Η πόλη της Γλυφάδας παρακμάζει, σήμερα από μια κοσμοπολίτικη περιοχή έχει μετατραπεί σε μια επαρχία (και το λέω με την κακή έννοια) δεδομένων όσων ισχύουν - ειδικά από τις εκάστοτε διοικήσεις του δήμου - τα οποία παραπέμπουν ευθέως σε μικρές επαρχιακές πόλεις.
Τα κόμματα συντήρησης των παθογενειών που βρέθηκαν στα δημοτικά έδρανα, υποστηριζόμενα από χιλιάδες κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι στην πλειονότητα τους δεν ήταν από αυτόν το τόπο, ήρθαν κάποια στιγμή στη πόλη, εξοικειώθηκαν με τις συνθήκες επαρχίας που είχαν διαμορφώσει πριν από αυτούς άλλοι νεοεισερχόμενοι κάτοικοι, δέχτηκαν ασυζητητί το καθεστώς της υφιστάμενης διαπλοκής λίγων οικογενειών, και όσοι κατοίκησαν στην περιοχή τοποθέτησαν στη πρίζα την τηλεοπτική τους συσκευή, αποδεχόμενοι να είναι οι παθητικοί αποδέκτες μιας διαμόρφωσης λίγων οικογενειών, οι οποίες για τα ιδιοτελή τους συμφέροντα δεν δίστασαν να καταπατήσουν το Σύνταγμα της χώρας, να ληστέψουν επανειλημμένα το κοινωνικό σύνολο, και να διαφθείρουν πολιτικά κόμματα και πολιτικούς.
Οι κάτοικοι της περιοχής δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν τι διαμόρφωσαν συγκεκριμένα κέντρα πολιτικοοικονομικής διαπλοκής, όπως και λίγοι επιτήδειοι που συνεργάζονται μαζί τους για το προσωπικό τους όφελος.
Σιγά σιγά, κομμάτι κομμάτι, ξεπούλησαν τον τοπικό μας πολιτισμό, και αν κάποιος είναι από τους παλιούς κατοίκους με εντοπιότητα γνωρίζει την αποσύνθεση σε όλα τα επίπεδα. Μια αποσύνθεση η οποία δημιουργήθηκε από κέντρα αναξιοκρατίας, διαφθοράς, διαπλοκής, από άτομα που ήρθαν σε αυτό το τόπο, κατοίκησαν, και ενεπλάκησαν με τα κοινά και άλλες δραστηριότητες, και με τους ψηφοφόρους τους οι οποίοι ουδέποτε διαμόρφωσαν με γνώμονα την διασφάλιση τόσο του τοπικού πολιτισμού, όσο και της τοπικής δημοκρατίας.
Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για την καθολικότητα ανυπαρξίας τοπικού πολιτισμού, ειδικά στη Γλυφάδα, το φέρουν τα κόμματα συντηρητικής δεξιάς και ψευδεπίγραφου σοσιαλισμού, (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ) τα οποία αξίωσαν την εμπλοκή και συμμετοχή τους στα κοινά του τόπου, αποτελούμενα στην πλειονότητα τους από κατοίκους χωρίς κανένα ουσιαστικό δέσιμο με το τόπο. Ο τόπος τους ήταν και παραμένει άλλος.
Στο παρελθόν υπήρχε ένα παράθυρο ανοικτό στα νότια προάστια για μια πραγματικά ενδογενή κοινωνική τοπική διαμόρφωση, και την ανάπτυξη όπως απαιτείτο και χρειάζονταν η περιοχή, ώστε να υφίσταται ένας τοπικός πολιτισμός αξιώσεων που να μην προσβάλει την νοημοσύνη κανενός εκ των κατοίκων.
Αυτό το παράθυρο ήταν η ειλικρινής και ανιδιοτελής Αριστερά, οι αξίες και τα ιδεώδη που πρεσβεύει, και σαφώς δεν αναφέρω οι αριστεροί κάτοικοι της πόλης, δεδομένου ότι και αυτοί στη πλειονότητα τους δεν είχαν σχεδόν κανένα ουσιαστικό δέσιμο με το τόπο, και τους έδεναν περισσότερο ιδεολογίες και κόμματα εκτός του τόπου.
Ο όρος Αριστερά στην πολιτική, σήμερα, αναφέρεται κυρίως σε αντιλήψεις και θέσεις που:
α. αντιμάχονται την αδικία, τις βαθιές ανισότητες και τις διακρίσεις που απορρέουν από την ταξική δομή της καπιταλιστικής κοινωνίας,
β. Προωθούν την κοινωνική ισότητα, την φιλία και την συνεργασία ανάμεσα στα έθνη και τους λαούς, με σεβασμό στην κουλτούρα κάθε λαού,
γ. Αγωνίζονται για ουσιαστική Παιδεία και μόρφωση που να αφορά όλα τα μέλη της κοινωνίας, εναντίον του σκοταδισμού είτε εθνικιστικού, είτε θρησκευτικού.
Η δυστυχία του ανθρώπου είναι ο εγκλωβισμός του στο χρόνο, και όπως φαίνεται και οι αριστεροί της περιοχής εγκλωβίστηκαν από τις καπιταλιστικές νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις - κόμματα - εξοικοιώθηκαν μαζί τους, και με το σύνολο των παθογενειών που δημιουργούσαν αυτά τα κόμματα μαζί με τους ψηφοφόρους τους, και αναλώθηκαν στην αναζήτηση κάποιων προτάσεων, φαινομενικά λύσεων, χωρίς να συνδράμουν σε κανένα απολύτως βαθμό αλλάζοντας τις διαμορφωμένες παθογένειες.
Η αδικία, η καλύτερα οι αδικίες που διαμορφώθηκαν στη πόλη μας, από την ταξική διαμόρφωση καπιταλιστικών και συντηρητικών κομμάτων, ουδετεροποίησε το σύνολο των αριστερών της περιοχής, οι οποίοι μακροπρόθεσμα αντί ενεργής παρουσίας και συνδρομής στα φαινόμενα τεράστιων ανισοτήτων, όπως και κατάφωρων αδικιών που μείωναν τόσο το κοινωνικό σύνολο όπως και την περιοχή μας, προσβάλλοντας ειδικά τον τοπικό πολιτισμό, την ισοπολιτεία κ.α. αρκέστηκαν να παρέχουν λεκτικά μανιφέστα χωρίς καμιά ουσιαστική ενέργεια.
Γνωρίζω ότι η Αριστερά στη χώρα μας έχει ''πεθάνει'' προ πολλού, ''πέθανε'' από την ημέρα που επέλεξε να συνεργαστεί με δεξιά συντηρητικά κόμματα θέτοντας ως δικαιολογία την προάσπιση των θεσμών.
Τελικά όχι, η αριστερά δεν προασπίστηκε τους θεσμούς, δεν κατάφερε να προασπιστεί τους θεσμούς, το δίκαιο, την κοινωνική δικαιοσύνη, και τελικά ένα προς ένα τα κύτταρα των αριστερών αργοπεθαίνουν χωρίς να ζήσουν την δικαίωση κατά της αδικίας και της ανισότητας που δημιούργησαν διαφθαρμένες κυβερνήσεις - κόμματα - πολιτικοί υιοθετώντας τον καπιταλισμό.
Η ανατροπή του παλιού, του αναχρονιστικού, του αντιπροοδευτικού έμεινε σχήμα λόγου, δεν έλαβε σάρκα και οστά, δεν υλοποιήθηκε, και αποτελεί υποχρέωση κάθε πραγματικά αριστερού να ισχύσει.
Ποτέ μην κάνεις το λάθος να κρίνεις σύμφωνα με όσα βλέπεις αν δεν γνωρίζεις τι υφίσταται στο ''παρασκήνιο''. Αν κάποιοι εξ υμών επιθυμούσαμε να είμαστε στη θέση κάποιων ''αναγνωρισμένων'' συστημικών με μεγάλη απήχηση στο κόσμο, θα το είχαμε πράξει. Άλλωστε επανειλημμένα τύχαμε μεγάλης αποδοχής, και ήταν εξαρτώμενο από εμάς να δημιουργήσουμε ακόμη μεγαλύτερη αποδοχή. Η μεγαλύτερη αποδοχή - απήχηση είχε κάποιες προϋποθέσεις τις οποίες δεν δεχτήκαμε. Προσωπικά δεν θα μπορούσα ποτέ να εκμεταλλεύομαι τους υπολοίπους, κάτι που βλέπω και συναντώ καθημερινά και απο φερόμενους αριστερούς. Επίσης, οι προτάσεις που έγιναν δεν υιοθετήθηκαν από τους υπολοίπους, δεδομένου ότι είμαστε σε μια νεοελληνική κοινωνία που ο κάθε ένας (ακόμη και οι φερόμενοι αριστεροί) κοιτάζει να κερδίσει οτιδήποτε για προσωπικό όφελος σε μια καπιταλιστική κοινωνία, και η αριστερά για κάποιους είναι το εφαλτήριο προσωπικών οικονομικών απολαβών.
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, δεν γίναμε όλοι ίδιοι, δεν προσκυνήσαμε ούτε την διαπλοκή, ούτε τα κέντρα και παράκεντρα εξουσίων διαπλοκής, ούτε γίναμε συνεργάτες των εκάστοτε εξουσιών - αρχών.
Το μέλλον δεν το κοιτάς με προσδοκία και ελπίδα όταν στήνονται παιχνίδια πίσω από τη πλάτη σου. Το μέλλον το κοιτάς με ελπίδα και προσδοκία όταν πιστεύεις και μπορείς να επενδύσεις σε άτομα και χώρους που σου έχουν παρέχει εγγυητικά εχχέγυα και αποδείξεις. Ο χρόνος ήταν επαρκής, και οι αριστεροί βρίσκονται δεκαετίες στο κοινοβούλιο χωρίς να καλύψουν τους πολίτες στις παθογένειες που δημιούργησαν τα καπιταλιστικά κόμματα.
Καπιταλισμός και αριστερά δεν πηγαίνουν χέρι - χέρι, άρα οφείλετε ως κοινωνία πολιτών, έχοντας το σύνολο των δεδομένων που γνωρίζετε επί δεκαετίες, να διαμορφώσετε από την αρχή το γνήσιο λαϊκό κίνημα ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ το οποίο θα παρέχει αποδείξεις στο λαό και δεν θα περιορίζεται σε μανιφέστα.
Το οφείλετε και το οφείλουμε. Όπως θυμάστε και γνωρίζετε κατά το παρελθόν εκτέθηκα δημόσια ραδιοφωνικά λέγοντας τις αλήθειες που μας έκρυβε το σύστημα των κομμάτων υπηρέτησης διαπλοκής, αξιώνοντας κοινωνική επανάσταση για την ισχύ των αυτονόητων, και τελικά οδηγηθήκαμε σε μια μετεξέλιξη να έχουμε πληρώσει το μάρμαρο με την ίδια μας τη ζωή, και η αριστερά - αριστεροί να κλείνουν το μάτι σε μια συνέχιση όσων διαμόρφωσαν καπιταλιστικά κόμματα χωρίς να έχουν να επιδείξουν ούτε μια παρέμβαση, ούτε μια ενέργεια.
Τσίπρα αν σου δώσω άλλη μια ευκαιρία θα με βγάλεις ασπροπρώσωπο, η θα αποδειχθεί ότι και με δεύτερη ευκαιρία πλην της υπηρέτησης διαπλεκόμενων και καπιταλισμού δεν θα υπάρξει καμία απολύτως ενέργεια για δίκαιο;
Γνωρίζεις ότι δεν εχω κοινά με τους υπολοίπους που προασπίζονται τον μισθουλάκο του δημοσίου, είτε για τους ιδίους, είτε για παρένθετα πρόσωπα.
Κάνε το κόπο να απαντήσεις ο ίδιος. (Αποστέλλεται στον Αλέξη Τσίπρα, τονίζοντας ότι ο ίδιος ως πρόεδρος δεν μου παρείχε ούτε μια ευκαιρία, άρα αν δεν απαντήσει θα εκλάβω ότι δεν ενδέχεται πεδίο διαφοροποιήσεων)
Γιάννης Κουρδομένος
ΓΛΥΦΑΔΑ FM 1977 - 2004 Διώξεις & Κατασχέσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου