Του Γιάννη ΚουρδομένουΗ Δημοκρατία στο τόπο μας είναι ''κλειστή'' για τα συμφέροντα ορισμένων, οι οποίοι υποσχόντουσαν αλληλεγγύη, δικαιοσύνη, και δημοκρατία.
Στη χώρα μας ο κάθε πολίτης αντιλαμβάνεται σύμφωνα των βιωμάτων του, των συμφερόντων του, και της προοπτικής που επιθυμούσε για τον τόπο του.
Σε πρόσφατη συνέντευξη η Ρένα Δούρου δήλωσε ''Θα μας κρίνει ο λαός, όχι οι θαμώνες στα τηλεπαράθυρα'' και όπως αντιλαμβάνεστε εμείς με μια διαδρομή 40 ετών δεν έχουμε πλησιάσει καθόλου τα άτομα άσκησης εξουσίας, είτε στην περιφέρεια Αττικής, είτε στην κυβέρνηση, και οι λόγοι είναι σαφείς.
Να διαπιστώσουμε ως πολίτες αν υφίσταται η οποιαδήποτε αλλαγή στο τόπο μας όσων ίσχυαν επί 40 χρόνια ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, και αν διαμορφώνονται οι απαιτούμενες πολιτικές από όσους είναι γνώστες.
Στα νότια προάστια έχουμε ένα συγκεκριμένο καθεστώς πλήρους ( καθολικού ) εκμαυλισμού από στελέχη κομμάτων και ημέτερους που δρουν με γνώμονα τα κομματικά και ιδιοτελή τους συμφέροντα κατά του τόπου μας, της διαβίωσης μας, των συνταγματικών μας δικαιωμάτων, καθώς και της πνευματικής μας ιδιοκτησίας.
Ενώ αυταπόδεικτα - με επίσημα στοιχεία της Ελληνικής δικαιοσύνης και της πολιτείας - έχουμε προηγηθεί όλων στα νότια προάστια Αττικής και τη Γλυφάδα, από την δεκαετία του 70, που δεν υπήρχαν ούτε Ιδιωτικές Ραδιοτηλεοράσεις, ούτε ηλεκτρονικά ΜΜΕ, ούτε ακόμα και έντυπης μορφής, και ακόμα και σήμερα, έπειτα από δυο χρόνια κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ, και παράλληλα διοικήσεως της Περιφέρειας Αττικής, δεν γνωρίζουμε ούτε μια ενέργεια από την πλευρά των συντρόφων μας για αποκατάσταση όσων διαμορφώθηκαν επί ημερών παλαιοκομματισμού.
Ειδικότερα, έχουμε δεδομένα που καταδεικνύουν ότι δεν έχει αλλάξει το ελάχιστο, και παράλληλα έχουμε τα αποδεικτικά καπηλείας και από την πλευρά των στελεχών και μελών της τοπικής ΟΜ του ΣΥΡΙΖΑ στην Γλυφάδα.
Όσοι έπρεπε να σηκώσουν το βάρος αποκαταστάσεων, σε όποιες περιπτώσεις γνώριζαν πολλά χρόνια, έχουν συνδράμει στην συνέχιση όσων ίσχυαν επί ημερών ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, σαφέστατα για τα ιδιοτελή τους κ.α. συμφέροντα.
Ενώ για συγκεκριμένους λόγους έχουν επικεντρώσει στο προσφυγικό/μεταναστευτικό πρόβλημα, το οποίο προέκυψε πρόσφατα, για όλους εμάς, και με δεδομένα ζητήματα που χρονίζουν δεκαετίες, είναι συνολικά απόντες, και με κλειστή τη δημοκρατία, (...) χωρίς συνελεύσεις.
Οι προτάσεις μας όμως βρίσκονται ΔΗΜΟΣΙΑ, όπως και οι τοποθετήσεις μας, και πολύ περισσότερο η ΑΛΗΘΕΙΑ, και όπως γνωρίζεται οι συμπολίτες μας έχοντας το σύνολο από δεδομένα κρίνουν επαρκώς.
Διαβάστε τη συνέντευξη της Δούρου στον Ηλία Μπενέκο, διότι εμείς δεν πρόκειται να κάνουμε συνεντεύξεις όσο υφίσταται συνέχιση των απαράδεκτων πολιτικών ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Εμείς παρακολουθούμε την μετάλλαξη...
Δηλώσατε ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αλλάξει ρότα και να αναβιώσει την ιδέα ενός κοινού μέλλοντος». Με δεδομένη ωστόσο, τη στάση των περισσότερων μελών της και την απροθυμία τους να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις που τους αναλογούν -όπως στην προσφυγική κρίση- μήπως τελικώς το «κοινό μέλλον» αποτελεί μόνο ευχολόγιο;
Η σημερινή κρίση που βιώνει η Ευρώπη διαφέρει από εκείνες του παρελθόντος για τον λόγο ότι φέρνει στο προσκήνιο μια διπλή, δομική δυσλειτουργία της. Αφενός την προβληματική δημιουργία του ευρώ που αποδείχθηκε «νόμισμα μόνο για καλό καιρό». Αφετέρου το έλλειμμα κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας. Η προσφυγική κρίση λειτουργεί έτσι ως καταλύτης των δομικών αυτών προβλημάτων, τα οποία για να επιλυθούν απαιτούνται λύσεις οι οποίες να εδράζονται σε ένα όπλο που η Ένωση τείνει να απεμπολήσει. Την ενότητα στη δράση. Αν αυτή η κατάσταση χρονίσει, αν τελικά επικρατήσουν τάσεις εσωστρέφειας και ξενοφοβίας, αν δεν κινηθούμε στην κατεύθυνση της εμβάθυνσης του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, και αν παράλληλα δεν γίνουν και οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις για λιγότερη γραφειοκρατία και περισσότερη διαφάνεια στη λειτουργία της Ε.Ε., τότε είναι σχεδόν βέβαιο ότι το σημερινό υπαρξιακό της πρόβλημα, θα μετατραπεί σε χαριστική βολή στο κοινό εγχείρημα - με ανυπολόγιστες επιπτώσεις στο διεθνές στερέωμα.
Είναι η δεύτερη φορά -μετά τις δραματικές διαπραγματεύσεις και τη συμφωνία του περασμένου Ιουλίου- που η Ελλάδα, ενώ ζητά την αλληλεγγύη της Ευρώπης, εισπράττει μόνο σκληρή κριτική, με κάποιους να επιθυμούν ακόμη και την απομόνωσή της. Κακή συγκυρία ή λάθος στρατηγική;
Το προσφυγικό/μεταναστευτικό πρόβλημα, όπως άλλωστε και η οικονομική κρίση, δεν ήταν θέμα μίας ή δύο χωρών στον νότο της Ευρώπης. Πρόκειται για προβλήματα που αφορούν συνολικά τη στρατηγική όλης της Ε.Ε. και όχι ένα ή δύο μέλη της. Ωστόσο η διαφορά με την οικονομική κρίση, είναι ότι στο θέμα της σημερινής προσφυγικής/μεταναστευτικής κρίσης, οι συσχετισμοί δυνάμεων είναι εντελώς διαφορετικοί. Πιο συγκεκριμένα, χάρη στη στάση της ελληνικής κυβέρνησης, που ανέδειξε την ανάγκη κοινής ευρωπαϊκής αντιμετώπισης, μακριά από μονομερείς ενέργειες, με δίκαιη και αναλογική κατανομή των βαρών, επιτάχυνση της μετεγκατάστασης των προσφύγων, στο πλευρό της χώρας μας βρίσκονται χώρες όπως η Γερμανία μαζί με την Ιταλία ή τη Γαλλία, γεγονός που έχει απομονώσει π.χ. τις χώρες της ομάδας του Βίζεγκραντ, που εντάχθηκαν στην Ε.Ε., ύστερα από την απόφαση για διεύρυνσή της χωρίς την εμβάθυνση των κοινών της θεσμών. Μια απόφαση που τότε δεν ήταν ομόφωνη και οι σημερινές εξελίξεις δικαιώνουν εκείνους, όπως ο Ζακ Ντελόρ, είχαν εκφράσει τις αντιρρήσεις τους. Και βέβαια αυτό δεν είναι αρκετό - το πρόβλημα είναι πολυπαραγοντικό, και όπως έχω υπογραμμίσει, αφορά στην ίδια τη δομή του ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας και βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή.
Από πολλούς επιχειρείται σύνδεση του προσφυγικού με το ελληνικό πρόγραμμα, ενώ κάποιοι μιλούν ανοιχτά ακόμη και για «διευκολύνσεις» στη διαπραγμάτευση ή στο θέμα του χρέους. Ένα τέτοιο σκεπτικό ποιους κινδύνους μπορεί να κρύβει και πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί από την κυβέρνηση;
Η όποια σκέψη για συμψηφισμό των δύο θεμάτων, δεν επιλύει κανένα από τα δύο. Πολλές φορές, και από το βήμα του Περιφερειακού Συμβουλίου, έχω επισημάνει ότι πρόκειται για άποψη είτε κουτοπόνηρη είτε επικίνδυνη. Και στις δύο περιπτώσεις, επιζήμια γιατί δεν επιλύει κανένα από τα δύο θέματα. Ως βουλευτής είχα μάλιστα επισημάνει ότι το ίδιο επικίνδυνη ήταν και η άποψη περί συμψηφισμού των γερμανικών επανορθώσεων με τη διαγραφή του χρέους της χώρας. Παράλληλα δεν πρέπει να παραβλέπει κανείς ότι η προσφυγική κρίση έφερε σειρά δομικών δυσλειτουργιών στο προσκήνιο, δείχνοντας ότι η υπέρβαση της κρίσης έγκειται στην αλλαγή σκέψης και στην έμφαση στην κοινή δράση. Διότι καμία χώρα, και ιδίως μία χώρα που αντιμετωπίζει ήδη τεράστια οικονομικά προβλήματα όπως είναι η Ελλάδα, δεν μπορεί να σηκώσει μόνη της το βάρος αυτής της πρωτόγνωρης για τα ευρωπαϊκά δεδομένα κρίσης.
Μπροστά στα μεγάλα προβλήματα, οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου εμφανίζονται να μην μπορούν να συνεννοηθούν ούτε στα πλέον στοιχειώδη. Ακόμη και η «συμφωνία» στο Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών, δυναμιτίστηκε από σκληρές εκατέρωθεν ανακοινώσεις. Πού οφείλεται αυτή η αδυναμία;
Το ζητούμενο ήταν και παραμένει στη χώρα μας η διαμόρφωση μιας κουλτούρας συνεννόησης σε ορισμένα ζητήματα εθνικής σημασίας. Και είναι γεγονός ότι η σημερινή κυβέρνηση έχει αποδεδειγμένα δείξει διάθεση για μία μίνιμουμ συνεννόηση με τη διεξαγωγή συμβουλίων υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αν μάλιστα λάβει κανείς υπόψη του το πρόσφατο παρελθόν, θα συνειδητοποιήσει σημαντικές ποιοτικές διαφορές: οι τωρινές συναντήσεις δεν είναι σόου, γίνεται ουσιαστική συζήτηση, και επιδιώκεται με σοβαρότητα κοινή συνισταμένη. Απέχουμε όμως αρκετά από τη δημιουργία κοινού μετώπου για ένα τόσο κρίσιμο θέμα όπως το μεταναστευτικό. Αυτό έχει βέβαια να κάνει με την κρίση Δημοκρατίας και με την απαξίωση της πολιτικής - τις αιτίες που οδήγησαν άλλωστε τη χώρα σε βαθιά κρίση.
Σε κάθε περίπτωση οι διαστάσεις που τείνει να προσλάβει το μεταναστευτικό δείχνουν να ξεπερνούν τις δυνατότητες της χώρας μας. Πιστεύετε ότι έπρεπε να είχαμε προετοιμαστεί καλύτερα μπροστά στην επερχόμενη κρίση και αν ναι, πώς;
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει χώρα στον κόσμο που θα μπορούσε να έχει προετοιμαστεί γι’ αυτό που ο ΟΗΕ περιγράφει ως τη μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμών από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρόκειται για πολυπαραγοντικό πρόβλημα, που σχετίζεται με το γεγονός ότι η Ε.Ε. δεν έδωσε καμία λύση στο θέμα της Ουκρανίας, παρακολουθεί σχεδόν αμέτοχη τη Συρία να διαλύεται, ενώ καταρρέει όλο το οικοδόμημα της Μέσης Ανατολής, όπως αυτό είχε προκύψει από τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, μετά από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ωστόσο υπάρχουν και εσωτερικοί λόγοι που δυσκολεύουν τη σημερινή διαχείριση του προβλήματος. Για παράδειγμα, επί χρόνια η χώρα δεν είχε μια σοβαρή, συνεκτική μεταναστευτική πολιτική και δεν διεκδικούσε αναθεώρηση του Κανονισμού του «Δουβλίνο ΙΙ».
Προ ημερών τα στελέχη της Χρυσής Αυγής, επιδόθηκαν για ακόμη μια φορά σε προκλητικές συμπεριφορές κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Περιφερειακού Συμβουλίου. Ανησυχείτε ότι λόγω Προσφυγικού μπορεί να ενισχυθούν δυνάμεις που εκφράζουν ξενοφοβικές και ρατσιστικές ιδέες;
Όσο η κυβέρνηση και η Τοπική Αυτοδιοίκηση, μαζί με όλους τους άλλους εμπλεκόμενους παράγοντες, ΜΚΟ, συλλογικότητες, πολίτες, κάνουν ό,τι κάνουν μέχρι σήμερα απέναντι στην πρωτόγνωρη μεταναστευτική κρίση, οι ξενοφοβικές, ρατσιστικές τάσεις θα παραμείνουν εκεί που βρίσκονται σήμερα: στη σκιά, απομονωμένες.
Πολλοί χαρακτηρίζουν τη χρονιά που πέρασε ως το έτος «βίαιης ενηλικίωσης» του ΣΥΡΙΖΑ. Ανάληψη της εξουσίας, αναπροσαρμογή στη στρατηγική του με υπογραφή νέου μνημονίου, μαζικές αποχωρήσεις βουλευτών, διαγραφές διαφωνούντων. Πώς σχολιάζετε όλες αυτές τις αλλαγές, τις οποίες λόγω της θέσης σας, παρακολουθήσατε από κάποια «απόσταση»;
Η βίαιη ωρίμαση του ΣΥΡΙΖΑ στην άσκηση κυβερνητικών ευθυνών είναι μια δυναμική διαδικασία, χωρίς χρονικούς περιορισμούς. Μια θετική διαδικασία που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια νέα πορεία της χώρας σε δύσκολους καιρούς. Μια ανανέωση στον τρόπο άσκησης εξουσίας, μακριά από τα στεγανά και τη ξύλινη γλώσσα του παρελθόντος. Μια προσπάθεια αντιμετώπισης επειγουσών αναγκών και επιστροφής σε ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης, στο οποίο η Αττική παίζει σημαντικό ρόλο. Όλοι μας, ο καθένας από τη δική του θέση ευθύνης, δίνουμε αυτόν τον κοινό αγώνα, με τελικούς κριτές, όχι τους θαμώνες των τηλεπαραθύρων αλλά τους πολίτες.
Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον; Επιθυμείτε την επιστροφή σας στην κεντρική πολιτική σκηνή;
Η Περιφέρεια Αττικής δεν είναι εκτός της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Άλλωστε παραιτήθηκα από το βουλευτικό μου αξίωμα, κατά την προεκλογική εκστρατεία του 2014, γιατί θεωρούσα ότι η θέση του Περιφερειάρχη είναι θέση σοβαρών ευθυνών, η οποία δίνει τη δυνατότητα για σοβαρές παρεμβάσεις, εντός κι εκτός της χώρας.
Τα πάντα εξαρτώνται από τον τρόπο που προσεγγίζει κανείς τον θεσμό, από την πρόθεση και τη δυνατότητά του να τον βοηθήσει έτσι ώστε να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων προκειμένου να διασφαλιστεί η ανάπτυξη, η αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων. Προσωπικά έχω κάνει την επιλογή μου και για τον σκοπό αυτό διεκδικώ τη θεσμική αναβάθμιση του δεύτερου βαθμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Γιατί πιστεύω ότι πρέπει επιτέλους να αποκτήσει τη σημαντική εκείνη θέση που έχει σε άλλες χώρες της Ε.Ε., ως κύτταρο δημοκρατίας, το κοντινότερο στον πολίτη επίπεδο άσκησης εξουσίας και λήψης αποφάσεων.
Σχέσεις με την κυβέρνηση:
Ζητάμε να γίνουν πραγματικές μεταρρυθμίσεις στην Αυτοδιοίκηση χωρίς κόστος
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση καλείται εκ των πραγμάτων να αναλάβει σημαντικό και δύσκολο έργο στο Προσφυγικό. Η Περιφέρεια Αττικής είναι έτοιμη να «σηκώσει» αυτό το βάρος; Ποιες ενέργειες έχουν γίνει και μέχρι ποιου σημείου φτάνουν οι δυνατότητές της, τόσο σε επίπεδο αρμοδιοτήτων όσο και επίπεδο κονδυλίων και υποδομών;
Η Περιφέρεια Αττικής πολύ πριν το θέμα γίνει πρωτοσέλιδο, είχε αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Είχε συμβάλει, τον Αύγουστο του 2015 σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων στη δημιουργία του στρατοπέδου στον Ελαιώνα, το φθινόπωρο πέρσι σε συνεργασία με τον Δήμο Π. Φαλήρου στη φιλοξενία προσφύγων στο Τάε Κβο Ντο στο Ελληνικό. Το ίδιο έπραξε και για τη φιλοξενία προσφύγων στο Ελληνικό, στο Γαλάτσι, στον Πειραιά. Συγκαλέσαμε το Περιφερειακό Συμβούλιο στις 29 Οκτωβρίου και στις 10 Μαρτίου, και περάσαμε σε συγκεκριμένες νομοθετικές προτάσεις για τροποποίηση των νόμων 4018/2011 και 4332/2015, για να μπορέσουν οι ΟΤΑ να αντιμετωπίσουν στις επείγουσες ανάγκες του προσφυγικού. Ανάγκες που δεν αντιμετωπίζονται με ωραία λόγια αλλά με συγκεκριμένα έργα. Για τον σκοπό αυτό άλλωστε ιδρύσαμε, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μαζί με τη Γ.Γ. Εμπορίου το Κέντρο Logistics για συστηματική διαχείριση ειδών πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες.
Συχνά οι εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης διαμαρτύρονται για την έλλειψη συνεργασίας με το κεντρικό κράτος και τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Με δεδομένο ότι τον τελευταίο χρόνο στην εξουσία βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ, είστε ικανοποιημένη από τον ρυθμό ανταπόκρισης των υπουργών στα προβλήματα της Περιφέρειας;
Ανεξαρτήτως κυβέρνησης, η σχέση κεντρικής κυβέρνησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι ναρκοθετημένη. Γι’ αυτό άλλωστε και ζητάμε από την πρώτη στιγμή τη ριζική της μεταρρύθμιση, προκειμένου η Τ.Α. να γίνει πραγματική αυτοδιοίκηση και όχι ετεροδιοίκηση, επιτελώντας πλήρως τον ρόλο της. Η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί προς την κατεύθυνση αυτή. Παράλληλα προτείνουμε συστηματικά μεταρρυθμίσεις χωρίς δημοσιονομικό κόστος, οι οποίες δεν ανοίγουν μέτωπα με τους θεσμούς αλλά βάζουν τις βάσεις για την εύρυθμη λειτουργία του Δημοσίου.
Είχατε θέσει ως μεγάλα στοιχήματα στην Περιφέρεια την ανάπτυξη και την ενίσχυση της απασχόλησης. Τι έχει γίνει μέχρις στιγμής στους τομείς αυτούς;
Δίνουμε έναν διμέτωπο αγώνα διαρκείας. Αφενός για να αλλάξουμε το πρότυπο άσκησης δημόσιας διοίκησης και αφετέρου για να βάλουμε τις βάσεις για ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης με έμφαση στην απασχόληση, την καινοτομία, την επιχειρηματικότητα, τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Στην κατεύθυνση αυτή έχουμε υπογράψει μνημόνια συνεργασίας με δημόσιους φορείς όπως το Enterprise Greece, έχουμε συμφωνήσει έναν Οδικό Χάρτη συνεργασίας για την αναπτυξιακή προοπτική της Αττικής με τους παραγωγικούς φορείς, ολοκληρώνουμε τη διαδικασία ίδρυσης της αναπτυξιακής εταιρείας της Αττικής. Παράλληλα παρεμβαίνουμε και στο εξωτερικό, με σοβαρότητα και σύστημα. Για παράδειγμα έχουμε απορρίψει το σύστημα των «αδελφοποιήσεων», που ήταν ανούσιο και αναποτελεσματικό, και έχουμε επιλέξει τις στοχευμένες παρεμβάσεις.
Βάλαμε έτσι τις βάσεις συνεργασίας με μία από τις σημαντικότερες, οικονομικά και τουριστικά, επαρχίες της Κίνας, την επαρχία Χιουμπέι, γίναμε μέλη του CPMR, της Conference of Peripheral Maritime Regions of Europe, με στόχο τις στρατηγικές εκείνες συμμαχίες που θα καταστήσουν την Αττική πόλο επενδύσεων. Λειτουργούμε με όρους αποτελεσματικότητας και όχι του εύκολου εντυπωσιασμού της photo opportunity, όπως συνηθίζουμε να λέμε στη διπλωματική διάλεκτο.
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου