Του Γιάννη Κουρδομένου
Με ανοιχτή επιστολή προς τον υπουργό Εσωτερικών κ. Γιάννη Μιχελάκη ο συμπολίτης μας Παναγιώτης Γιάχος εκφράζει την αποψή του για τον νέο εκλογικό νόμο που αφορά την τοπική αυτοδιοίκηση και την εκλογή συμβούλων και δημάρχων.
Δεδομένων όσων έχουν συμβεί στη τοπική μας κοινωνία - τα οποία γνωρίζουν σήμερα χιλιάδες συμπολιτών μας - και γνωρίζοντας το ρόλο των αιρετών, καθώς και δημάρχων στη πόλη μας, προσωπικά δεν θα κάνω κανένα σχόλιο, και αφήνω κάθε Γλυφαδιώτη/ισσα να κρίνει επαρκώς τους λόγους που οδήγησαν στη πόλη μας και ειδικότερα στη Ν.Α.Αττική να μην έχουμε ενα (1) μέσο των δημοτών στα ερτζιανά. Το αυταπόδεικτο και αδιάψευστο γεγονός καταμαρτυρά πάρα πολλά για την συνολική ευθύνη όλων όσων παρέλασαν απο τις διοικήσεις στη πόλη μας, και ευρύτερα, ώστε η Ν.Α.Αττική να μην διαθέτει ούτε ένα (1) δημοκρατικό δημόσιο βήμα στα ερτζιανά, ούτε ενα μοχλό για εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών.
Ο ιστορικός του μέλλοντος να είσαστε σίγουροι οτι θα σας κρίνει όλους και ειδικά τις διοικήσεις των τελευταίων τετραετιών - όπως εγω που προηγήθηκα - για το έλλειμα υπευθυνότητας ισότιμης πρόσβασης στα ερτζιανά (ραδιοτηλεόρασης) της Ν.Α.Αττικής, με σοβαρό αντίκτυπο στα πολιτικά δρώμενα και εξελίξεις της χώρας μας. (Στην Ν.Α.Αττική έχουμε τον μικρότερο αριθμό εκλεγμένων στο κοινοβούλιο, με όσα μπορεί να σημαίνει αυτό για τον κάθε ενα απο όλους εμάς, και καμία έδρα κόμματος)
Διαβάστε την ανοιχτή επιστολή του κ. Παναγιώτη Γιάχου.
Παναγιώτης Γ. Γιάχος
τέως Π Ρ Ο Ε Δ Ρ Ο Σ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΓΛΥΦΑΔΑΣ
(έτη: 1987,1988,1989,1990,1997,1998, 2003, 2004, 2005, 2006)
οδός ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ 46 ΓΛΥΦΑΔΑ Τ Κ 165 62
Τηλ: 210.9641.393 κιν: 6974.141.390 Fax: 210.9930.318
e.mail: pgiahos@yahoo.gr
ΓΛΥΦΑΔΑ 30 ΟΚΤΩΒΡΗ 2013
Ανοιχτή επιστολή προς τον υπουργό Εσωτερικών κ. Γιάννη Μιχελάκη.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ
Κύριε Υπουργέ, έχω μια 20ετή διαδρομή στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, και συγκεκριμένα στο Δήμο Γλυφάδας (1987- 2006) όπου ήμουν επί 5 διετίες Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου με 3 διαφορετικούς Δημάρχους (Σούφης, Σπονδυλίδης, Σφακιανάκης).
Εκτός από την πολυετή εμπειρία μου ως αιρετός, έχω και μια δεκαπενταετή ενασχόληση με τηλεοπτική εκπομπή με τον χαρακτηριστικό τίτλο ‘’ΔΗΜΟ…λογίες’’, στο τοπικό κανάλι LOCAL TV, και ήδη διαδικτυακό LOCAL WEB TV, με θέματα αποκλειστικά αυτοδιοικητικά. Στα πλαίσια αυτής της εκπομπής, που είχα την επιμέλεια και παρουσίασή της, είχα την ευκαιρία να έρθω σε επαφή με πάρα πολλούς αιρετούς της Τοπικής, Νομαρχιακής και περιφερειακής Αυτοδιοίκησης από όλη την Αττική. Η ανταλλαγή απόψεων με αιρετούς από όλο το πολιτικό φάσμα, αλλά και από διαφορετικές περιοχές, εκτός του ότι εμπλούτισε τις γνώσεις και τις εμπειρίες μου, επηρέασε καθοριστικά θα έλεγα, και τον τρόπο της σκέψης μου, έτσι ώστε να αντιμετωπίζω την λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με ευρύτερη ματιά και νοοτροπία.
Τα παραπάνω αυτοβιογραφικά μου στοιχεία δεν τα αναφέρω για λόγους αυτοπροβολής, αλλά για να «επικυρώσουν» τα όσα γράφω παρακάτω, τα οποία προέρχονται από τις βιωματικές εμπειρίες που αποκόμισα από τον «μεγάλο έρωτα» της ζωής μου, που είναι ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Το ότι χρειάζονται αλλαγές και τομές στο θεσμικό πλαίσιο της Τ. Α.
το επιβεβαιώνουν και οι πρόσφατες σφυγμομετρήσεις που δείχνουν ότι οι σχεδιαζόμενες αλλαγές στον εκλογικό νόμο για την εκλογή Δημάρχων και Δημοτικών Συμβούλων, βρίσκουν σε συντριπτικό ποσοστό σύμφωνη όλη την κοινωνία, η οποία φαίνεται να είναι πιο μπροστά από αυτούς που αντιδρούν, είτε συμμετέχουν στην κεντρική πολιτική σκηνή, είτε είναι Δήμαρχοι.
Συμφωνώντας με την πρωτοβουλία σας, επιτρέψτε μου να συμβάλλω κι εγώ στον δημόσιο διάλογο που άνοιξε. Θεωρώ λοιπόν ότι η σχεδιαζόμενη αλλαγή είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, γιατί με το σημερινό εκλογικό σύστημα, οι πολίτες είναι υποχρεωμένοι να ψηφίζουν τόσο τον Δήμαρχο όσο και τους Δημοτικούς Συμβούλους αποκλειστικά από το ίδιο ψηφοδέλτιο χωρίς να μπορούν να επιλέξουν άλλα πρόσωπα, που ενώ είναι άξια και ικανά, είναι σε άλλα ψηφοδέλτια. Είναι προφανές ότι εφ όσον πλέον θα έχουμε δύο ενιαία ψηφοδέλτια, θα ωθηθούν να συμμετάσχουν στις αυτοδιοικητικές εκλογές, πρόσωπα πετυχημένα και καταξιωμένα, είτε ως υποψήφιοι Δήμαρχοι, είτε ως υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι.
Είναι πάρα πολλοί αυτοί που απέφευγαν μέχρι τώρα «να ανακατευτούν», γιατί δεν άντεχαν τα πάσης φύσεως «αλισβερίσια» και «τις υποκλίσεις» σε πρόσωπα που το βασικότερο προσόν που είχαν, ήταν «το κομματικό χρίσμα», χωρίς όμως να έχουν καταξιωθεί στην τοπική κοινωνία και να έχουν ευρύτερη αποδοχή από τους πολίτες.
Αυτό όμως που πιστεύω, και το γράφω μετά λόγου γνώσεως, είναι ότι θα υπάρξει μεγαλύτερη διαφάνεια και καθαρότητα στη διαχείριση των τοπικών υποθέσεων, και αυτό θα είναι αποτέλεσμα συναίνεσης αλλά και συναντίληψης ανθρώπων με διαφορετική κοσμοθεωρία. Ακόμη κι οι επιλογές των αξιωματούχων, είτε αυτός είναι ο Πρόεδρος του Δημοτικού συμβουλίου, είτε οι Αντιδήμαρχοι, είτε τα μέλη σημαντικών επιτροπών όπως η Οικονομική και η Ποιότητας Ζωής, αλλά και τα Δ. Σ. των Δημοτικών Επιχειρήσεων και Νομικών Προσώπων και γιατί όχι κι ο Γενικός Γραμματέας του Δήμου ή οι Ειδικοί Σύμβουλοι, θα γίνονται με αντικειμενικά και αξιοκρατικά κριτήρια κι όχι με επιλογές των κολλητών και υποτακτικών του κάθε Δήμαρχου «αφέντη». Πολύ δύσκολα θα αποτολμήσει ο οποιοσδήποτε Δήμαρχος να διαταράξει τις λεπτές ισορροπίες, επιλέγοντας ανίκανα ή διαβλητά πρόσωπα.
Έτσι το σύστημα θα πάψει να είναι δήμαρχο-κεντρικό όπως είναι σήμερα, με τα αναρίθμητα φαινόμενα αδιαφάνειας και κακοδιοίκησης. Θυμίζω τις καταγγελίες του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης κ.Ρακιντζή για την διαφθορά στην Τ. Α. αλλά και τις καθαιρέσεις, τις καταδίκες και φυλακίσεις αιρετών σ όλα τα επίπεδα της Τ. Α.
Στο νέο τοπίο, αυτός που θα θέτει υποψηφιότητα για Δήμαρχος χρειάζεται να έχει σύνθετες ικανότητες και προσόντα. Θα πρέπει να έχει αυξημένο κύρος, να είναι μετριοπαθής και να διαλέγεται, να ακούει και να συνυπάρχει, να διαπραγματεύεται και να συνθέτει αντίθετες απόψεις και προ πάντων να είναι συνετός, ευρηματικός και ανοιχτόμυαλος. Μόνο με τον ανοιχτό δημοκρατικό διάλογο και τη διαφάνεια σ όλα τα επίπεδα, θα αντιμετωπισθούν αυτοί που όλα αυτά τα χρόνια, έχουν μάθει να κάνουν «τις δουλειές τους», με εκβιασμούς, με δήθεν κομματικούς πατριωτισμούς και σικέ διαξιφισμούς.
Δεν είναι καθόλου, μα καθόλου τυχαίο, ότι σ αυτή την νομοθετική πρωτοβουλία αντιδρούν κυρίως οι επί πολλά χρόνια Δήμαρχοι, οι λεγόμενες «παλιές καραβάνες».
Τους καταλαβαίνω, η συνήθεια είναι δεύτερη φύση, αφού τόσα χρόνια έχουν συνηθίσει να διοικούν με τον Α ή Β τρόπο, ουσιαστικά ανεξέλεγκτοι (βλέπε Δήμος Θεσσαλονίκης) και να περνάνε τις αποφάσεις που θέλουν από το Δημοτικό Συμβούλιο με διάφορες μεθόδους και κυρίως με «διάλογο κουφών», μετατρέποντας σε πάμπολλες περιπτώσεις το Δημοτικό Συμβούλιο σε «Δημοτικό Αβούλιο» ή ακόμη χειρότερα, σε «επικυρωτήριο» προειλημμένων αποφάσεων και αδιαφανών ενεργειών.
Οι αιτιάσεις από κάποιους καλό-μαθημένους ή μάλλον κακό-μαθημένους Δήμαρχους, ότι δεν θα μπορούν να διοικήσουν αν δεν έχουν εξασφαλισμένη πλειοψηφία στο Δημοτικό Συμβούλιο με κάνουν να αναρωτηθώ αν έχουν εμπιστοσύνη στα επιχειρήματά τους και στο κατά πόσο αντέχουν τον δημοκρατικό διάλογο αλλά και τον δημόσιο έλεγχο. Μήπως τελικά αυτό που φοβούνται, είναι ότι θα στερηθούν τις ετσιθελικές αποφάσεις, που έχουν συνηθίσει να περνάνε τώρα στο Δημοτικό Συμβούλιο, με την δεδομένη προκάτ πλειοψηφία που τους δίνει απλόχερα ο ισχύων εκλογικός νόμος; Άσε που για να διατηρήσουν, ακόμη και αυτή την «πλειοψηφία», γίνονται ποικίλες συναλλαγές πάνω και κάτω από το τραπέζι και μάλιστα μεταξύ υποτιθεμένων συνοδοιπόρων και ομοϊδεατών. Τρομάρα τους…
Πρέπει να δοθεί η δυνατότητα στον κάθε πολίτη να μπορεί να είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος χωρίς να τον περνάει από «οντισιόν» ο κάθε «χρισμένος» ή και «ά-χριστός»υποψήφιος Δήμαρχος. Γνωρίζω περιπτώσεις που για λόγους προσωπικών ανταγωνισμών, οι υποψήφιοι Δήμαρχοι έκοψαν από τον συνδυασμό τους αξιόλογους πολίτες, μετά από βέτο που έθεσαν άλλοι υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι, γιατί φοβόντουσαν ότι αν ήταν κι αυτός συνυποψήφιός τους στο ίδιο ψηφοδέλτιο, οι ίδιοι θα έχαναν ψήφους και δεν θα εκλεγόντουσαν
ή κι αν ακόμη εκλεγόντουσαν, δεν θα έπαιρναν τα πόστα που ορέγονταν, σε ενδεχόμενη νίκη του συνδυασμού. Όπως και άλλες περιπτώσεις που οι ίδιοι οι υποψήφιοι Δήμαρχοι έκοψαν την τελευταία στιγμή, αξιόλογους πολίτες από το ψηφοδέλτιό τους, με αποτέλεσμα αυτοί να μην έχουν χρονικά τη δυνατότητα να είναι υποψήφιοι, έστω και σε κάποιον άλλο συνδυασμό.
Είναι βαθειά αντιδημοκρατική η διάταξη του ισχύοντος νόμου που απαγορεύει την μεμονωμένη και ανεξάρτητη υποψηφιότητα. Ενώ λοιπόν ο κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα «του εκλέγειν»,ταυτόχρονα ο ίδιος αυτός πολίτης παρεμποδίζεται, να ασκήσει το δικαίωμά του, «του εκλέγεσθαι», αφού για να μπορεί να είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, πρέπει πρώτα να δηλώσει πίστη και υποταγή στον Α ή Β υποψήφιο Δήμαρχο, για να τον συμπεριλάβει στον συνδυασμό του. Όσο για αυτό που γράφτηκε κάπου, ότι ο κάθε υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, θα υποχρεούται να δηλώνει από πριν με ποιόν υποψήφιο Δήμαρχο συμπλέει και στηρίζει, αναρωτιέμαι τι νόημα έχουν τότε τα χωριστά ψηφοδέλτια, όταν θα πρέπει ο κάθε υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, να δίνει διαπιστευτήρια πίστης και αφοσίωσης στον Α ή στον Β υποψήφιο Δήμαρχο. Αν ισχύσει κάτι τέτοιο, τότε ακυρώνεται η βασική φιλοσοφία του υπό συζήτηση νομοθετήματος, που είναι να μπορούν οι πολίτες να επιλέξουν ως δημοτικούς συμβούλους, τους πιο ικανούς και άξιους, για να τους εκπροσωπούν στο Δημοτικό Συμβούλιο, χωρίς να «επηρεάζονται και κηδεμονεύονται» από τον Δήμαρχο.
Βέβαια αν δεν θεσπισθούν για τις υποψηφιότητες, κάποιες μίνιμουμ προϋποθέσεις, είναι πολύ πιθανό το ενδεχόμενο να πλημμυρήσουν τα δύο ψηφοδέλτια με αναρίθμητες υποψηφιότητες. Μια λογική και ουσιαστική ρύθμιση θα ήταν η εξής: Για να συμπεριληφθεί ένα πρόσωπο στο ψηφοδέλτιο υποψηφίων Δημάρχων, η δήλωση υποψηφιότητάς του θα πρέπει να συνοδεύεται από μια λίστα μοναδικών υπογραφών, ίσων με το 1 τις εκατό του αριθμού των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων του Δήμου. Αντίστοιχα στο ψηφοδέλτιο των υποψηφίων Δημοτικών Συμβούλων, για να συμπεριληφθεί ένα πρόσωπο, θα πρέπει η δήλωση υποψηφιότητάς του να συνοδεύεται από μια λίστα μοναδικών υπογραφών, ίσων με το 1 τις χιλίοις του αριθμού των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων του Δήμου.
Ο πολίτης που θα έχει υπογράψει την δήλωση υποψηφιότητας ενός Δημάρχου, θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να υπογράψει και για έναν υποψήφιο Δημοτικό Σύμβουλο. Για την αποφυγή διπλό-τριπλό υπογραφών, να είναι υποχρεωτικό να αναγράφεται ο ειδικός εκλογικός αριθμός του κάθε υπογράφοντος, ώστε κατά την ανακήρυξη των υποψηφιοτήτων, να γίνεται εύκολα και αδιάβλητα ό σχετικός έλεγχος τόσο της μοναδικότητας της κάθε υπογραφής, όσο και του αν ο υπογράφων είναι δημότης του συγκεκριμένου Δήμου. Αυτονόητο είναι ότι θα πρέπει να υπάρχουν ποινικές ευθύνες για όποιον έχει υπογράψει διπλά ή πολλαπλά.
Στο ερώτημα κατά πόσο είναι εύκολο να μαζευτούν από τους ενδιαφερόμενους, οι απαιτούμενες υπογραφές, η απάντηση είναι ότι, αν σε ένα Δήμο με 50.000 εκλογείς, το πρόσωπο που φιλοδοξεί να είναι Δήμαρχος, δεν μπορεί να μαζέψει 500 υπογραφές τότε «ας κάτσει στ αυγά του», όπως θα πρέπει «να κάτσει στ αυγά του» και το πρόσωπο που φιλοδοξεί να είναι Δημοτικός Σύμβουλος και δεν μπορεί να μαζέψει 50 υπογραφές.
Κύριε Υπουργέ, η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας συμφωνεί, να προχωρήσουν οι αλλαγές. Θα είναι κρίμα να επικρατήσουν η στασιμότητα και οι αντιλήψεις όσων έχουν μάθει να πολιτεύονται, με τη σιγουριά του «χρίσματος» και της δεδομένης προκάτ πλειοψηφίας.
Όσοι δεν νοιώθουν ικανοί να διοικήσουν, συνθέτοντας διαφορετικές απόψεις και προτάσεις ας αποσυρθούν, ουδείς αναντικατάστατος. Είμαι πεπεισμένος ότι αν εφαρμοσθεί ο νέος τρόπος εκλογής των αιρετών, οι τοπικές κοινωνίες θα αναδείξουν τους πιο ικανούς και άξιους για εκπροσώπους τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση της νέας εποχής.
Με εκτίμηση
Παναγιώτης Γ. Γιάχος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου