Ένα φάντασμα πλανάται πάνω από το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με δημοσίευμα της iskra.gr, το οποίο είναι το φάντασμα όσων έμειναν πιστοί στο περήφανο «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα, δεν ψήφισαν το τρίτο καταστροφικό μνημόνιο και γύρισαν την πλάτη στον νεομνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Αλ. Τσίπρας άνοιξε την αυλαία του Συνεδρίου με μια ομιλία που έμοιαζε περισσότερο με ένα παραλήρημα κατά της ΛΑ.Ε, του Grexit, του Αριστερού Ρεύματος και της παλιάς Αριστερής Πλατφόρμας.
Ο Αλ. Τσίπρας, αφού αναγνώρισε ότι η έξοδος από το ευρώ ήταν μια επίμονη επιταγή του Αριστερού Ρεύματος και μετέπειτα της Αριστερής Πλατφόρμας δεν μπόρεσε να βρει ούτε ένα σοβαρό επιχείρημα για να αντικρούσει αυτήν την πρόταση, που ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την εφαρμογή ενός ριζοσπαστικού προγράμματος.
Η ένδεια επιχειρημάτων εξώθησε τον Αλ. Τσίπρα στην γνωστή ακατάσχετη κινδυνολογία κατά του Grexit και την φτήνια περί «απώλειας των καταθέσεων των λαϊκών στρωμάτων», κάτι που φυσικά συμβαίνει με τα μνημόνια και τη σημερινή μνημονιακή πολιτική του.
Ακόμα χειρότερα ο Αλ. Τσίπρας έφτασε σε τέτοιο σημείο ευτέλειας και ευρω-πληξίας, ώστε την πρόταση της Αριστερής Πλατφόρμας, για Grexit με ένα προοδευτικό αντιμημονιακό σχέδιο, να την ταυτίσει και να την ονομάσει «Σχέδιο Σόιμπλε»!!!
Παρέλειψε βεβαίως να πει ότι αληθινό Σχέδιο Σόιμπλε πράγματι υπάρχει και αυτό είναι το τρίτο μνημόνιο, το οποίο η κυβέρνησή του και ο ίδιος εφαρμόζουν στο ακέραιο.
Ο Αλ. Τσίπρας προφανώς για να αποσείσει τις ευθύνες του για την ακραία αρχηγική και βαθιά αντιδημοκρατική πορεία του κομματικού ΣΥΡΙΖΑ, η οποία επιδεινώθηκε με τη νεομνημονιακή μετάλλαξή του, προσπάθησε να επιρρίψει την κομματική κακοδαιμονία και την περιφρόνηση των μελών, στην ύπαρξη τάχα του Αριστερού Ρεύματος και της Αριστερής Πλατφόρμας, που λειτουργούσαν ως «κόμμα μέσα στο κόμμα».
Η επίθεση αυτή του Αλ. Τσίπρα σε Αριστερό Ρεύμα και Αριστερή Πλατφόρμα, προμηνύει μέτρα κατά των τάσεων ή και κατάργησή τους στο νέο μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ και μετατροπή του, μετά ιαχών και τυμπάνων, σε ένα υβριδικό μόρφωμα που θα επικρατεί η ενός ανδρός αρχή και το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» μιας κλειστής περί τον Τσίπρα ομάδας.
Ο μνημονιακός κατήφορος του Αλ. Τσίπρα είναι και αυταρχικός κατήφορος απέναντι στην ελληνική κοινωνία και απέναντι στο κόμμα που τον ακολουθεί.
Τα όποια συνεδριακά χειροκροτήματα ενός κρατικοδίαιτου πλήθους στελεχών προς έναν Τσίπρα, που δεν είχε κανένα θετικό σχέδιο να παρουσιάσει για το μέλλον της χώρας, αποτελούν ένδειξη απελπισμένης συσπείρωσης μιας ολιγάριθμης κομματικής νομενκλατούρας, που δεν έχει κανένα πολιτικό μέλλον, παρά μόνο να ανατραπεί γρήγορα μαζί με τα μνημόνιά της.
Σημείωση: Οφείλουμε τα τω Καίσαρος το Καίσαρι, άρα πρέπει να πούμε ότι υπάρχει μια συλλογική ευθύνη, και αυτή ονομάζεται διαχρονική αδράνεια των αριστερών στην διαμόρφωση δημοκρατικών δομών ενημέρωσης στο τόπο μας.
Είναι ένα μείζον ζήτημα, τόσο η αδράνεια, όσο και η αποστασιοποίηση των αριστερών στην διαμόρφωση όρων πολυφωνικών μαζικών μέσων, και εξ αυτού νοσεί ακόμα και σήμερα το πολίτευμα στη χώρα μας. Κύριοι 'αριστερότερα' ούτε εσείς είστε αμέτοχοι όσων ισχύουν στη χώρα μας.
Έπρεπε να έχετε σαφείς θέσεις για την ραδιοτηλεόραση, οι οποίες να ξεφεύγουν άρδην από όσα εφάρμοζαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, όπως και από όσα ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση.
Ο Αλ. Τσίπρας άνοιξε την αυλαία του Συνεδρίου με μια ομιλία που έμοιαζε περισσότερο με ένα παραλήρημα κατά της ΛΑ.Ε, του Grexit, του Αριστερού Ρεύματος και της παλιάς Αριστερής Πλατφόρμας.
''Γ'': Εμείς να τονίσουμε ότι ο κατακερματισμός της αριστεράς και των σοσιαλιστών, όπως και η συσπείρωση μιας ολιγάριθμης κομματικής νομενκλατούρας, η οποία προωθείται σήμερα, δρομολογούν την επιστροφή της δεξιάς, όμως, ακόμα και αυτό να προκύψει θα είναι περιορισμένου χρόνου, διότι εμείς πιστεύουμε ότι έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου και θα γίνει ρυθμιστής ο λαός.Ο Αλ. Τσίπρας έφτασε σε τέτοιο σημείο υποκρισίας και δημαγωγίας ώστε να χαρακτηρίσει το δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015, το οποίο τόσο κυνικά πρόδωσε, ως «τη μεγαλύτερη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας και των αγώνων του λαού μας».
Ο Αλ. Τσίπρας, αφού αναγνώρισε ότι η έξοδος από το ευρώ ήταν μια επίμονη επιταγή του Αριστερού Ρεύματος και μετέπειτα της Αριστερής Πλατφόρμας δεν μπόρεσε να βρει ούτε ένα σοβαρό επιχείρημα για να αντικρούσει αυτήν την πρόταση, που ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την εφαρμογή ενός ριζοσπαστικού προγράμματος.
Η ένδεια επιχειρημάτων εξώθησε τον Αλ. Τσίπρα στην γνωστή ακατάσχετη κινδυνολογία κατά του Grexit και την φτήνια περί «απώλειας των καταθέσεων των λαϊκών στρωμάτων», κάτι που φυσικά συμβαίνει με τα μνημόνια και τη σημερινή μνημονιακή πολιτική του.
Ακόμα χειρότερα ο Αλ. Τσίπρας έφτασε σε τέτοιο σημείο ευτέλειας και ευρω-πληξίας, ώστε την πρόταση της Αριστερής Πλατφόρμας, για Grexit με ένα προοδευτικό αντιμημονιακό σχέδιο, να την ταυτίσει και να την ονομάσει «Σχέδιο Σόιμπλε»!!!
Παρέλειψε βεβαίως να πει ότι αληθινό Σχέδιο Σόιμπλε πράγματι υπάρχει και αυτό είναι το τρίτο μνημόνιο, το οποίο η κυβέρνησή του και ο ίδιος εφαρμόζουν στο ακέραιο.
Ο Αλ. Τσίπρας προφανώς για να αποσείσει τις ευθύνες του για την ακραία αρχηγική και βαθιά αντιδημοκρατική πορεία του κομματικού ΣΥΡΙΖΑ, η οποία επιδεινώθηκε με τη νεομνημονιακή μετάλλαξή του, προσπάθησε να επιρρίψει την κομματική κακοδαιμονία και την περιφρόνηση των μελών, στην ύπαρξη τάχα του Αριστερού Ρεύματος και της Αριστερής Πλατφόρμας, που λειτουργούσαν ως «κόμμα μέσα στο κόμμα».
Η επίθεση αυτή του Αλ. Τσίπρα σε Αριστερό Ρεύμα και Αριστερή Πλατφόρμα, προμηνύει μέτρα κατά των τάσεων ή και κατάργησή τους στο νέο μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ και μετατροπή του, μετά ιαχών και τυμπάνων, σε ένα υβριδικό μόρφωμα που θα επικρατεί η ενός ανδρός αρχή και το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» μιας κλειστής περί τον Τσίπρα ομάδας.
Ο μνημονιακός κατήφορος του Αλ. Τσίπρα είναι και αυταρχικός κατήφορος απέναντι στην ελληνική κοινωνία και απέναντι στο κόμμα που τον ακολουθεί.
Τα όποια συνεδριακά χειροκροτήματα ενός κρατικοδίαιτου πλήθους στελεχών προς έναν Τσίπρα, που δεν είχε κανένα θετικό σχέδιο να παρουσιάσει για το μέλλον της χώρας, αποτελούν ένδειξη απελπισμένης συσπείρωσης μιας ολιγάριθμης κομματικής νομενκλατούρας, που δεν έχει κανένα πολιτικό μέλλον, παρά μόνο να ανατραπεί γρήγορα μαζί με τα μνημόνιά της.
Σημείωση: Οφείλουμε τα τω Καίσαρος το Καίσαρι, άρα πρέπει να πούμε ότι υπάρχει μια συλλογική ευθύνη, και αυτή ονομάζεται διαχρονική αδράνεια των αριστερών στην διαμόρφωση δημοκρατικών δομών ενημέρωσης στο τόπο μας.
Είναι ένα μείζον ζήτημα, τόσο η αδράνεια, όσο και η αποστασιοποίηση των αριστερών στην διαμόρφωση όρων πολυφωνικών μαζικών μέσων, και εξ αυτού νοσεί ακόμα και σήμερα το πολίτευμα στη χώρα μας. Κύριοι 'αριστερότερα' ούτε εσείς είστε αμέτοχοι όσων ισχύουν στη χώρα μας.
Έπρεπε να έχετε σαφείς θέσεις για την ραδιοτηλεόραση, οι οποίες να ξεφεύγουν άρδην από όσα εφάρμοζαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, όπως και από όσα ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου