Η διασφάλιση του Δημοσίου συμφέροντος και η διαφάνεια στις Δημόσιες συμβάσεις περνά σε άλλο επίπεδο, που πλέον θα προσδιορίζεται διεθνώς σαν πρακτικές ΤΑΙΠΕΔ.
Η επιστολή* του πρόεδρου του ΤΑΙΠΕΔ που απέστειλε προς τον σύλλογο αρχαιολόγων, όπως αυτή δημοσιοποιήθηκε και δεν αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του ΤΑΙΠΕΔ, όπως όλες οι δηλώσεις-συνεντεύξεις του προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ έρχεται να καθησυχάσει την κοινή γνώμη, για να μπορέσει να ολοκληρωθεί η εκποίηση χωρίς τις αναμενόμενες αντιδράσεις.
Όμως η διασφάλιση – προστασία και ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων με την ταυτόχρονη δυνατότητα πρόσβασης σε αυτούς δεν εξασφαλίζεται με τις λεόντειες υπέρ των επενδυτικών σχημάτων αδιαφανείς συμβάσεις, αλλά με τη νομική και θεσμική προστασία τους, που απορρέει από το σύνταγμα και τους νόμους που ισχύουν για όλους τους αρχαιολογικούς χώρους και όχι με φωτογραφικές διατάξεις και προνομιακή μεταχείριση μέσω ειδικής νομοθεσίας.
Είναι σαφές ότι στην πραγματικότητα το μεγαλύτερο μέρος των αρχαιολογικών χώρων μεταβιβάζεται - πωλείται ισόβια, και όχι για κάποια χρόνια μαζί με όλο το ‘’γήπεδο’’- «αφορούν το ισόβιο δικαίωμα ιδιοκτησίας (freehold*) του συνόλου της έκτασης 304,4 στρεμμάτων με τα επ’ αυτών κτίσματα (υφιστάμενα και μελλοντικά όπως προβλέπονται από το Ε.Σ.Χ.Α.Δ.Α.), εξοπλισμό και υποδομές.».
* Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι ξεκάθαρα συμπεριλαμβάνονται και αρχαιολογικοί χώροι και η επιφάνεια τους προσμετράται μαζί με το δασικό χώρο στον υπολογισμό της επιτρεπόμενης δόμησης-κάλυψης στο υπό υλοποίηση ΕΣΧΑΔΑ* (δηλαδή, αυτό που απερρίφθη , αλλά και σε αυτό που αναμένεται να προταθεί) χώροι οι οποίοι έπρεπε ρητώς να εξαιρεθούν και να υπάρχει η πρόβλεψη της πρόσβασης σε αυτούς, αφού έχουν χαρακτηριστεί πρόσφατα Ζώνη προστασίας Α΄ και οφείλουμε να τους προστατεύσουμε (ΦΕΚ ΑΑΠ 402 13/11/2013* , αλλά και για όλη την ευρύτερη περιοχή ΦΕΚ ΑΑΠ 350- 4/10/2013*).
Η επιχειρούμενη απαξία του ευρύτερου αρχαιολογικού χώρου και η μη ανάδειξη και αξιοποίησή του αλλά και μη προσβασιμότητα σε αυτόν είναι αυτό που επιθυμούν οι υποψήφιοι αγοραστές – κτήτορες της χερσονήσου, για να εξασφαλίσουν την ιδιωτικότητα και απομόνωσή τους από τους ιθαγενείς κατοίκους.
Το αναφέρει άλλωστε και στην επιστολή προς τους αρχαιολόγους « Ο ναός του Απόλλωνος Ζωστήρα ρητά εξαιρείται από οποιαδήποτε αξιοποίηση….» .
Το με μακρόχρονη και αυτοδίκαιη παραχώρηση τμήμα της αρχαιολογικής ζώνης Α’ ,θα έχει την ίδια τύχη.
Η προστασία και διαφύλαξη των αρχαιοτήτων ομολογείται ότι δεν είναι εξασφαλισμένες με το νέο προτεινόμενο ΕΣΧΑΔΑ , αλλά τείνουν προς τη διαφύλαξή τους «….οι δε κατευθύνσεις του ΕΣΧΑΔΑ τείνουν προς τη διαφύλαξη, ανάδειξη και εν γένει προστασία των οριοθετημένων αρχαιολογικών χώρων…» .
Σαν παραδείγματα μας αναφέρει « ενδεικτικά ΣτΕ ΠΕ 363/2013*, ΠΕ 29/2015* κ.λπ.» μόνο που και στα παραδείγματα των νομολογιών του ΣτΕ εφαρμόζονται οι fast truck διαδικασίες αδειοδότησης, που απαξιώνουν και θέτουν σε κίνδυνο τις αρχαιότητες που περιλαμβάνονται στη χερσόνησο, κατά την υλοποίηση των ταχύρυθμων εργασίων, κατασκευών και χωροθέτησης των νέων δομημένων χώρων δηλαδή των πολυτελών κατοικιών με τον αυτόνομο περιβάλλοντα χώρο τους.
Η ανάγκη για ισόρροπη ολοκληρωμένη ανάπτυξη σε τοπικό επίπεδο, με την ανάδειξη του αξιόλογου αρχαιολογικού και φυσιολατρικού πλούτου του Δήμου, που το αξιολογότερο δείγμα βρίσκεται στην χερσόνησο του Αστέρα, χάνεται για πάντα υπέρ της κατ΄ ευφημισμόν ανάπτυξης και ενός μηδαμινού εσόδου.
Εδώ υπενθυμίζεται ότι όλα τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι διαθέσιμα για την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση, αλλά καταβάλλονται άμεσα για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας. Σύμφωνα με τον ιδρυτικό νόμο του ΤΑΙΠΕΔ (ν.3986/2011, Άρθρο 2 παρ. 14*), «το τίμημα που εισπράττει το Ταμείο από την αξιοποίηση των περιουσιακών του στοιχείων μεταφέρεται το αργότερο μέσα σε 10 μέρες από την είσπραξη του σε πίστωση του ειδικού λογαριασμού...και χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους». Ενός χρέους που η ελληνική κυβέρνηση αλλά και διεθνείς οργανισμοί όπως το ΔΝΤ θεωρούν μη βιώσιμο.
Η μετατροπή όλης της χερσονήσου σε οικιστική περιοχή από μερικώς τουριστική είναι μη αποδεκτή σύμφωνα και με την απόφαση του ΣτΕ ΠΕ 28/2015*. Άρα η οικοπεδοποίηση της χερσονήσου ακόμα και με μία κατοικία, σηματοδοτεί την υποβάθμιση και αποκόπτει πλήρως την πρόσβαση σε αυτή.
Να υπενθυμίσουμε ότι επιπλέον της κατασκευής και πώλησης των 15 κατοικιών των 1000 τ.μ. με τον περιβάλλοντα χώρο τους σε μεγιστάνες, και όλες οι μέχρι σήμερα υπάρχουσες ενοικιαζόμενες καμπάνες θα ανακαινιστούν και θα επεκταθούν με στόχο να μετατραπούν σε πολυτελείς ιδιοκτήτες κατοικίες, με την ανάλογη συνολική επιβάρυνση.
Είναι αξιοσημείωτο ότι το παράκτιο τμήμα μαζί με τον αιγιαλό όλης της χερσονήσου έχει παραχωρηθεί στην μεταβιβαζόμενη τουριστική επιχείρηση της ΑΣΤΗΡ ΑΞΕ *, με προφανή σκοπό. Να εξυπηρετεί αποκλειστικά την ιδιωτική πρόσβαση των κατοίκων της νέας ‘’γειτονιάς’’ της ελίτ που θα απομονωθεί στη χερσόνησο του μικρού Καβουρίου με το ισχύοντα νόμο για VIP.
Έτσι αίρεται η ψευδαίσθηση ότι η πρόσβαση στην παραλία θα είναι απρόσκοπτη. Η πρόσβαση λοιπόν χάνεται και θα αντικατασταθεί με ειδική πρόβλεψη για πρόσβαση, το πιθανότερο σε σημεία κατάβασης στην βραχώδη ακτή ώστε να ‘’εναρμονιστούν’’ μερικώς με τις προβλέψεις του νόμου 2971/2001* για τις ακτές.
«Τέλος, θα περιέχει ειδικές προβλέψεις τόσο για την απομάκρυνση αυθαίρετων κατασκευών, που δεν τελούν σε συμφωνία προς το φυσικό περιβάλλον, όσο και για την ελεύθερη και απρόσκοπτη πρόσβαση του κοινού στις ακτές…»
Συμπεραίνουμε ότι η ‘’επιστολή’’ αυτή τελικά πρέπει να μας υποψιάσει περισσότερο. Με δεδομένο δε ότι καμία εκποίηση του ΤΑΙΠΕΔ δεν κρίνεται επωφελής για το άμεσο και διαρκές όφελος της Ελλάδας και ότι όλες οι διαδικασίες και συμφωνίες παραμένουν κρυφές μέχρι την ολοκλήρωσή τους, οφείλουμε να επαγρυπνούμε και να ενημερωνόμαστε διαρκώς με σκοπό την ουσιαστική διασφάλιση των Δημόσιων αγαθών , αρχαιολογικών χώρων – παραλιών – δασικών εκτάσεων, όπως μας επιτάσσει να πράξουμε το Σύνταγμα και η μακραίωνη ιστορία μας.
* (Όλα τα αναφερόμενα έγγραφα στο blog της ΡΙΚΙΠ )
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου