Το πολιτικό μας σύστημα βουλιάζει (και μας βουλιάζει), διότι μετέτρεψε την ελευθερία σε ασυδοσία και ομηρία των πολλών από τους λίγους, την ισότητα σε συντεχνιακή αντίληψη, τη θρασύτητα σε μέσον επιτυχίας, την ανυπακοή στους νόμους σε καθεστώς και τη σπατάλη σε καθημερινή πράξη.
Πριν από 2.400 χρόνια, η διαπίστωση του Ισοκράτη (436 – 338 π.Χ.), ήταν ανάλογη : «Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία».
Γιατί άραγε, αντί να γίνεται κάποια πρόοδος, αντί να υπάρξουν συγκεκριμένες ενέργειες ανάσχεσης της ραγδαίας κατρακύλας, τα πράγματα συνεχώς διολισθαίνουν και μαζί τους η εκτίμηση των πολιτών στο πολιτικό σύστημα;
Τα κακώς κείμενα είναι πράγματι ατελείωτα. Αλλά με μεθοδικότητα και αποφασιστικότητα μπορούν όλα να αλλάξουν. Εύκολα, γρήγορα και πάρα πολύ απλά. Αρκεί πράγματι να το θέλουμε. Θα χρειαστεί βεβαίως σημαντική αλλαγή κουλτούρας και επαναπροσδιορισμός των βασικών αξιών μας.
Κατάφεραν να κάνουν τους περισσότερους Έλληνες «υπαρξιακούς δημόσιους υπάλληλους», δηλαδή οδήγησαν – κυρίως τους νέους – σε νοοτροπίες βολέματος, ήσσονος προσπάθειας, ατομικισμού, απάθειας και αμάθειας και ακόμη και σήμερα διαπραγματεύονται με τον Λάτση για βόλεμα - ρουσφέτια - κομματικών ημέτερων. Όλοι θέλουν κάπου να βολευτούν και κανείς δεν θέλει να καταλάβει ότι μια θέση εργασίας πρέπει να είναι αναγκαία και παραγωγική.
Αυτά είναι βεβαίως ψιλά γράμματα για τους παραδοσιακούς ή και ανερχόμενους αστέρες της πολιτικής όπως τον κ.Γ.Παπανικολάου και λοιπούς στη Γλυφάδα.
Δεν βλέπουν την κατάντια του κράτους μας, που δεν είναι σε θέση να βρει λύση σε χιλιάδες μείζονος σημασίας ζητήματα. Λίγο πριν το 2015 κατά τα λοιπά, από φορείς, επιτροπές, συσκέψεις και εξαγγελίες, καθημερινά χορταίνουμε.
Κάποιος πρέπει να εξηγήσει με υπομονή και πειστικά επιχειρήματα ότι το σύστημα, οι διαδικασίες και η οργάνωση της λειτουργίας κάθε οργανισμού, και του δήμου, είναι αυτό που διασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία, τον περιορισμό της σπατάλης, τον έλεγχο και τελικά, την πρόοδο. Είναι αυτό που κάνει τις πολιτικοκοινωνικές θεωρίες να επιτυγχάνουν ή να αποτυγχάνουν.
Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι να υπάρξει σύστημα και ενδεδειγμένες πολιτικές, όχι πάντα υπέρ των πολλών που ήθελαν και θέλουν να βολευτούν. Δεν υπήρξε ποτέ αρωγή υπέρ όσων είχαν και έχουν πλάνο - σχέδιο - προόδου μιας κοινωνίας που την έχουν οδηγήσει στην αδράνεια, στον ωχαδερφισμό, και την απάθεια. Ο κατακερματισμός και η απόλυτα ελλειμματική εκπροσώπηση, ειδικά στη Γλυφάδα, δηλώνει ευθαρσώς ότι ο τοπικός πολιτισμός νοσεί.
Σε ένα υγιές περιβάλλον καλλιεργείται η αρετή (που κατά τον Ισοκράτη είναι καλύτερη από τον πλούτο και χρησιμότερη από την ευγενή καταγωγή), ενισχύεται η άμιλλα, λειτουργεί και αποδίδει η ομαδικότητα, προάγεται η μόρφωση, ο πολιτισμός και η δικαιοσύνη, αυξάνεται η ανταγωνιστικότητα και μεγιστοποιείται ο παραγόμενος πλούτος.
Βέβαια αυτά είναι ψιλά γράμματα για όσους τρύπωσαν με κάλπικες υποσχέσεις και πυροτεχνήματα εντυπώσεων στο δήμο Γλυφάδας, χωρίς να διαθέτουν τα εφόδια που απαιτούνται. Ημιμαθείς, εγωκεντρικοί, αυτάρεσκοι, αυταρχικοί, έχουν κατακλύσει το δήμο Γλυφάδας, και πλην των δικών τους μονολόγων και σχεδίων, ποτέ δεν αφουγκράστηκαν τους δημότες που οφείλουν να εκπροσωπήσουν.
Όταν το «αμπέλι είναι ξέφραγο» όπως στη Γλυφάδα του νεοφιλελευθερισμού και των πολλών ρουσφετιών, τότε ο καθένας γίνεται ασύδοτος. Είτε είναι νέος, είτε γέρος, είτε άνδρας, είτε γυναίκα, είτε χριστιανός, είτε μουσουλμάνος και φυσικά, είτε αριστερός, είτε δεξιός. Ας σταματήσει, λοιπόν, η κοροϊδία, διότι το παιχνίδι είναι «στημένο» και αυτό έχει πλέον γίνει ξεκάθαρα αντιληπτό και από τον πιο αφελή ή καλόπιστο δημότη.
Τα σημερινά πολιτικά κόμματα και όσοι τρυπώνουν στους δήμους δεν θέλουν το νοικοκύρεμα. Θέλουν την άλωση του συστήματος και μπαίνουν στους δήμους δημιουργώντας μόνο προβλήματα και παθογένειες. Για ευνόητους λόγους. Είναι γελοίο να πλήττεται η δημιουργικότητα και στη θέση της να δημιουργούνται ελεγχόμενες και χρηματισμένες καταστάσεις ώστε να εξυπηρετούνται μονομερώς ορισμένα συμφέροντα._
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου