Το Δημοτικό Συμβούλιο Γλυφάδας, το 2011, ακολουθώντας τη διαδικασία όπως ο νόμος ορίζει, προέβη στην αγορά των οικοπέδων Παπαδημητρίου επιλύοντας ένα θέμα που χρόνιζε πλέον των 40 ετών.
Απέδωσε σε χρήση των δημοτών δύο μεγάλους χώρους πρασίνου που θα τους κατέπνιγε κι αυτούς το μπετόν.
Παρά τη λυσσαλέα αντίδραση κάποιων που δεν θέλουν να γίνεται τίποτα στην πόλη μας και τις μηνυτήριες αναφορές τους, η υπόθεση πήγε αρχείο. Μετά από ενέργειές τους η υπόθεση επανεξετάστη και ανακριτής και εισαγγελέας πρότειναν την αθώωση με βούλευμα των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου και την δίωξη των μηνυτών. Παρά ταύτα το δικαστικό συμβούλιο έκρινε διαφορετικά.
Έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη δηλώνουμε τα εξής: οι συνάδερφοι τεσσάρων παρατάξεων με την αυξημένη πλειοψηφία που απαιτεί ο νόμος, οι οποίοι ψήφισαν για την αγορά των οικοπέδων, έπραξαν στο ακέραιο το καθήκον τους, προστατεύοντας το δημόσιο συμφέρον, διαχειριζόμενοι με απόλυτη εντιμότητα και διαφάνεια το δημοτικό χρήμα προς όφελος των δημοτών.
Εξάλλου, όλες οι πράξεις τόσο των αποφάσεων, όσο και της πληρωμής ελέγχθηκαν για τη νομιμότητα τους από τα αρμόδια όργανα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Αισθανόμενοι υπερήφανοι για το έργο και έχοντας απολύτως την συνείδηση μας καθαρή, ζητάμε την άμεση επίσπευση της δικαστικής διαδικασίας για να λάμψει η αλήθεια και να κλείσει ένα κεφάλαιο σημαντικό για την πόλη μας όπου δεν υπάρχει ίχνος σκιάς.
Για άλλη μια φορά επαληθεύεται ότι οι πράττοντες και επιλύοντες θέματα σημαντικά για τους πολίτες πολλές φορές υπόκεινται σε άδικες ταλαιπωρίες αλλά πάντα στο τέλος λάμπει η αλήθεια και το αποτέλεσμα μετράει.
Υ.Γ: Η Εισήγηση του Εισαγγελέα είναι η εξής:
''III. Να διαβιβασθεί αντίγραφο του εκδοθησομένου βουλεύματος στον αρμόδιο Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών, σύμφωνα με το άρθρο 38 Κ.Π.Δ. για τις πράξεις της παραβίασης δικαστικών προσωπικών δεδομένων, κατά τα εκτιθέμενα ανωτέρω υπό στοιχ. Α η της παρούσης, από τους μάρτυρες Αναστάσιο Γιαννακόπουλο, Δημήτριο Καραπάνο και Παναγιώτη Γιάχο.
IV. Να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα της παρούσης διαδικασίας εις βάρος των μηνυτών Δημητρίου Καραπάνου και Αναστασίου Γιαννακόπουλου διότι υπέβαλαν εν γνώσει τους αναληθή αναφορά έκαστος εξ αυτών.''
Υποσημείωση του Γλυφάδα web: Για την Ιστορία θυμίζουμε από δημοσιεύματα του τοπικού τύπου ό,τι: Το Δημοτικό Συμβούλιο της Γλυφάδας στην συνεδρίαση της 11-11-2011 κλήθηκε να λάβει απόφαση για την απαλλοτρίωση των οικοπέδων 477,464 στην περιοχή Καρβέλα.
Στην αρχή ο πρώην Αντιδήμαρχος κ. Δημ. Καραπάνος μοίρασε στους δημοτικούς συμβούλους και στους παρευρισκομένους επιστολή αναφερόμενος στο θέμα αυτό. Η επιστολή αυτή έφερε τα πάνω κάτω. Πρώτα από όλα προβλημάτισε πολλούς δημοτικούς συμβούλους αν θα έπρεπε να ψηφίζουν το θέμα αυτό θετικά. Έτσι ενώ στην προηγηθείσα σύσκεψη αρχηγών των παρατάξεων ο κ. Βαρβιτσιώτης εμφανιζόταν θετικός προτείνοντας και τιμή αγοράς τα 1290 ευρώ ανά τμ. Τώρα άλλαξε γνώμη και ζήτησε την αναβολή της συζήτησης και αφού ελεγχθούν οι τίτλοι ιδιοκτησίας και ευρεθούν εντάξει τότε να έρθει και πάλι στο δημοτικό συμβούλιο το θέμα προς ψήφιση.
Η κ. Λυγνού κράτησε αποστάσεις και πρότεινε να αγοραστούν τα οικόπεδα προς 1050 ευρώ /τ.μ. Ο κ. Λανδράκης μίλησε υπέρ και οι κ. κ. Τάσος και Ταστάνης κατά. Ο κ. Κόκκορης καθ’ όλην την διάρκεια του συμβουλίου συμπεριφερόταν όχι ως Δήμαρχος της πόλης αλλά λες και ήταν ο ιδιοκτήτης των οικοπέδων, προκαλώντας απορίες στο ακροατήριο για την στάση του αυτή.
Η εμμονή του κ. Βαρβιτσιώτη και η έντονη αίσθηση ότι το θέμα δεν θα περνούσε με πλειοψηφία 2/3 ως ο νόμος απαιτεί ανάγκασε τον κ. Δήμαρχο να προτείνει την διακοπή της συνεδρίασης και την συνέχιση της την Τετάρτη 16/11 αφού γίνουν νέες διαβουλεύσεις.
Η συνεδρίαση της Τετάρτης δεν έγινε ποτέ, και ο ιδιοκτήτης των οικοπέδων κ. Χ. Παπαδημητρίου έστειλε εξώδικο στον κ. Καραπάνο διαμαρτυρόμενος για την επιστολή του προκαλώντας τον κ. Καραπάνο να απαντήσει.
Η Επιστολή του κ. Καραπάνου
Δημήτριος Καραπάνος
Η Επιστολή του κ. Καραπάνου
Δημήτριος Καραπάνος
Δημοτικός Σύμβουλος Γλυφάδας 2007 – 2010
Πρώην Αντιδήμαρχος Οικονομικών
Προς:
- Τον κ. Δήμαρχο Γλυφάδας
- Την Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Γλυφάδας
- Τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Γλυφάδας
Πληροφορούμαι ότι στο σημερινό δημοτικό συμβούλιο σας προτίθεστε να προβείτε στην απ’ ευθείας αγορά οικοπέδων από τους φερόμενους ως ιδιοκτήτες αδελφούς Παπαδημητρίου εκ κληρονομίας του πατρός των, τα οποία όμως δεν συμπεριλαμβάνονται στη δημοσιευμένη διαθήκη του ως τη συνέχεια αποδεικνύω.
Το θέμα αυτό απασχόλησε και το απελθόν δημοτικό συμβούλιο χωρίς να διευθετηθεί κατά τρόπο δίκαιο, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα τα συμφέροντα του Δήμου.
Ως ενεργός πολίτης, επικαλούμενος και την παρουσία μου στον Δήμο, θέτω υπόψη σας κρίσιμα στοιχεία πριν αποφασίσετε, απολύτως έγκυρα και μη επιδεχόμενα αμφισβήτησης, διότι προέρχονται από τα επικαλούμενα δημόσια έγγραφα.
1ον) Στις 31 – 10 – 1969 τροποποιήθηκε και επεκτάθηκε το ρυμοτομικό σχέδιο Γλυφάδας με διάταγμα το οποίο χαρακτήρισε χώρους πρασίνου και συνεπώς αναγκαστικά απαλλοτριωτέα τα παραπάνω οικόπεδα. Οι νόμιμοι θιγόμενοι ιδιοκτήτες κάθε οικοπέδου είχαν το δικαίωμα, επικαλούμενοι τους βέβαιους τίτλους ιδιοκτησίας των, να υποβάλλουν ενστάσεις, προσφυγές κ.λ.π. κατά του διατάγματος. Ουδεμία ενέργεια έγινε γι’ αυτά τα οικόπεδα από κανένα ιδιοκτήτη, ούτε από τον ζώντα τότε πατέρα Παπαδημητρίου.
2ον) Στο άρθρο 11 §2 του Ν.Δ. 797/71 προβλέπεται σε κάθε αναγκαστική απαλλοτρίωση που δεν καταβλήθηκε η νόμιμη αποζημίωση εντός οκταετίας, να γίνεται αυτοδίκαιη ανάκληση της απαλλοτριώσεως με απλή αίτηση του ενδιαφερομένου προσκομίζοντας τους τίτλους ιδιοκτησίας του.
Συνεπώς από την 31 – 10 – 1977 μέχρι του θανάτου του, την 22α Ιουλίου 1978, ο πατέρας Παπαδημητρίου, αξιοσέβαστος συμβολαιογράφος και ασφαλώς γνώστης των διατάξεων αυτών, δεν είχε συνυποβάλλει αίτηση με τους τίτλους ιδιοκτησίας του για την αυτοδίκαιη ανάκληση της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης.
Ούτε στη συνέχεια και οι κληρονόμοι του υπέβαλαν, μέχρι το 1983 που ίσχυε η παραπάνω νομική ρήτρα ανακλήσεως υποχρεωτικά μετά την οκταετία. Ως γνωστόν, με το νόμο Τρίτση το 1983 καταργήθηκε η αυτοδίκαιη ανάκληση και απαιτείται έκτοτε μέχρι σήμερα δικαστική απόφαση για άρση αναγκαστικής απαλλοτριώσεως.
3ον) Στην υπ’ αριθμόν 2584/31-3-78 διαθήκη του, δημοσιευμένη στο Πρωτοδικείο Αθηνών (αριθμός πρακτικών 2353/5.10.1978) ο πατέρας Παπαδημητρίου δεν συμπεριέλαβε τα παραπάνω οικόπεδα στα απαριθμούμενα ακίνητα του που άφησε προς τα τρία τέκνα του εξ αδιαιρέτου. Γιατί; Μια λογική προφανής απάντηση είναι ότι δεν τα θεωρούσε ότι ήταν ιδιοκτησία του.
4ον) Οι αδελφοί Παπαδημητρίου στην υπ’ αριθμόν 2951/22-5-1979 πράξη αποδοχής κληρονομιάς των συμπεριέλαβαν πέραν των όσων περιείχε η διαθήκη και τα παραπάνω οικόπεδα. Ερευνητέον με τι νομικά τεκμήρια επιβεβαίωσαν την ιδιοκτησία των επ’ αυτών. Την πράξη αυτή αποδοχής κληρονομιάς στη συνέχεια κατέθεσαν στο Υποθηκοφυλακείο Παλαιού Φαλήρου και έτσι έκτοτε τα οικόπεδα φέρονται να τους ανήκουν.
Στα μέσα του 2004, μόλις περίπου συμπληρώθηκε 25ετία από την παραπάνω εγγραφή της αποδοχής κληρονομιάς στο Υποθηκοφυλακείο, με σειρά αιτήσεων και ενδίκων μέσων προς τις αρμόδιες υπηρεσίες και τον Δήμο Γλυφάδας, ζήτησαν με καθυστέρηση 35 ετών την ανάκληση της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης.
Η υπόθεση κατέληξε στην κρίση του δικαστηρίου το οποίον παρέκαμψε όλα τα ουσιαστικά ζητήματα ιδιοκτησιακού καθεστώτος με αποκλειστική ευθύνη του αντιδίκου Δήμου Γλυφάδας, διότι δεν τα επικαλέσθηκε σθεναρώς αλλά κι άλλων παραλείψεων της πολεοδομίας του Δήμου Γλυφάδας. Εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν Α 407/2010 απόφαση του 12ου τμήματος του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά, δικαιώνοντας τους αδελφούς Παπαδημητρίου ως προς το αίτημα των άρσης της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης.
Εκτιμώ ότι τόσο σε αυτή την υπόθεση όσο και άλλες σοβαρές υποθέσεις η έλλειψη συγκροτημένης και ικανής νομικής υπηρεσίας του Δήμου ήταν και είναι καταφανέστατη συνεχώς επί χρόνια, με τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις για το Δήμο.
Κατόπιν αυτών προκύπτουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα με πιο κρίσιμο και βασικό ερώτημα άμεσης απάντησης και αφετηρίας για τις περαιτέρω ενέργειες του Δήμου, το ερώτημα που έθεσα δημόσια προς τον ένα αδερφό Παπαδημητρίου και παρουσία του στην αντίστοιχη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου προ έτους και δεν πήρα τότε πειστική απάντηση. Οφείλετε σήμερα, εσείς όλοι, να τη λάβετε πριν αποφασίσετε και αναλόγως να πράξετε.
Ποιους βέβαιους τίτλους ιδιοκτησίας είχε όταν έγινε η αναγκαστική απαλλοτρίωση το 1969 και εξακολουθεί να έχει μέχρι σήμερα επί των οικοπέδων αυτών η οικογένεια Παπαδημητρίου;
Αν αυτοί οι τίτλοι επιδειχτούν ενώπιον σας, νομίζω οφείλετε άμεσα να αποκαταστήσετε την επί χρόνια άδικη συμπεριφορά αδιαφορίας του Δήμου έναντι της οικογένειας Παπαδημητρίου. Διαφορετικά οφείλετε, άμεσα επίσης, να πράξετε τα νόμιμα προς κάθε κατεύθυνση.
- Τον κ. Δήμαρχο Γλυφάδας
- Την Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Γλυφάδας
- Τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Γλυφάδας
Πληροφορούμαι ότι στο σημερινό δημοτικό συμβούλιο σας προτίθεστε να προβείτε στην απ’ ευθείας αγορά οικοπέδων από τους φερόμενους ως ιδιοκτήτες αδελφούς Παπαδημητρίου εκ κληρονομίας του πατρός των, τα οποία όμως δεν συμπεριλαμβάνονται στη δημοσιευμένη διαθήκη του ως τη συνέχεια αποδεικνύω.
Το θέμα αυτό απασχόλησε και το απελθόν δημοτικό συμβούλιο χωρίς να διευθετηθεί κατά τρόπο δίκαιο, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα τα συμφέροντα του Δήμου.
Ως ενεργός πολίτης, επικαλούμενος και την παρουσία μου στον Δήμο, θέτω υπόψη σας κρίσιμα στοιχεία πριν αποφασίσετε, απολύτως έγκυρα και μη επιδεχόμενα αμφισβήτησης, διότι προέρχονται από τα επικαλούμενα δημόσια έγγραφα.
1ον) Στις 31 – 10 – 1969 τροποποιήθηκε και επεκτάθηκε το ρυμοτομικό σχέδιο Γλυφάδας με διάταγμα το οποίο χαρακτήρισε χώρους πρασίνου και συνεπώς αναγκαστικά απαλλοτριωτέα τα παραπάνω οικόπεδα. Οι νόμιμοι θιγόμενοι ιδιοκτήτες κάθε οικοπέδου είχαν το δικαίωμα, επικαλούμενοι τους βέβαιους τίτλους ιδιοκτησίας των, να υποβάλλουν ενστάσεις, προσφυγές κ.λ.π. κατά του διατάγματος. Ουδεμία ενέργεια έγινε γι’ αυτά τα οικόπεδα από κανένα ιδιοκτήτη, ούτε από τον ζώντα τότε πατέρα Παπαδημητρίου.
2ον) Στο άρθρο 11 §2 του Ν.Δ. 797/71 προβλέπεται σε κάθε αναγκαστική απαλλοτρίωση που δεν καταβλήθηκε η νόμιμη αποζημίωση εντός οκταετίας, να γίνεται αυτοδίκαιη ανάκληση της απαλλοτριώσεως με απλή αίτηση του ενδιαφερομένου προσκομίζοντας τους τίτλους ιδιοκτησίας του.
Συνεπώς από την 31 – 10 – 1977 μέχρι του θανάτου του, την 22α Ιουλίου 1978, ο πατέρας Παπαδημητρίου, αξιοσέβαστος συμβολαιογράφος και ασφαλώς γνώστης των διατάξεων αυτών, δεν είχε συνυποβάλλει αίτηση με τους τίτλους ιδιοκτησίας του για την αυτοδίκαιη ανάκληση της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης.
Ούτε στη συνέχεια και οι κληρονόμοι του υπέβαλαν, μέχρι το 1983 που ίσχυε η παραπάνω νομική ρήτρα ανακλήσεως υποχρεωτικά μετά την οκταετία. Ως γνωστόν, με το νόμο Τρίτση το 1983 καταργήθηκε η αυτοδίκαιη ανάκληση και απαιτείται έκτοτε μέχρι σήμερα δικαστική απόφαση για άρση αναγκαστικής απαλλοτριώσεως.
3ον) Στην υπ’ αριθμόν 2584/31-3-78 διαθήκη του, δημοσιευμένη στο Πρωτοδικείο Αθηνών (αριθμός πρακτικών 2353/5.10.1978) ο πατέρας Παπαδημητρίου δεν συμπεριέλαβε τα παραπάνω οικόπεδα στα απαριθμούμενα ακίνητα του που άφησε προς τα τρία τέκνα του εξ αδιαιρέτου. Γιατί; Μια λογική προφανής απάντηση είναι ότι δεν τα θεωρούσε ότι ήταν ιδιοκτησία του.
4ον) Οι αδελφοί Παπαδημητρίου στην υπ’ αριθμόν 2951/22-5-1979 πράξη αποδοχής κληρονομιάς των συμπεριέλαβαν πέραν των όσων περιείχε η διαθήκη και τα παραπάνω οικόπεδα. Ερευνητέον με τι νομικά τεκμήρια επιβεβαίωσαν την ιδιοκτησία των επ’ αυτών. Την πράξη αυτή αποδοχής κληρονομιάς στη συνέχεια κατέθεσαν στο Υποθηκοφυλακείο Παλαιού Φαλήρου και έτσι έκτοτε τα οικόπεδα φέρονται να τους ανήκουν.
Στα μέσα του 2004, μόλις περίπου συμπληρώθηκε 25ετία από την παραπάνω εγγραφή της αποδοχής κληρονομιάς στο Υποθηκοφυλακείο, με σειρά αιτήσεων και ενδίκων μέσων προς τις αρμόδιες υπηρεσίες και τον Δήμο Γλυφάδας, ζήτησαν με καθυστέρηση 35 ετών την ανάκληση της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης.
Η υπόθεση κατέληξε στην κρίση του δικαστηρίου το οποίον παρέκαμψε όλα τα ουσιαστικά ζητήματα ιδιοκτησιακού καθεστώτος με αποκλειστική ευθύνη του αντιδίκου Δήμου Γλυφάδας, διότι δεν τα επικαλέσθηκε σθεναρώς αλλά κι άλλων παραλείψεων της πολεοδομίας του Δήμου Γλυφάδας. Εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν Α 407/2010 απόφαση του 12ου τμήματος του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά, δικαιώνοντας τους αδελφούς Παπαδημητρίου ως προς το αίτημα των άρσης της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης.
Εκτιμώ ότι τόσο σε αυτή την υπόθεση όσο και άλλες σοβαρές υποθέσεις η έλλειψη συγκροτημένης και ικανής νομικής υπηρεσίας του Δήμου ήταν και είναι καταφανέστατη συνεχώς επί χρόνια, με τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις για το Δήμο.
Κατόπιν αυτών προκύπτουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα με πιο κρίσιμο και βασικό ερώτημα άμεσης απάντησης και αφετηρίας για τις περαιτέρω ενέργειες του Δήμου, το ερώτημα που έθεσα δημόσια προς τον ένα αδερφό Παπαδημητρίου και παρουσία του στην αντίστοιχη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου προ έτους και δεν πήρα τότε πειστική απάντηση. Οφείλετε σήμερα, εσείς όλοι, να τη λάβετε πριν αποφασίσετε και αναλόγως να πράξετε.
Ποιους βέβαιους τίτλους ιδιοκτησίας είχε όταν έγινε η αναγκαστική απαλλοτρίωση το 1969 και εξακολουθεί να έχει μέχρι σήμερα επί των οικοπέδων αυτών η οικογένεια Παπαδημητρίου;
Αν αυτοί οι τίτλοι επιδειχτούν ενώπιον σας, νομίζω οφείλετε άμεσα να αποκαταστήσετε την επί χρόνια άδικη συμπεριφορά αδιαφορίας του Δήμου έναντι της οικογένειας Παπαδημητρίου. Διαφορετικά οφείλετε, άμεσα επίσης, να πράξετε τα νόμιμα προς κάθε κατεύθυνση.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου