Δήμαρχε, «καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται».
Πριν λίγες ημέρες έφυγε από κοντά μας ο Σεραφείμ Φυντανίδης, ένας από τους σημαντικότερους δημοσιογράφους της μεταπολιτευτικής περιόδου. Ο αείμνηστος πλέον διευθυντής της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ όπως είχε πει, σαν σταθμό της καριέρας του θεωρούσε την φυλάκισή του το 1991 , λόγω της αντίστασής του στην φίμωση του τύπου, από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η συνέχεια είναι γνωστή αφού ο φιμωτικός και τυποκτόνος νόμος καταργήθηκε.
Είναι γεγονός ότι την κριτική δεν την αντέχουν όλοι, πολύ δε περισσότερο την δημόσια κριτική από τον τύπο, μια κριτική που σε αρκετές περιπτώσεις είναι υπερβολική και άδικη. Όμως όταν κάποιος αποφασίζει να ασχοληθεί με τα κοινά, εκτός από τα χειροκροτήματα και τα μπράβο που αρέσουν σε όλους μας, πρέπει να είναι έτοιμος να αντέξει την κριτική και τον αυστηρό έως εξοντωτικό, θα έλεγα έλεγχο του τύπου. Αν όμως στα δημόσια καθήκοντά σου, είσαι σωστός και διάφανος, δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς από τον δημόσιο έλεγχο, αφού όπως λέει κι ο λαός μας «καθαρός ουρανός, αστραπές δεν φοβάται».
Δυστυχώς υπάρχουν και δημόσια πρόσωπα, που θέλουν τον τύπο να τους κανακεύει και να μην ασκεί κανένα έλεγχο στα πεπραγμένα τους. Όμως οι πολίτες γνωρίζουν ότι, χάρις στην δημοσιογραφική έρευνα, έχουν αποκαλυφθεί στον δημόσιο βίο τα μεγαλύτερα σκάνδαλα. Εξ άλλου είναι παραδεκτό από όλους, ότι ο ελεύθερος και ανεπηρέαστος τύπος, συμβάλλει αποφασιστικά στην δημοκρατική λειτουργίας της κοινωνίας.
Το άρθρο αυτό το γράφω μετά την πληροφορία, ότι ο νέος μας Δήμαρχος κ. Παπανικολάου υπέβαλε μήνυση σε τοπικό εκδότη, γιατί προφανώς θεωρεί ότι τον έθιξαν τα δημοσιεύματά του.
Επειδή ασχολούμαι με τα κοινά της Γλυφάδας από το 1975, έχω παρακολουθήσει την διαδρομή και συμπεριφορά απέναντι στον τύπο όλων των τέως Δημάρχων (Λαζαρίδης, Σπονδυλίδης, Σούφης, Λανδράκης, Σφακιανάκης, Θεδωρόπουλος, Κόκκορης).
Από τους επτά τέως Δημάρχους, την τακτική των δικαστικών διώξεων εναντίον των δημοσιογράφων, την εφάρμοσαν στη Γλυφάδα μόνο δύο Δήμαρχοι, οι κύριοι Λανδράκης και Κόκκορης, οι οποίοι και δεν επανεξελέγησαν. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Συγκεκριμένα αυτός που ξεκίνησε τις μηνύσεις και αγωγές εναντίον των δημοσιογράφων, ήταν ο κ. Λανδράκης και συνέχισε με τον ίδιο ζήλο ο κ. Κόκκορης, ωσάν ο πιο καλός του μαθητής. Προσωπικά βρέθηκα στις δικαστικές αίθουσες δεκάδες φορές όπου ήμουν μάρτυρας υπεράσπισης σε δίκες εναντίον δημοσιογράφων μετά από μηνύσεις και αγωγές που τους είχαν υποβάλει οι κύριοι Λανδράκης και Κόκκορης.
Πρόσφατα ήμουν μάρτυρας υπεράσπισης της ηλεκτρονικής εφημερίδας VIMAONLINE σε αγωγή που της είχε υποβάλλει ο κ. Κόκκορης γιατί η ιστοσελίδα με δημοσίευμά της, αποκάλυπτε την μη καταβολή στον Δήμο, επί 12ετία των δημοτικών τελών από κτήριο ιδιοκτησίας του κ. Κόκκορη. Το δικαστήριο αφού έλαβε υπόψη το σύνολο της κατάθεσής μου, απάλλαξε και δικαίωσε την εφημερίδα, στην δε απόφασή του ανάμεσα στα άλλα αναγράφονται επί λέξει και τα εξής: « Η ανάρτηση και σύνταξη του επίδικου δημοσιεύματος δεν συνιστά παράνομη και άδικη πράξη δυσφημήσεως, …… δεν έγινε με σκοπό εξύβρισης ή προσβολής της προσωπικότητας του ενάγοντος και καλύπτεται από το δικαιολογημένο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον και την κοινωνική αποστολή του Τύπου, δεκτής γενομένης της σχετικής ενστάσεως δικαιολογημένου ενδιαφέροντος κατ' άρθρο 367 παρ. 1 περ. γ' Π.Κ. Κατ' ακολουθία, πρέπει η υπό κρίση αγωγή να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμη, και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα της πρώτης και του δευτέρου των εναγομένων εις βάρος του ενάγοντος…»
Ο Βολταίρος είχε πει: «Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμα σου να το λες».
Με γνώμονα αυτή τη ρήση, ήμουν μάρτυρας υπεράσπισης και σε άλλες παλαιότερες δίκες, εναντίον δημοσιογράφων ακόμη κι όταν ασκούσαν έντονη έως και «άδικη» θα έλεγα κριτική. Πιστεύω ακράδαντα ότι είναι προτιμότερος ένας υπερβολικός κι ελεύθερος τύπος από έναν φιμωμένο, ελεγχόμενο, «υπάκουο και χαδιάρη» τύπο.
Επειδή είμαι κι εγώ ένας από αυτούς, που αγωνίστηκαν να φύγει από την Δημαρχία της πόλης μας, ο - και - ανηλεής διώκτης του τοπικού τύπου κ. Κόκκορης, θέλω να πιστεύω ότι ο νέος Δήμαρχος δεν θα ακολουθήσει την αποτυχημένη συνταγή της δικομανίας, που είχαν οι Δήμαρχοι μιας χρήσης κ. κ. Λανδρακης και Κόκκορης.
Ο κ. Παπανικολάου είναι πανέξυπνος ενώ σαν χαρακτήρας είναι ήρεμος και πράος, γι αυτό νομίζω ότι ως Δήμαρχος, μπορεί και πρέπει να αντέξει και να προσπεράσει ακόμη και την πιο άδικη κριτική. Και γιατί όχι, να προσπεράσει με χαμόγελο, ακόμη – ακόμη και τις ύβρεις και να εφαρμόσει την φιλική και ανεκτική σχέση που είχαν με τον τοπικό τύπο, οι παλαιότεροι και με πολλές θητείες επιτυχημένοι προκάτοχοί του. Κάτι παραπάνω θα ήξεραν αυτοί. Άλλωστε όπως είπα και παραπάνω: «καθαρός ουρανός, αστραπές δεν φοβάται».
Παναγιώτης Γ. Γιάχος
πρώην Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Γλυφάδας
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου