβλημα του Νεκροταφείου, αντίθετα διαιωνίζεται και ο ίδιος κινδυνεύει πολύ σοβαρά να του καταλογιστούν βαριές αστικές και ποινικές ευθύνες! Ξέχασε αυτό που είπα στον ίδιο και σε όλους τους τότε συναδέλφους Δημοτικούς Συμβούλους στο προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο. ‘’Οι νόμοι είναι κοφτερά σπαθιά και μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, εκτός από το να καθίσουμε πάνω τους’’.
Άρθρο του Δημήτρη Καραπάνου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου