Τεκμηριώνουμε τους λόγους που είχαμε αποκαλέσει σκάνδαλο στον παρελθόντα χρόνο την υπόθεση αγοραπωλησίας των οικοπέδων Παπαδημητρίου, όπως και το καθεστώς παράκαμψης της αναγκαστικής απαλλοτριώσεως από τη πλευρά του δήμου.
Επισημαίνεται ό, τι ο Βόσπορος Γλυφάδας, ο οποίος συνολικά απαλλοτριώθηκε ευρίσκετο στην έκταση των 36.000 χιλ. στρεμμάτων και δεδομένης της μετεξέλιξης τίθεται ζήτημα κυριότητας της εκτάσεως από τη πλευρά μας.
Η πολιτεία, καθώς και το σύνολο εμπλεκομένων οφείλουν να εξετάσουν προσεκτικά την υπόθεση παραχωρήσεως του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού στην lamda development συμφερόντων Λάτση, δεδομένου ό, τι θα κινήσουμε διαδικασίες επαναφοράς της εκτάσεως σε όσους είχαν τη νομή ώστε να θεμελιωθεί εκ νέου ο πρώτος αυτούσια οργανωμένος συνοικισμός στην περιοχή μας. ( Μητροπολιτικό Πάρκο με τις προτάσεις ημών όπως αυτούσια υπήρξαν στις κυβερνήσεις που προηγήθηκαν )
Ίσως κάποιοι εξοικειωμένοι με τα δεδομένα του παρόντος, και ειδικά του καθολικού εμπαιγμού από τη πλευρά ορισμένων συμπολιτών μας οι οποίοι πολιτεύονται στη Γλυφάδα, να έχετε αδυναμία ορθής νοοτροπίας και κρίσεως, όμως, σας θυμίσουμε ότι οργανωμένα επί δεκαετίες κάποιοι κινούσαν τα νήματα μονομερώς κατά ημών, και συνεχίζουν και επί του παρόντος, για τις προσωπικές και ιδιοτελείς τους βλέψεις ( πολιτικά και ιδιοτελή συμφέροντα ) ενώ δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τον πρωτογενή τοπικό πολιτισμό της περιοχής μας.
Θα επανέλθουμε στο σημείο που ξεκινήσαμε τις εκπομπές του ΓΛΥΦΑΔΑ FM 1977 - 2004 ώστε να διαλευκανθεί η αλήθεια, όπως και τα παραγόμενα από τη πλευρά κομμάτων και συμφερόντων που είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ για το δήμο.
Σύμφωνα με το βούλευμα του συμβουλίου εφετών Αθηνών 1932/2015 προκύπτουν τα κάτωθι αναγραφόμενα.
Δ. Ιστορικά δεδομένα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της περιοχής που βρίσκεται η πόλη της Γλυφάδας.
α. Με το υπ' αριθμ. 1053759|4865/0018/25.8.1989 έγγραφο της Δνσης
Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών, ζητήθηκε από το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων να γνωμοδοτήσει για το ιδιοκτησιακό καθεστώς του κτήματος «Άνω και Κάτω Τράχωνες» Αττικής, που κατεχόταν από τους καθολικούς και ειδικούς διαδόχους του Πύρρου Καραπάνου του Κωνσταντίνου. Το ως άνω Γνωμοδοτικό Συμβούλιο, ακολούθως, εξέδωσε, την υπ' αριθμ. ΠΟΠ 1.6.1990 Γνωμοδότηση του και γνωμοδότησε ότι:
«Τα ακίνητα που κατέχει-νται από τους καθολικούς ή ειδικούς διαδόχους του Πύρρου Κωνσταντίνου Καραπάνου και βρίσκονται έξω από τα όρια του κτήματος «Άνω και Κάτω Τράχωνες» Αττικής, όπως αυτά αναφέρονται στο σκεπτικό και ειδικότερα στους αρχικούς τίτλους κυριότητας) και στις αποφάσεις 594 και 669/1842 των Ειδικών Εξεταστικὡν Επιτροπών, ανήκουν στο Δημόσιο.
Τα ακριβή όρια, όμως, του κτήματος τούτου και τα κατεχόμενα από τους πιο πάνω διαδόχους του Πύρρου Κ. Καραπάνου ακίνητα πρέπει να προσδιορισθούν ειδικά από την αρμόδια προς τούτο Τεχνική Υπηρεσία».
Στη συνέχεια, και επειδή προέκυπταν στοιχεία ότι στην ως άνω έκταση περιλαμβάνονταν και δασικές εκτάσεις, εκδόθηκε η από 23.12.1994 Κοινή Απόφαση των Γενικών Γραμματέων των Υπουργείων Οικονομικών και Γεωργίας, με την οποία παραπέμφθηκε η υπόθεση ενώπιον του Αναθεωρητικού Συμβουλίου Ιδιοκτησίας Δασών και του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων και Ανταλλάξιμης Περιουσίας, σε κοινή συνεδρίαση.
Το Μικτό αυτό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο, συνεδρίασε την 11.12.2000, του εν ενεργεία, τότε, Αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου και μετείχαν, από το Αναθεωρητικό Συμβούλιο Ιδιοκτησίας Δασών, εν ενεργεία Αρεοπαγίτες, Νομικός Σύμβουλος του Κράτους, ένας δασολόγος, και ένας διοικητικός υπάλληλος του Υπουργείου Γεωργίας, από δε το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων και Ανταλλάξιμης Περιουσίας, Εφέτης, η τότε Πρωτοδίκης, καθώς και Πάρεδροι του Ν.Σ.Κ. και ο άνευ ψήφου ο Προϊστάμενος της Δνσης Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών.
Το Μικτό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο, στην 1η Γνωμοδότησή του, της 11ης Δεκεμβρίου 2000, ομόφωνα γνωμοδότησε, ότι :
α) Η έκταση των 28.290 στρεμμάτων στα όρια του δήμου της Γλυφάδας, όπως αυτά περικλείονται με καφέ διαγράμμιση στο από 27.7.1993 τοπογραφικό διάγραμμα των τοπογράφων μηχανικών που συνοδεύει την από 27.7,1993 Τεχνική έκθεσή τους, κειμένη εκτός των ορίων του ανωτέρω κτήματος «Άνω και Κάτω Τράχωνες», στο οποίο και μόνον εφαρμόζονται τα ως άνω Χοτζέτια ανήκει στο Δημόσιο ως δημόσια δασική έκταση, διότι ήτο από το 1836 ένα απέραντο δάσος πεύκης. (βλ. έκθεση του Επιθεωρητού και από 2.9.1959 έγγραφο Δασικής Εταθεώρησης Αθηνών).
β) Το Δημόσιο πρέπει να προβάλλει δικαιώματα κυριότητας και σε κάθε άλλη, πέραν της ανωτέρω, έκταση που κατέχεται από τους καθολικούς ή ειδικούς διαδόχους του Πύρρου Κωνσταντίνου Καραπάνου, ως δασική, εφόσον ανάγεται κατά τους τίτλους της, στο υπ' αριθμ. 58058/1920 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Αθηνών, αφού όλες αυτές οι εκτάσεις που κατέχονται, από τους καθολικούς ή ειδικούς διαδόχους του Πύρρου Κωνσταντίνου Καραπάνου στην περιοχή, ήσαν κατά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Τούρκους ήταν δάση.
γ) Το Δημόσιο διατηρεί την κυριότητά του επί των ως άνω εκτάσεων μέχρι σήμερα, αφού η κυριότητα επί των ως άνω εκτάσεων δεν αποκτήθηκε ποτέ νόμιμα από τρίτους, ούτε με χρησικτησία, γιατί οι εκτάσεις αυτές καταλήφθηκαν σε χρόνο που δεν χωρούσε χρησικτησία επί των ακινήτων του Δημοσίου, δηλαδή μετά το 1894, οπότε δεν είχε συμπληρωθεί μέχρι τις 11.9.1915 η τριάκονταετής νομή, με καλή πίστη και διάνοια κυρίου σύμφωνα με το νόμο φ) ΑΠ. 4060974 Νο. Β 22,1384).
Επισήμανση: Στην περίπτωση του Βοσπόρου, και των προσφύγων που κατοίκησαν στην περιοχή της Γλυφάδας, το 1922, δημιουργώντας ένα συνοικισμό στα δικηγορικά, εντός του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, σήμερα, δεδομένης της δημιουργίας συνοικισμού 100 και πλέον κατοικιών, όπως και της κατοίκησης επί δεκαετίες, το διάστημα 1960-72 που η πολιτεία απαλλοτρίωσε την συνοικία είχαν αποκτήσει το αναφέρετο δικαίωμα νομής.
Όπως αναφέρεται σε βιβλίο ύστερα από πιέσεις των προσφύγων αλλά κυρίως των Βενιζελογενών κυβερνήσεων, και συνάμα για να πετύχουν οι συνιδιοκτήτες ένταξη στο σχέδιο μεγάλων εκτάσεων του κτήματός τους, όπως εξαρχής επεδίωκαν και να αποφύγουν εκτεταμένες απαλλοτριώσεις και επιτάξεις χάριν των προσφύγων, ''δώρισαν'' σε αυτούς το 1930-38 περί τα 80 οικόπεδα μικρής έκτασης ''εις τας γαίας'', σε περιοχή εντός σχεδίου, πίσω από τα Δικηγορικά.
Σε όλες λοιπόν, αυτές τις εκτάσεις το Δημόσιο διατηρεί ακέραια όλα τα δικαιώματά του, τόσο στις καταπατηθείσες περιοχές και πωληθείσες ως οικόπεδα, όσο και στις καταπατηθείσες περιοχές, που δεν έχουν πωληθεί ακόμα και φέρονται ως ιδιοκτησίες των σημερινών κληρονόμων και ειδικών διαδόχων του Λουκά Πύρρου Καραπάνου.
Αν λοιπόν λάβουμε ως βασικό δεδομένο τον πλήρη - καθολικό αφανισμό ενός ολόκληρου συνοικισμού ( του Βοσπόρου ) ο οποίος απαλλοτριώθηκε χωρίς να αποζημιωθούν οι κάτοικοι, και όπως επισημαίνεται πιο πάνω είχαν αποκτήσει τη νομή έπειτα από σαράντα και πλέον έτη κατοίκησης ( δημιουργίας συνοικισμού ) η πολιτεία σήμερα οφείλει είτε να αποκαταστήσει την αδικία του παρελθόντος, είτε να προβεί σε ανάλογη ενέργεια πλήρους απαλλοτριώσεως ολόκληρης της περιοχής 35.000 χιλ. στρεμμάτων.
Εμείς από τη πλευρά μας αξιώνουμε την πλήρη αποκατάσταση και την επιστροφή ολόκληρης της εκτάσεως στην οποία είχαμε αποκτήσει σύννομα τη νομή, δεδομένου ό, τι πλέον δεν υφίσταται το αεροδρόμιο του Ελληνικού, και έχει αποδεσμευτεί από την ενεργή χρήση.
ΕΜΕΙΣ ΘΕΛΟΥΜΕ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ ΑΥΤΟΥΣΙΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ
Η κατοίκηση των προσφύγων στο Βόσπορο Γλυφάδας δεν ήταν ένα τυχαίο γεγονός, δεδομένου ότι κατοίκησαν οικογένειες Ελλήνων που υπηρέτησαν τη θητεία τους στην Σμύρνη.
Τονίζεται ό,τι οι παππούδες μας οι οποίοι υπηρέτησαν την πατρίδα, ευρίσκοντο εκτελώντας την στρατιωτική τους θητεία στην Σμύρνη το 1919, και συνελήφθησαν από Τούρκους και φυλακίστηκαν. Κατά την διάρκεια της κράτησης τους στις Τουρκικές φυλακές, σε συζητήσεις που είχαν με τις εκεί Τουρκικές αρχές, τους έγινε η πρόταση έπειτα της απελευθερώσεως τους να έρθουν στο Ν.Αττικής και την παραλία των νοτίων προαστίων της Γλυφάδας, επικαλούμενοι ότι εις τον παρελθόντα χρόνο ήταν οι ιδιοκτήτες της περιοχής.
δ) Το Δημόσιο δεν δύναται να προβάλλει δικαιώματα κυριότητας επί της εκτάσεως των δύο (2) ξευγαρίων του κτήματος «Κάτω Τράχωνες», που απεικονίζεται με μωβ χρώμα, για την οποία έχει εκδοθεί η υπ. αριθμ. 669/1842 απόφαση της επί των Οθωμανικών Κτημάτων Επιτροπής και επί της εκτάσεως των οκτώ (8) ζευγαρίων για την οποία έχει εκδοθεί η υπ. αριθμ. 594/1842 απόφαση της ίδιας ως άνω Επιτροπής».
β. Τα αυτά γνωμοδότησε, λίγους μήνες αργότερα, και ο Προϊστάμενος της
Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, ο οποίος με το υπ' αριθμ. πρωτ. 53540/17.8.2001 έγγραφό του προς τον Συμβολαιογραφικό Σύλλογο Εφετείων Αθηνών-Πειραιώς-Αιγαίου και Δωδεκανήσου, τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Γλυφάδος και τον Υποθηκοφύλακα Παλαιού Φαλήρου, έδινε παραγγελία προς τους συμβολαιογράφους, του ανωτέρω Συμβολαιογραφικού Συλλόγου «να απέχουν της συντάξεως συμβολαιογραφικών πράξεων με τις οποίες θα μεταβιβάζεται η κυριότητα ή έτερον εμπράγματο δικαίωμα ή θα προσυμφωνείται τοιαύτη μεταβίβαση επί εκτάσεων κειμένων εκτός σχεδίου στις περιοχές Τράχωνες και Πυρναρί Γλυφάδος ή και άλλες ενδεχομένως θέσεις οι οποίες ευρίσκονται ανατολικά των Δήμων Γλυφάδος, Αργυρουπόλεως, Ελληνικού και των γειτονικών προς αυτούς Δήμων, εντός ή εκτός των Διοικητικών ορίων των ανωτέρω Δήμων, αποτελούν τμήματα του όρους Υμηττός (πρόποδες, και κορυφή) και έχουν ή είχαν δασική μορφή, οι οποίες φέρονται περιελθούσες στους ανωτέρω συμβληθέντες με το ρηθέν υπ' αριθμ. 58058/ 1920 συμβόλαιο του τότε συμβολαιογράφου Αθηνών (ως προς τον Πύρρο Καραπάνο εκ κληρονομικής διαδοχής από τον πατέρα του Κωνσταντίνο Καραπάνο) και οι οποίες, κατά τα γενόμενα ωσαύτως δεκτά, ανήκουν στο δημόσιο ως δημόσιες δασικές εκτάσεις, είτε ως πωλητές θα εμφανίζονται οι κληρονόμοι των ανωτέρω συμβληθέντων, είτε άλλοι τρίτοι στους οποίους οι ανωτέρω συμβληθέντες ή οι κληρονόμοι των, φέρονται μεταβιβάσαντες τμήματα των ρηθεισών- εκτάσεων, είτε τέλος οποιοσδήποτε άλλος τρίτος.
Προκειμένου να διασφαλισθεί η τήρηση της ανωτέρω οδηγίας και κατ' επέκταση να διασφαλισθούν τα συμφέροντα του Δημοσίου, οι συμβαλλόμενοι ιδία αγοραστές, αλλά και οι ίδιοι οι συμβολαιογράφοι από οποιαδήποτε εμπλοκή οφείλουν, στα συντασσόμενα συμβόλαια με τα οποία μεταβιβάζονται εκτάσεις κείμενες στις ανωτέρω περιοχές ή προσυμφωνείται η μεταβίβαση των εκτάσεων αυτών να μνημονεύουν τους απώτερους τίτλους ιδιοκτησίας μέχρι τουλάχιστον και το έτος 1920, ενώ εφόσον η μεταβιβαζόμενη έκταση δεν έχει αφετηρία τον ανωτέρω τίτλο να ζητούν βεβαίωση από την αρμόδια δασική υπηρεσία περί του ότι η έκταση αυτή δεν είναι δασική και δεν ανήκει στο Δημόσιο.
Οι ανωτέρω υποχρεώσεις των συμβολαιογράφων δεν επεκτείνονται και στις περιπτώσεις μεταβιβάσεως ακινήτων κειμένων εντός σχεδίων πόλεων στις περιοχές των ρηθέντων Δήμων, έστω και αν έχουν ως απώτερο τίτλο ιδιοκτησίας, το υπ' αριθμ. 58058/1920 συμβόλαιο, εν όψει ιδία, μεταξύ των άλλων, των διατάξεων των άρθρων 3 παρ. 6 και 75 παρ.1, 2 Ν. 998/79 και του άρθρου 9 του Ν. 999/79».
ήταν δασικές εκτάσεις και πυκνά δάση, ουδέποτε περιήλθαν στην κυριότητα του Κωνσταντίνου Καραπάνου και του Πύρρου Καραπάνου. Ειδικότερα, όπως
αναφέρθηκε, στις α) Ευφροσύνη Δ. Κυζικηνού, β) Ασπασία ους. Γ. Πετούση και γ) Σοφία Β. Παπανικολάου είχε περιέλθει το ως άνω κτήμα «Άνω και Κάτω
Τράχωνες» του Ανδρέα Λουριωτη, που είχε έκταση δέκα (10) ζευγαρίων.
Οι ανωτέρω τρείς είχαν στην κυριότητά τους και κατείχαν και ακολούθως μεταβίβασαν νόμιμα στον Κων/νο Καραπάνο μόνο το ως άνω εκ δέκα ζευγαριών 1000 στρεμμάτων - κτήμα «Άνω και Κάτω Τράχωνες» και όχι τα περικλειόμενα στην αόριστη περιγραφή των ορίων ακίνητα, «οιασδήποτε και αν είναι εκτάσεως», αφού αυτό δεν ανήκαν στην κυριότητά τους και επομένως τα ανωτέρω συμβόλαια, που αφορούν την πέρα των 1000 περίπου στρεμμάτων μεταβίβαση είναι άκυρα, ως περιέχοντα μεταβίβαση ακινήτου παρά μη κυρίου, και άρα μη μεταγραπτέα.
Ο Κωνσταντίνος Καραπάνος από την 2-5-1894 (ημερομηνία συντάξεως του 9448/1894 συμβολαίου) μέχρι την 22.3.1914 (ημερομηνία του θανάτου του) και ο Πύρρος Καραπάνος, από την ημερομηνία αυτή, μέχρι την Ζ-4-1920 (ημερομηνία συντάξεως του 58058/1920 συμβολαίου), επέκτειναν αυθαίρετα τα όρια του ανωτέρω κτήματος σε βάρος της περιφέρειας της Γλυφάδος, η οποία, πριν από το 1836, ήταν ένα απέραντο δάσος, κατά 35.000 στρέμματα και έτσι η έκταση αυτού ανήλθε στα 36.000 στρέμματα.
Η πέραν των χιλίων στρεμμάτων ως άνω δασική έκταση των 35.000
στρεμμάτων βρίσκεται έξω από τα όρια του κτήματος Άνω και Κάτω Τράχωνες, όπως αυτά περιγράφονται στα προαναφερόμενα Χοτζέτια και στις εγκριτικές αυτών αποφάσεις, της Ειδικής Εξεταστικής Επιτροπής και δεν απετέλεσε αντικείμενο των επιδίκων μεταβιβάσεων.
Η άσκηση διακατοχικων πράξεων, επί της πέραν των χιλίων στρεμμάτων δασικής εκτάσεως, των 35.000 στρεμμάτων, έχει ως αφετηρία την 2.5.1894 (ημερομηνία συντάξεως του υπῦ αρ. 944911894 συμβολαίου) και ως εκ τούτου, μέχρι την 11-9-1915, δεν είχε συμπληρωθεί ο απαιτούμενος χρόνος της ακεραίας για την ολοκλήρωση των προϋποθέσεων της έκτακτης χρησικτησίας τριακονταετούς νομής.
Επομένως επί της δασικής αυτής εκτάσεως των 35.000 στρεμμάτων, ίσχυε και ισχυει το ΒΔ. της 17-11-1836 «περί ιδιωτικων δασων» (άρθρ. 1-3), δυνάμει του οποίου για όποια, κατ* αυτό, θεωρούμενα ιδιωτικά δάση δεν προσκομίσθηκαν οι νόμιμοι τίτλοι ιδιοκτησίας, εντός της κατά τον εν λόγω νόμο ανατρεπτικής προθεσμίας (μέχρι και το 1837) ενώπιον της αρμοδίας για την ιδιοκτησία των δασών επιτροπής (διάφορης αυτής των Χοτζετίων) επιβάλλεται αμάχητο τεκμήριο της κυριότητας του Δημοσίου.
Κατά συνέπεια η ανωτέρω έκταση ανήκει στο Δημόσιο, το οποίο διατηρεί ακέραια την κυριότητά του μέχρι σήμερα, καθόσον αυτή πριν από την έναρξη ισχύος του ΒΔ από 16-11-1836 ήταν ένα απέραντο δάσος πεύκης και η κυριότητα επί της εκτάσεως αυτής ουδέποτε αποκτήθηκε νόμιμα από τον Κων/νο Καραπάνο και τους ειδικούς ή καθολικούς του διαδόχους.
Υποσημείωση: Επί δεκαετίες πικρίας και δυσαρέσκειας των προγόνων μας, και ημών, για όσα ίσχυσαν στην περιοχή μας, από τη πλευρά μας δεν αναφέρθηκε σχεδόν το ελάχιστο δημόσια όσων αφορά το Βόσπορο, δεδομένου ο,τι δεν επιθυμούσαμε να θίξουμε πρόσωπα και καταστάσεις, όμως, έχοντας επί χρόνια συστηματικές μεθοδεύσεις κατά ημών, από πολλούς και διαφόρους, οι οποίοι ευνοήθηκαν και ευνοούνται πέραν του δέοντος, ήρθε ο κατάλληλος χρόνος για την αλήθεια.
Χρησιμοποιώντας τις εκφράσεις μου προ δεκαετιών στον Γλυφάδα fm, πρόσφατα ο Λεβέντης στη Βουλή έκανε χρήση του όρου παπατζήδες, και όπως θυμάστε επανειλημμένα αποκαλούσα με αυτό το χαρακτηρισμό τους εμπλεκόμενους στα κοινά της Γλυφάδας. Παπατζήδες οι οποίοι συστηματικά επί δεκαετίες αλλοίωσαν πλήρως το πολιτισμό μας για την προσωπική τους ιδιοτελή μετεξέλιξη και ωφέλεια.
Υ.Γ: Μην θεωρηθεί ατυχώς, ό, τι στο στόχαστρο είναι ο κ.Καραπάνος, ο οποίος συνέδραμε για την διαλεύκανση της ιστορίας, άσχετα αν στη χώρα μας ισχύουν αλλοπρόσαλλες καταστάσεις και συνήθως όσοι φέρουν ευθύνες δεν πρόκειται να υποστούν κυρώσεις. Το ζήτημα σαφώς είναι κοινωνιολογικού χαρακτήρα, σε μια χώρα ''παπατζήδων'' κυρίως της πολιτικής, όπου το δίκαιο εξανεμίζεται και το σύνολο ταυτίζεται με την απάτη και την παραποίηση για τα συμφέροντα ολιγαρχών και εξουσιαστών, όπως και το δικό τους το άνομο, ενώ για το νόμιμο συνήθως η πλειονότητα πάσχει από ενδογενές κώλυμα και αναλγησία. ( Ειδικά όταν αφορά τους υπολοίπους )
* Εμείς θα σας θυμίζουμε εις τους αιώνες των αιώνων ό,τι καταθέσαμε από τις πρώτες αιτήσεις, παράβολα, μελέτες, ίδρυσης, εγκατάστασης, και λειτουργίας
τοπικού ραδιοφωνικού σταθμού με την επωνυμία ''ΓΛΥΦΑΔΑ'', λειτουργούσαμε τοπικά από την δεκαετία του 70 μέχρι την δεκαετία του 2000, και αντί όσων όφειλε η πολιτεία στους πρωτεργάτες ενός χώρου, όπως στις περιπτώσεις χρησικτησίας και νομής, δεχτήκαμε ετεροχρονισμένα αντί βεβαιώσεων λειτουργίας διώξεις και κατασχέσεις.
Έκτοτε ουδείς μας έχει συνδράμει και τη συχνότητά μας κατέλαβε παράνομα μεταφερόμενος σταθμός πολιτικού κόμματος εκτός της βουλής που μεταφέρθηκε από τους 102, 7 mhz στους 90,6.
Θέλετε δεν θέλετε κρινόμαστε συνολικά...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου