Ιστορική αναφορά του Γιάννη Κουρδομένου
Αποτελεί ντροπή μια αριστερή κυβέρνηση, του παρόντος, όπως και όσοι την αποτελούν, γνωρίζοντας τις φασιστικές ενέργειες όσων προηγήθηκαν, να μην έχει να επιδείξει ούτε μια ορθή ενέργεια. (ΓΛΥΦΑΔΑ FM 1977 - 2004 Καταχρηστικές Διώξεις & Κατασχέσεις)
Στις 30-5-1941 ο Μανώλης Γλέζος και Απόστολος Σάντας σκαρφάλωσαν από μια υπόγεια στοά στην Ακρόπολη των Αθηνών και κατέβασαν την πολεμική σημαία του Γ΄ Ράιχ. Ο δικαστής της Γκεστάμπο Τόϋμπελ μόλις έμαθε την κλοπή της γερμανικής σημαίας είπε: Αν δεν βρεθούν οι ένοχοι θα τη πληρώσει ο Αθηναϊκός λαός. Έκτοτε πέρασαν τρία χρόνια κατοχής μέχρι τον Οκτώβρη του 1944 όπου οι Γερμανοί πήραν εντολή να αποχωρήσουν από την Ελλάδα.
Ο Αθηναϊκός λαός, και συνολικά οι κάτοικοι του Ν.Αττικής, πλήρωναν βαρύ το τίμημα της Γερμανικής κατοχής, με πολλούς πρόσφυγες, άστεγους, και πείνα λόγω σημαντικής έλλειψης σε τρόφιμα.
Σημειώνεται ότι την εποχή εκείνη υπήρχαν τρεις κυβερνήσεις:
α) η κατοχική των Αθηνών του Ι. Ράλλη,
β) η επίσημη ελληνική κυβέρνηση του Καΐρου, Κυβέρνηση Εμμανουήλ Τσουδερού 1941 μέχρι τις 14 Απριλίου 1944, της οποίας ακολούθησαν η Κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου 1944 μέχρι τις 26 Απριλίου 1944, η Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου Απριλίου 1944, και η Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου Μαΐου 1944 μέχρι τις 18 Οκτωβρίου 1944)
γ) Η κυβέρνηση του βουνού.
Οφείλω να τονίσω δεδομένου ότι αναφέρεται και στο βίντεο του Φίνου, ότι την τελευταία ημέρα απελευθερώσεως της χώρας μας απο τους Γερμανούς οι ούννοι τέλεσαν τα περισσότερα και απεχθέσθερα εγκλήματα κατά των Ελλήνων με την συμμετοχή των δοσίλογων δεξιών συνεργατών τους.
Απ' όλες αυτές τις χιλιάδες εγκλημάτων πολέμου που αναφέρονται στα κατηγορητήρια του Ελληνικού Δικαστηρίου Εγκληματιών Πολέμου (πολλαστημόριο της πραγματικότητος), μόλις 11 Γερμανοί, ένας Βούλγαρος κι ένας Ιταλός βρέθηκαν και δικάστηκαν.
Πολλοί εγκληματίες πολέμου αθωώθηκαν! Αν τους ζητήθηκε και συγνώμη για την ταλαιπωρία δεν έγινε γνωστό. Στο ελληνικό κατηγορητήριο τότε αναφέρεται πολύ σωστά επί λέξει "ότι τα θύματά των, εξετελούντο εις αντίποινα, δια πολεμικάς ενεργείας νομίμως συγκροτημένων στρατιωτικών σωμάτων εις τας κατεχομένας χώρας".
Είναι ξεκάθαρο ότι οι εγκληματίες πολέμου, καθώς και οι συνεργάτες τους ταγματασφαλίτες, ή Ράλληδες, ή Γερμανοτσολιάδες, καθώς και οι δοσίλογοι καταδότες, αμέσως μετά την απελευθέρωση της χώρας μας δεν πλήρωσαν για τις προδοτικές πράξεις τους και τα χιλιάδες εγκλήματα.
Στον αντίποδα οι αντιστασιακοί αγωνιστές και ήρωες τιμωρήθηκαν είτε με την ποινή του θανάτου, είτε με ισόβια κάθειρξη από τους φερόμενους ''δημοκράτες'' οι οποίοι στο πλαίσιο της κατ' επίφαση δημοκρατίας δρομολόγησαν στην Ελληνική ''δικαιοσύνη'' τους αγωνιστές ενώ κάλυψαν πλήρως τους προδότες και δοσίλογους.
Το ΕΑΜ (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο) ιδρύθηκε στην Αθήνα το 1941 στις 27/9. Σκοπός του ήταν η απελευθέρωση και πλήρης ανεξαρτησία του Έθνους. Το ΕΑΜ οργάνωσε τον ΕΛΑΣ (Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός) με επικεφαλείς τους Στέφανο Σαράφη και Άρη Βελουχιώτη.
Το 1943 ιδρύεται η ΕΠΟΝ (Ενιαία Πανελλαδική οργάνωση νέων) που αναλαμβάνει να πληροφορεί το λαό με αυτοσχέδια χωνιά, να εξασφαλίζει την “κουραμάνα” από τα καμιόνια των Γερμανών και κλέβοντας ρεζέρβες αυτοκινήτων. Τα μικρά παιδιά οργανώθηκαν σε “αετόπουλα” και “γερακίνες” (αγόρια και κορίτσια αντίστοιχα).
Πολλά από αυτά ανέβαιναν στα βουνά και το δήθεν ανέμελο παιχνίδι τους μετέφεραν σημαντικές πληροφορίες περνώντας μέσα από μπλόκα και φυλάκια των κατακτητών.Μάθαιναν επίσης να διαβάζουν και να γράφουν στα σχολεία του βουνού που ίδρυσαν φωτισμένοι αντιστασιακοί παιδαγωγοί.
Στις 18 Οκτωβρίου 1944 τα προβλήματα της χώρας ήταν: Πρόσφυγες, άστεγοι, τρόφιμα, εθνικό κράτος. Οι υπουργοί που προέρχονταν από το ΕΑΜ παραιτήθηκαν στις 2 Δεκεμβρίου. Την επομένη έγινε διαδήλωση του ΕΑΜ στην πλατεία Συντάγματος και ήταν η αφετηρία ένοπλης σύγκρουσης μεταξύ του ΕΛΑΣ, στρατιωτικών και αγγλικών μονάδων που διήρκεσε ένα μήνα με πολλά θύματα. Στις αρχές Ιανουαρίου σχηματίστηκε η κυβέρνηση Πλαστήρα και στις 12 Φεβρουαρίου του 1945 υπογράφτηκε η συνθήκη της Βάρκιζας.
Ενδεικτικός πίνακας ναζιστικών και ταγματασφαλίτικων εγκλημάτων στην Ελλάδα.
17 Οκτώβρη 1941 : οι Γερμανοί κύκλωσαν τα χωριά Ανω και Κάτω Κερδύλλια της επαρχίας Νιγρίτας του Νομού Σερρών και εκτέλεσαν 222 κατοίκους από 15 έως 60 χρόνων.
Ξημερώματα της 23-10-1941 : Το Μεσόβουνο του Νομού Κοζάνης περικυκλώνεται από 40 αυτοκίνητα με άνδρες της Βέρμαχτ (Γερμανικός Στρατός). Οι Γερμανοί στρατιώτες συγκεντρώνουν όλους τους κατοίκους, διαχωρίζουν τους άντρες ηλικίας 16-69 χρόνων και δίνουν στα γυναικόπαιδα 2ωρη διορία να συγκεντρώσουν «όσα κινητά πράγματα δυνηθώσι». Τη μεταφορά τους στα Κομνηνά θα αναλάβει η χωροφυλακή, οι άντρες της οποίας παρακολουθούν απαθείς τα τεκταινόμενα.
Ακολουθεί η εκτέλεση, «ομαδικώς και δι' αυτομάτων όπλων», όλων των συλληφθέντων αντρών του χωριού. Η αναφορά του νομάρχη κάνει λόγο για 135 εκτελεσθέντες, ενώ αυτή της γερμανικής διοίκησης για 142.
28-29 Σεπτεμβρίου 1941 : Στο διάστημα αυτό, οι Βούλγαροι στρατιώτες εκτελούν στη Δράμα τουλάχιστον 1500 κατοίκους. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι μόνο στο Δοξάτο, στις 29 Σεπτεμβρίου, οι Βούλγαροι εκτέλεσαν τουλάχιστον 200 άνδρες ηλικίας 17-50 ετών.
22-25 Απριλίου 1944 : Γερμανοί μαζί με διάφορους Ταγματασφαλίτες (δηλαδή ένοπλους Έλληνες που συνεργάζονταν με τους Ναζί) όπως η οργάνωση του γερμανόφιλου (απότακτου) συνταγματάρχη Γεωργίου Πούλου, η ΠΑΟ κ.α. περικυκλώνουν το χωριό Μεσόβουνο του Νομού Κοζάνης. Εκτελούν 150 κατοίκους και πυρπολούν όλα τα σπίτια τους.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε ότι τα Τάγματα Ασφαλείας αποτέλεσαν οργανικό τμήμα των κατοχικών στρατευμάτων. Χωρίζονταν σε Ευζωνικά τάγματα και Εθελοντικά τάγματα. Τα μέλη τους ονομάζονταν ταγματασφαλίτες (ή Ράλληδες ή Γερμανοτσολιάδες). Γενικοί διοικητές τους ήταν οι Ανώτεροι Αρχηγοί των SS και της (γερμανικής) αστυνομίας στην Ελλάδα, Γιούργκεν Στρούπ και Βάλτερ Σιμάνα.
16 Φεβρουαρίου 1943 : Οι Ιταλικές δυνάμεις μπαίνουν στο χωριό Δομένικο (που είναι κοντά στην Ελασσόνα), συλλαμβάνουν τους 117 άνδρες του χωριού και τους εκτελούν.
1 Μαρτίου 1943: Οι κατακτητές εκτελούν 26 άτομα στη Θεσσαλονίκη στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά.
29 Μαρτίου 1943 : Οι Ιταλοί πυρπολούν πάνω από 200 σπίτια στα Φάρσαλα και εκτελούν 27 άτομα.
Απρίλιος 1943 : Η γερμανόφιλη συμμορία (των Ελλήνων) του Μιχαήλ Παπαδόπουλου (Μιχάλαγα) σκοτώνει 7 στελέχη της αντιστασιακής οργάνωσης ΕΑΜ στα Ίμερα Κοζάνης. Στις δολοφονίες συμμετέχει και ο ταγματάρχης Παπαβασιλείου, μέλος της γερμανόφιλης οργάνωσης ΠΑΟ.
6 Ιουνίου 1943 : Οι Ιταλοί εκτέλεσαν 106 Έλληνες κρατουμένους του στρατοπέδου της Λάρισας.
25 Ιουλίου 1943 : Οι κατακτητές εκτελούν 154 άτομα στην Μουσιώτισα της Ηπείρου.
Αύγουστος 1943 : Οι Γερμανοί εκτελούν στο Κομμένο της Άρτας 317 κατοίκους και καίνε το χωριό. Μεταξύ των θυμάτων ήταν 74 παιδιά κάτω των 10 ετών.
4 Σεπτέμβρη 1943 : Οι Γερμανοί πολιόρκησαν το χωριό Λιγγάδες της Ηπείρου, έβαλαν φωτιά και έκαψαν ζωντανούς 84 κατοίκους, απ' τους οποίους οι 40 ήταν παιδιά κάτω των 10 ετών.
21 Σεπτεμβρίου 1943 : Οι Γερμανοί σκότωσαν 44 κατοίκους του χωριού Ελευθέριον.
30 Νοέμβρη του 1943 : Οι Ταγματασφαλίτες συνέλαβαν 283 ανάπηρους του ελληνοϊταλικού πολέμου και της εθνικής αντίστασης που νοσηλεύονταν σε νοσοκομεία της Αθήνας και τους εκτέλεσαν.
Δεκέμβριος 1943 : Οι Γερμανοί εκτελούν στα Καλάβρυτα Αχαΐας συνολικά 1104 άνδρες (από 14 χρονών και πάνω). Μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου είχαν καταστρέψει 1000 σπίτια. Η συγκεκριμένη ναζιστική κτηνωδία έχει μείνει στην ιστορία.
16 Σεπτεμβρίου 1943 : Πραγματοποιούνται τα ολοκαυτώματα Βιάννου και Ιεράπετρας. Τα ναζιστικά στρατεύματα εκτελούν 451 άτομα στην επαρχία Βιάννου του Νομού Λασιθίου.
Νοέμβριος 1943 : Τα ναζιστικά στρατεύματα σκότωσαν 50 άτομα στο Άργος.
Νοέμβριος 1943 : Οι Γερμανοί σκοτώνουν 118 άτομα στο Μονοδέντρι Λακωνίας μετά από υπόδειξη των Ταγματασφαλιτών της περιοχής ως αντίποινα για την εξόντωση γερμανικής φάλαγγας από αντάρτες του ΕΛΑΣ. Στη Σπάρτη και τη γύρω περιοχή, με βάση καταλόγους που είχαν συντάξει οι Ταγματασφαλίτες (δηλαδή οι γερμανόφιλοι Έλληνες ρουφιάνοι που εξόντωναν όσους αντιστέκονταν στον κατακτητή), συλλαμβάνονται 550 πατριώτες που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με αντάρτες της περιοχής. Οι 400 μεταφέρονται στις φυλακές της Τρίπολης. Στόχος της ομηρείας η κατατρομοκράτηση του λαού, αλλά και η άσκηση εκβιασμού, ώστε συγγενείς και φίλοι κρατουμένων να καταταχθούν στα προδοτικά Τάγματα Ασφαλείας και να συνεργαστούν με τους κατακτητές. Από τους 118 εκτελεσθέντες οι 89 ήταν Σπαρτιάτες. Μέσα στα θύματα υπήρχαν και ανήλικα παιδιά και μια γυναίκα.
3 Δεκεμβρίου 1943 : Τα κατοχικά στρατεύματα εκτέλεσαν 50 πολίτες στην Πάτρα.
5 Δεκεμβρίου 1943 : Τα κατοχικά στρατεύματα απαγχόνισαν 50 κρατουμένους από το στρατόπεδο της Τρίπολης (που ήδη λειτουργούσε ως κέντρο ομηρείας και προμηθείας θυμάτων «προς παραδειγματισμό») στο σιδηροδρομικό σταθμό Ανδρίτσας Άργους.
7 Δεκεμβρίου 1943 : Τα κατοχικά στρατεύματα εκτέλεσαν 40 ομήρους στις φυλακές του Γυθείου Λακωνίας.
Δεκέμβριος 1943 : Στο Νομό Λακωνίας οι Γερμανοί εκτελούν συνολικά 119 άτομα (στην Ανδρίτσα, στον Πασσαβά κ.α.).
3 Ιανουαρίου 1944 : Οι Γερμανοί εκτελούν 30 άτομα στην Πάτρα.
8 Ιανουαρίου 1944 : Εκτελούνται 12 άτομα στο στρατόπεδο Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη.
22 Ιανουαρίου 1944 : Οι Γερμανοί εκτελούν στην Πάτρα 30 άτομα.
Τέλη Ιανουαρίου 1944 : Οι Γερμανοί εκτελούν 50 κομμουνιστές ως αντίποινα για τη δολοφονία του Υφυπουργού Ν. Καλύβα.
Ιανουάριος 1944 : Εκτελέστηκαν 456 όμηροι από τις φυλακές της Τρίπολης.
23 Φεβρουαρίου 1944 : Οι κατακτητές εκτελούν στην Κατερίνη Πιερίας 40 άτομα.
24 Φεβρουαρίου 1944 : Εκτελέστηκαν στη Μεγαλόπολη Αρκαδίας από τους Γερμανούς 204 αγωνιστές από τις φυλακές της Τρίπολης.
Μάρτιος 1944 : Οι Γερμανοί εκτελούν 50 κρατούμενους κομμουνιστές.
31 Μαρτίου 1944 : Οι Γερμανοί σκότωσαν στην Κρανώνα 65 ομήρους.
Μάρτιος-καλοκαίρι 1944 : Εκτελούνται στο Μονοδέντρι Λακωνίας 50 άτομα το Μάρτιο, στη Σπάρτη 244 άτομα τον Απρίλιο-Μάρτιο, στις περιοχές Α. Δημήτριος, Ζούπαινα, Σουστιάνοι (της Λακωνίας) 40 άτομα τον Ιούνιο, στις περιοχές Πάνιτσα -Σκαμνάκι-Γύθειο 77 άτομα το καλοκαίρι.
1941-1944 : Την περίοδο της κατοχής, στο Νομό Λακωνίας εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς, τους Ιταλούς και τους ταγματασφαλίτες τουλάχιστον 1.270 πατριώτες, σύμφωνα με στοιχεία που παραθέτει ο Γ. Ρουμελιώτης. Ο πραγματικός αριθμός όμως, πρέπει να είναι αρκετά μεγαλύτερος.
1942-1944 : Την περίοδο 1942-1944, οι Εβραίοι της Ελλάδας (και ιδιαίτερα όσοι κατοικούσαν στη Θεσσαλονίκη) υπέστησαν ποικίλες διώξεις από το γερμανικό στρατό κατοχής. Οι εκτοπίσεις Εβραίων στα στρατόπεδα του θανάτου ήταν πολλές. Το πρώτο τρένο που μετέφερε Εβραίους της Θεσσαλονίκης, έφυγε απʼ την πόλη στις 15 Μαρτίου 1943 κι έφτασε στο ΄Αουσβιτς στις 20 Μαρτίου. Από τους πρώτους 2.800 Εβραίους που μεταφέρθηκαν εκεί, οι 2.191 πέθαναν σε θαλάμους αερίων αμέσως μετά την άφιξή τους.
5 Απριλίου 1944 : Μονάδες των (γερμανικών) SS πυρπολούν το χωριό Κλεισούρα του Νομού Καστοριάς (θεωρώντας το προπύργιο των ανταρτών του ΕΛΑΣ) και σκοτώνουν 280 κατοίκους που στη συντριπτική πλειονότητά τους ήταν γυναίκες και παιδιά.
Τα SS και οι Βούλγαροι κομιτατζήδες υπό την αρχηγία των Γερμανών διοικητών της Καστοριάς Ράισελ και Χίλντεμπραντ και την καθοδήγηση του Βούλγαρου Κάλτσεφ, άρχισαν να φονεύουν τους κατοίκους με αυτόματα, αμφίστομους πελέκεις και ξιφολόγχες και να πυρπολούν τα σπίτια. Στο πλευρό τους βρίσκεται και ο διαβόητος Μιχάλαγας (Μιχαήλ Παπαδόπουλος) με την ένοπλη συμμορία του. Σπέρνουν το θάνατο χωρίς διάκριση και χωρίς κανένα έλεος. Ξεκοιλιάζανε έγκυες, λογχίζανε βρέφη αβάπτιστα και νήπια, ανήλικες κοπέλες, γέροντες κι οι γερόντισσες. Μέσα στο δίωρο διάστημα που όριζε η διαταγή, μετατρέπουν τα πάντα σε κόλαση σπέρνοντας το αίμα, τη φρίκη και το θάνατο και αφήνοντας πίσω τους 280 θύματα. Ο σφαγέας της Κλεισούρας ήταν ο συνταγματάρχης Karl Schümers (Καρλ Σύμερς), διοικητής του 7ου Συντάγματος της 4ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας των SS.
Πρώτο δεκαήμερο Απριλίου 1944 : Με απόφαση της ηγεσίας των Ταγμάτων Ασφαλείας απαγχονίστηκαν στους Αμπελοκήπους 5 κομμουνιστές ως αντίποινα για τη δολοφονία του λοχαγού των Ταγμάτων Ευζώνων Κ. Μανωλάκου.
24 Απριλίου 1944 : Στο χωριό Κατράνιτσα (Πύργοι) οι Γερμανοί μαζί με ένοπλες φιλοναζιστικές ελληνικές οργανώσεις σκότωσαν 318 κατοίκους. Η ιστορική κωμόπολη στους πρόποδες του Βερμίου, καταστράφηκε ολοσχερώς από τη ναζιστική βαρβαρότητα. Τίποτα δεν έμεινε όρθιο και όταν η τραγωδία ολοκληρώθηκε απέμειναν σωροί ερειπίων που κάπνιζαν και 318 κατακρεουργημένα πτώματα που επί μήνες παρέμειναν άταφα. Επί κεφαλής των δολοφόνων ήταν ο ακροδεξιός αρχισυμμορίτης Μιχάλαγας (Μιχαήλ Παπαδόπουλος) και ο διαβόητος συνταγματάρχης Δημήτριος Χρυσοχόου.
Απρίλιος 1944 : Εκτελούνται στη Λαμία περίπου 150 άτομα και στη Λάρισα 64.
6 Απριλίου 1944 : Εκτελούνται 50 άτομα στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.
6 Απριλίου 1944 : Οι Ναζί εκτελούν 50 άτομα στη Βέροια.
9 Απριλίου 1944 : Οι Γερμανοί εκτελούν 50 άτομα στην Κόρινθο.
10 Απριλίου 1944 : Εκτελούνται 6 πολίτες στη Λαμία.
14 Απριλίου 1944 : Οι Γερμανοί μαζί με τα Τάγματα Ασφαλείας εκτελούν στο Αγρίνιο 120 άτομα.
24 Απριλίου 1944 : Οι κατακτητές πυρπολούν το Μέτσοβο και σκοτώνουν 150 άτομα.
25 Απριλίου 1944 : Εκτελούνται στον Καρακόλιθο 134 κρατούμενοι των φυλακών Λιβαδειάς.
Απρίλιος 1944 : Στην Εύβοια, ο Ταγματασφαλίτης στρατηγός Παπαθανασόπουλος εκτελεί 64 κατοίκους, στέλνει 370 ομήρους στην Αθήνα και κλείνει στις φυλακές της Χαλκίδας 565.
Απρίλιος-Ιούνιος 1944 : Γερμανοί και Ταγματασφαλίτες καίνε σπίτια και εκτελούν χωρικούς στο Λεβίδι, τον Άγιο Πέτρο και τα Βούρβουρα της Αρκαδίας.
1 Μαΐου 1944 : Στο σκοπευτήριο της Καισαριανής οι Γερμανοί εκτελούν 200 κρατούμενους κομμουνιστές. Αυτές οι εκτελέσεις έγιναν ως αντίποινα για την επίθεση του ΕΛΑΣ εναντίον Γερμανών στην Πελοπόννησο, στις 27-4-1944, που προκάλεσε τον τραυματισμό 5 Γερμανών και το θάνατο 4, ανάμεσά τους και ο διοικητής της 41ης Γερμανικής Μεραρχίας υποστράτηγος Krech.
2 Μαΐου 1944 : Με απόφαση της ηγεσίας των Ταγμάτων Ασφαλείας εκτελέστηκαν 110 κομμουνιστές ως αντίποινα για τη δολοφονία 2 Γερμανών αξιωματικών.
3 Μαΐου 1944 : Οι Γερμανοί εκτελούν 57 κρατούμενους από τις φυλακές Χατζηκώστα και 18 γυναίκες από το στρατόπεδο Χαϊδαρίου.
4 Μαΐου 1944 : Εκτελούνται 16 δημόσιοι υπάλληλοι.
5 Μαΐου 1944 : Εκτελούνται στη Χαλκίδα 46 άτομα.
Μάιος 1944 : Στην Πάτρα, οι Ταγματασφαλίτες (με διοικητή το Ν. Κουρκουλάκο που επί χούντας διορίστηκε Διευθυντής της Αγροτικής Τράπεζας) απαγχονίζουν 10 άτομα, μεταξύ των οποίων ήταν και οι Χρ. Χωμενίδης και Δ. Πετρίδης (ιδρυτικά στελέχη της αντιστασιακής οργάνωσης ΕΑΜ).
10 Μαΐου 1944 : Εκτελούνται στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής 92 κομμουνιστές. Ανάμεσά τους ήταν 10 γυναίκες.
11 Μαΐου 1944 : Εκτελούνται 100 άτομα στη Βοιωτία.
12 Μαΐου 1944 : Απαγχονισμός 24 κρατουμένων από το στρατόπεδο της Λάρισας στον Δοξαρά.
16 Μαΐου 1944 : Εκτέλεση 120 ατόμων από το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου.
21 Μαΐου 1944 : Απαγχονισμός 8 ατόμων στο Βόλο από τον ΕΑΣΑΔ (ένοπλη ακροδεξιά οργάνωση γερμανόφιλων Ελλήνων).
23 Μαΐου 1944 : Πυρπόληση του χωριού Λίμνη Αργολίδας και εκτέλεση 86 κατοίκων από Γερμανούς και Ταγματασφαλίτες.
28 Μαΐου 1944 : Οι Ταγματασφαλίτες και οι Γερμανοί εκτελούν 15 άτομα στο Βαθυτόπι Κορινθίας.
31 Μαΐου 1944 : Οι Γερμανοί σκοτώνουν 40 άτομα στο Δασολοφο των Φαρσάλων.
2 Ιουνίου 1944 : Εκτέλεση 22 χωρικών στο Κοντομάρι Κυδωνίας, στην Κρήτη.
6 Ιουνίου 1944 : Εκτέλεση 101 ατόμων από το στρατόπεδο Παύλου Μελά στο δρόμο Θεσσαλονίκης – Κιλκίς. Ανάμεσά τους ο Κώστας Χατζήμαλης, μέλος του ΚΚΕ.
9 Ιουνίου 1944 : Σύλληψη των 1795 Ελληνοεβραίων της Κέρκυρας. Μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα και εξοντώθηκαν σχεδόν όλοι.
10 Ιουνίου 1944 : Οι άντρες των SS σκοτώνουν 229 άτομα στο χωριό Δίστομο που βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του Νομού Βοιωτίας. Επίσης σκοτώνουν 67 πολίτες στα γύρω χωριά, στα χωράφια και τους δρόμους. Η ναζιστική βαρβαρότητα σημείωσε νέο ρεκόρ. Οι δολοφόνοι των SS κατασφάξανε ακόμα και έγκυες γυναίκες, γέροντες, μικρά παιδιά και μωρά. Για αυτό το απάνθρωπο έγκλημα, ο Γερμανός Στρατηγός Χέλμουτ Φέλμι που ήταν ο υπεύθυνος τιμωρήθηκε μόνο με 15 χρόνια φυλάκιση, από τα οποία εξέτισε μόνο τα 3.
16 Ιουνίου 1944 : Οι Ταγματασφαλίτες εκτελούν στο «Ποτάμι» της Καλαμάτας 30 άτομα, σε αντίποινα για το θάνατο του ταγματάρχη Γεωργαλά. Ανάμεσα στους εκτελεσμένους ήταν 3 γυναίκες.
16 Ιουνίου 1944 : Εκτέλεση στην Αγυιά Χανίων του Βαγγέλη Κτιστάκη, μέλους του ΚΚΕ.
20 Ιουνίου 1944 : Εκτέλεση 27 ατόμων από τα Τάγματα Ασφαλείας στο Καβακλή Θεσσαλίας.
26 Ιουνίου – 2 Ιουλίου 1944 : Εκκαθαριστικές επιχειρήσεις Γερμανών και Ταγματασφαλιτών στην Κυνουρία Αρκαδίας και στο όρος Πάρνωνας εναντίον των ανταρτών του ΕΑΜ. Εκτελούν 202 πολίτες και συλλαμβάνουν άλλους 500.
1 Ιουλίου 1944 : Οι Γερμανοί απαγχονίζουν 50 κρατουμένους του στρατοπέδου Χαϊδαρίου στο Χαρβάτι Αττικής.
2 Ιουλίου 1944 : Εκτέλεση 50 ατόμων στα Σφαγεία της Θεσσαλονίκης.
6 Ιουλίου 1944 : Οι Ταγματασφαλίτες, Ράλληδες, Γερμανοτσολιάδες, προδότες, με επικεφαλής τον Ιωάννη Πλυντζανόπουλο πραγματοποιούν μπλόκο στο Περιστέρι. Συλλαμβάνουν περίπου 120 άτομα και εκτελούν 33.
6 Ιουλίου 1944 : Γερμανοί μαζί με Ταγματασφαλίτες εκτελούν 200 άτομα στα Λιόσια Αττικής.
21 Ιουλίου 1944 : Εκτέλεση 50 ομήρων από το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου.
24 Ιουλίου 1944 : Σύλληψη περίπου 1700 Εβραίων των Δωδεκανήσων. Στη συνέχεια στάλθηκαν σε στρατόπεδα όπου εξοντώθηκαν σχεδόν όλοι.
3-22 Ιουλίου 1944 : Οι Γερμανοί μαζί με ένοπλους Έλληνες συνεργάτες τους (Τάγματα Ασφαλείας, Ε.Σ., ΠΑΟ κ.α.) κάνουν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στη Βόρεια Πίνδο. Εκτέλεση 161 πολιτών, καταστροφή 4450 οικιών, 5500 καλυβιών, μαντριών και αχυρώνων. Απερίγραπτη λεηλασία και συλλήψεις 427 ομήρων.
31 Ιουλίου 1944 : Οι κατακτητές εκτελούν 59 άτομα στα Καλύβια Αγρινίου.
9 Αυγούστου 1944 : Οι Γερμανοί ανακοίνωσαν ότι εκτέλεσαν 50 άτομα στα βόρεια της Μάνδρας.
13 Αυγούστου 1944 : Οι Γερμανοί μαζί με Ταγματασφαλίτες πραγματοποιούν το μπλόκο της Καλαμαριάς. Εκτελούν 15 κατοίκους, χρησιμοποιώντας κατάλογο ονομάτων που τους έδωσε η Χωροφυλακή.
17 Αυγούστου 1944 : Φθάνει τη νύχτα στην Κοκκινιά το μηχανοκίνητο τμήμα της Αστυνομίας με επικεφαλής το δοσίλογο Ν. Μπουραντά. Περί τους 3.000 βαριά οπλισμένους με πολυβόλα, όλμους, αυτόματα κτλ Γερμανούς και Έλληνες ταγματασφαλίτες κυκλώνουν την περιοχή. Επικεφαλής της τρομερής κτηνωδίας που θα εξελιχθεί σε λίγες ώρες είναι ο Ιωάννης Πλυντζανόπουλος (διοικητής των Ταγματασφαλιτών), ο ταγματάρχης Γιώργος Σγούρος και ο διοικητής του μηχανοκίνητου τμήματος της Αστυνομίας Νίκος Μπουραντάς. Οι Γερμανοί αρχίζουν να καίνε τα σπίτια. Οι ταγματασφαλίτες μπαίνουν στα σπίτια και αρπάζουν ό,τι βρουν, καταστρέφουν, καίνε, βρίζουν και χτυπούν γυναικόπαιδα.
Γύρω στις 8.00 π.μ. η πλατεία της Οσίας Ξένης, αλλά και οι γύρω δρόμοι, έχουν γεμίσει από κόσμο. Περίπου 25.000 άτομα. Χωρίζονται κατά ομάδες σε πεντάδες με κενά μεταξύ τους για να μπορούν οι δήμιοι να υποδεικνύουν (να καταδίδουν) όποιον θέλουν. Η εντολή είναι να κάθονται γονατιστοί με ψηλά το κεφάλι. Η ζέστη είναι αφόρητη και αρκετοί λιποθυμούν. Όσες γυναίκες προσπαθούν να πλησιάσουν τους κρατούμενους προσφέροντάς τους λίγο νερό, κακοποιούνται μπροστά σε όλους. Ο Ταγματασφαλίτης Πλυντζανόπουλος, που φοράει κάσκα και κρατά μαστίγιο, δίνει το γενικό πρόσταγμα. Ο Γ. Σγούρος με το γιο του Θεόδωρο Σγούρο που είναι ντυμένος τσολιάς, παίρνουν θέσεις. Στην πλατεία εμφανίζονται ελάχιστοι ρουφιάνοι Κοκκινιώτες που φορούν μαύρες κουκούλες και έχουν καλυμμένα τα πρόσωπά τους (για να μην τους αναγνωρίσουν τα θύματα). Ο ρόλος τους είναι συγκεκριμένος, ως γνήσιοι προδότες υποδεικνύουν στους Γερμανούς ποιους να εκτελέσουν. Οι προδότες Κιρκόρ Μπαταβιάν, Γρηγόρης Ιωαννίδης, Μπεμπέκογλου, Μεϊμάρης κ.α. αρχίζουν να υποδεικνύουν άτομα. Ο γνωστός χαφιές της Κοκκινιάς, Μπατράνης, διακρίνει μέσα στο πλήθος το λοχαγό του ΕΛΑΣ Αποστόλη Χατζηβασιλείου και με ειρωνεία τον χαιρετά και δίνει το σύνθημα. Αφού με την ξιφολόγχη του βγάζουν το μάτι και του σχίζουν τα μάγουλα, τον περιφέρουν ανάμεσα στο πλήθος ζητώντας του να προδώσει τους συναγωνιστές του. Η απάντηση του ΕΛΑΣίτη λοχαγού ήταν «Πατριώτες, σηκώστε το κεφάλι, μη φοβάστε. Δεν πρόκειται να προδώσω κανέναν». Σέρνεται για να κρεμαστεί αναίσθητος. Λίγο πριν ξεψυχήσει ψέλλισε : «ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗ»!!!.
Ακολουθεί ο γραμματέας της ΚΟΒ Κιλικιανών του Κ.Κ.Ε., Παναγιώτης Ασμάνης που τον κομμάτιασαν στην κυριολεξία καθώς τον έσερναν για εκτέλεση. Τον σκότωσε ο ίδιος ο Πλυντζανόπουλος.
Οι δοσίλογοι Βακαλόπουλος, Παρθενίου, Τσιμπιδάρος, Τσανακαλιώτης, Τηλέμαχος, Μόρφης (της Ειδικής Ασφάλειας), Μητρόπουλος, Γκίνος μαζί με το λοχαγό Παπαγεωργίου και τον διερμηνέα Ανθόπουλο συνεχίζουν το έργο της ρουφιανιάς με το δάχτυλο τεντωμένο : «Εσύ εκεί, κι εσύ εμπρός σήκω. Εσύ ο κομμουνιστής».
Οι κουκουλοφόροι σαν τα φίδια σέρνονται μέσα στο πλήθος και διαλέγουν και ο δήμιος εκτελεί. Μέχρι να τους πάνε στον τόπο της εκτέλεσης τους βασανίζουν απάνθρωπα. Το Μαρτύριο τελειωμό δεν έχει. Τη στιγμή αυτή ξεχωρίζει ο ηρωισμός του Κώστα Περιβόλα ο οποίος, την ώρα που τον πάνε για εκτέλεση, ορμά πάνω στον Πλυντζανόπουλο και τον πιάνει από το λαιμό, Ο δήμιος προλαβαίνει και τον εκτελεί επί τόπου. Σωρός τα πτώματα, τσουβαλιασμένα το ένα πάνω από το άλλο. Οι Γερμανοί δίνουν διαταγή στους («Έλληνες») κουκουλοφόρους να σκυλέψουν τους νεκρούς. Τα κτήνη ορμούν πάνω στα κουφάρια των εκτελεσθέντων και αρχίζουν να τους παίρνουν ότι αντικείμενα αξίας είχαν πάνω τους (ρολόγια, δαχτυλίδια , βέρες κ.α.). Δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν το αποτρόπαιο ανοσιούργημά τους και οι ίδιοι οι Γερμανοί εκτέλεσαν ορισμένους από αυτούς επί τόπου. Ανάμεσα σ΄ αυτούς ήταν και οι προδότες Μπατράνης και Μπεμπέκογλου. Το απόγευμα, περίπου 8000 Κοκκινιώτες όμηροι οδηγούνται στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Τα διάφορα ιστορικά βιβλία αναφέρουν ότι οι εκτελεσθέντες στο μπλόκο της Κοκκινιάς ήταν 300 – 315 άτομα.
Δαμάστα, 21 Αυγούστου 1944 : Οι Γερμανοί εκτέλεσαν στις 21 Αυγούστου 1944 τους 30 πιο μάχιμους άνδρες του χωριού στη θέση «Κερατίδι». Στη συνέχεια εκκένωσαν και ισοπέδωσαν το χωριό.
8 Σεπτεμβρίου 1944 : Εκτελούνται στη Θεσσαλονίκη 8 Εβραίοι.
14 Σεπτεμβρίου 1944 : Οι Έλληνες συνεργάτες των Γερμανών πραγματοποιούν μαζική σφαγή στα Γιαννιτσά, δείχνοντας όλη τους τη βαρβαρότητα. Τα ελληνικά ένοπλα σώματα του Φριτς Σούμπερτ και του γερμανόφιλου Γεωργίου Πούλου συλλαμβάνουν κατοίκους της πόλης. Κάποιους τους εκτελούν σε μια αποθήκη, ενώ τους περισσότερους τους εκτελούν και τους ρίχνουν σε ένα μεγάλο τάφο. Το θλιβερό περιστατικό συνέβη λίγο πριν την απελευθέρωση των Γιαννιτσών, τη στιγμή που όλα τα τμήματα του 30ου και 16ου συντάγματος του ΕΛΑΣ απουσίαζαν από την περιοχή καταδιώκοντας τους Γερμανούς κατακτητές στην υποχώρησή τους. Τότε, οι ένοπλοι Έλληνες συνεργάτες των Γερμανών, με επικεφαλείς τους Πούλο, Σκαπέρδα και Σίαρη βρίσκουν την ευκαιρία και διαπράττουν στα Γιαννιτσά ένα από τα πιο φρικιαστικά κακουργήματά τους. Από τα βαθιά χαράματα μπλοκάρουν την πόλη των Γιαννιτσών και ως το μεσημέρι, με βρισιές, απειλές και ξυλοδαρμούς, συγκεντρώνουν περίπου 3.000 άνδρες από 12-80 ετών στο προαύλιο του Α' δημοτικού σχολείου. Βγάζουν από το πλήθος των συλληφθέντων περίπου 10 μελλοθάνατους τους οποίους βάζουν στο διπλανό οικόπεδο, να ανοίξουν έναν τεράστιο τάφο διαστάσεων 4χ6 και ύψους 2,5 μέτρων και μέχρι το σούρουπο κάτω από την επιστασία του Γερμανού Σούμπερτ σφαγιάζουν μέσα κι έξω από τον σκαμμένο τάφο με πρωτάκουστη θηριωδία. Υπολογίζεται ότι δολοφονήθηκαν 75 με 104 άτομα.
30 Σεπτεμβρίου 1944 : Οι Ιταλοί εκτελούν 49 άτομα στην Παραμυθιά
της Ηπείρου.
Σεπτέμβριος 1944 : Γερμανικές μονάδες μαζί με ένοπλα τμήματα Ελλήνων συνεργατών τους εισέβαλαν στο χωριό Χορτιάτης. Το Τάγμα του Σούμπερτ σκόρπισε τον τρόμο. Συνολικά έκαψαν πυροβόλησαν ή έσφαξαν 146 άτομα, εκ των οποίων οι 109 ήταν γυναίκες. Οι περισσότεροι από τους δολοφονηθέντες κάηκαν ζωντανοί στο φούρνο του χωριού.
* Σαφέστατα κάθε σκεπτόμενος Έλληνας - Ελληνίδα μπορεί να κρίνει επαρκώς ποιοι ήταν και παραμένουν οι προδότες μιας χώρας, και επισημαίνω ότι στο εν λόγω βίντεο βλέπετε την απόλυτη αντίφαση με την κομμουνιστική σημαία δίπλα στην Αμερικανική.
){kind=link}
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου