Στην κοινωνία των ζώων η επιβολή του νόμου του ισχυρού αποτελεί φυσικό και επακόλουθο νόμο. Η επιβολή επί του αδύναμου είναι λογική στο ζωικό βασίλειο και άλογη σε μια έλλογη κοινωνία ανθρώπων. Σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο τα χρηματικά οφέλη υπερνικούν το σύνταγμα, την ανθρώνινη υπόσταση, και τους νόμους.
Αν οι κοινωνίες ήταν έλλογες , σίγουρα δεν θα είχαν την σημερινή τους μορφή. Πολύ πιθανόν να μην υπήρχαν σύνορα, διαφωνίες, χρήματα και πολλά άλλα. Ποιος ξέρει μπορεί 5 δις άνθρωποι να φορούσαν φύλλα συκής, να ήταν ξάπλα στις παραλίες 24/24ωρο και να ψάρευαν.
Σε μια άλογη – έλλογη κοινωνία νομοτελειακά ίσως θα περίμενε κανείς την ύπαρξη του νόμου αυτού λόγω της διαφοράς δυναμικού μεταξύ των ανθρώπων, σε καμία όμως περίπτωση δεν θα περίμενε να εφαρμόζεται με την ίδια αγριότητα και βαρβαρότητα της φύσης.
Ιστορικά παραδείγματα κανιβαλισμού έχουμε άφθονα, ποιος θα περίμενε όμως να ισχύουν εν έτη 2017 στην γεννήτηρα του πολιτισμού και της δημοκρατίας, και κυρίως στη πόλη της Γλυφάδας από πολιτικούς κανίβαλους και τα τσιράκια τους τους γνωστούς χάλιες.
Από την μισή ψήφο Χωρών στις συμμαχίες έως και στην προσπάθεια αφανισμού κοινωνικών ομάδων στο όνομα του «δίκαιου» και στο «συμφέρον» του δυνατού.
Στην εγχώρια πολιτική σκακιέρα πάντα φιλονικούσαν 2 ομάδες. Οι δυνατοί με τους αδύνατους μέχρι που οι ''αδύνατοι'' γίνονται δυνατοί και ακολοθούν τις τακτικές των κανιβάλων ''δυνατών''.
Τόσα χρόνια συνύπαρξης στον ίδιο πλανήτη και κανείς θα περίμενε μια στοιχειώδη αλληλεγγύη μεταξύ των δυνατών-αδύνατων στο όνομα του κοινού καλού. Αντ΄αυτού οι δυνατοί μας φίλοι με τον ένα ή τον άλλον τρόπο έβρισκαν τρόπο για να επιβάλλουν το δικό τους και πάντα επιβίωναν.
Ξέρουν καλά ότι για να πετύχουν τον σκοπό τους, απαιτείται έλεγχος της πολιτικής σκηνής. Φανταστείτε έναν εφοπλιστή ο οποίος έχει ως πρόεδρο της Χώρας το πιο σκληροπυρηνικό αριστερό του κερατά. Μια τρύπα στο νερό!
Μια ομάδα Ισχυρών δεν παύει να είναι μια ομάδα και ως ομάδα δεν παύει να έχει ανάγκη από νόμους και κανόνες λειτουργίας.
Όταν με θράσος απειλούν τον ίδια τους τον τόπο, και με το επιχείρημα «το δίκαιο του ισχυρού» απειλούν κάθε κοινωνική ομάδα να το βουλώσει και να υποκλιθεί, εικάζω ότι ο νόμος του Ισχυρού είναι ο νόμος που διέπει και χαρακτηρίζει την κοινωνική ομάδα των «Βαράω ανάποδα».
Άρα θα πρέπει να υπάρχει ένας κώδικας – σίγουρα όχι αξιακός - αλλά ένας κώδικας βάση του οποίου τα μέλη της αγέλης αξιολογούνται και κατατάσσονται. Βάση πιστωτικής, βάση εκατομμυρίων, βάση λαμογιάς, οφέλεια. Κάτι κοινό έχουν….
Ο νόμος του Ισχυρού είναι αμείλικτος διότι ο ισχυρός είναι όμηρος του κανόνα. Ξέρει ότι αν πάψει να είναι ισχυρός θα είναι εύκολη λεία στα χέρια του επόμενου ισχυρού. Είναι καταδικασμένος να επιδεικνύει την δύναμη του και να αναζητά έπαθλα για να γεμίσει την μάταια τροπαιοθήκη του, όμως γίνετε καταφανώς κανίβαλος, και το κοινωνικό σύνολο δεν ταυτίζεται με τους κανιβάλους, ούτε με τους Καρά - χάλιους.
Σημείωση: Χάλια...εσύ δεν λογίζεσαι ούτε μικρό ψάρι, είσαι ένα ΤΙΠΟΤΑ, μια τσούχτρα, όμως σου επιφυλάσσω δέκα (10) χρόνια φυλακή για την εξυπηρέτηση των άνομων συμφερόντων.
* Υφίστανται και τα πιράνχας, ( είναι μια ειδική περίπτωση), και είναι αποδεδειγμένο ότι αν ρίξεις έναν καρχαρία, σε μια λίμνη με πιράνχας, δεν μένει ούτε το κοκκαλάκι του !!!
Αν οι κοινωνίες ήταν έλλογες , σίγουρα δεν θα είχαν την σημερινή τους μορφή. Πολύ πιθανόν να μην υπήρχαν σύνορα, διαφωνίες, χρήματα και πολλά άλλα. Ποιος ξέρει μπορεί 5 δις άνθρωποι να φορούσαν φύλλα συκής, να ήταν ξάπλα στις παραλίες 24/24ωρο και να ψάρευαν.
Σε μια άλογη – έλλογη κοινωνία νομοτελειακά ίσως θα περίμενε κανείς την ύπαρξη του νόμου αυτού λόγω της διαφοράς δυναμικού μεταξύ των ανθρώπων, σε καμία όμως περίπτωση δεν θα περίμενε να εφαρμόζεται με την ίδια αγριότητα και βαρβαρότητα της φύσης.
Ιστορικά παραδείγματα κανιβαλισμού έχουμε άφθονα, ποιος θα περίμενε όμως να ισχύουν εν έτη 2017 στην γεννήτηρα του πολιτισμού και της δημοκρατίας, και κυρίως στη πόλη της Γλυφάδας από πολιτικούς κανίβαλους και τα τσιράκια τους τους γνωστούς χάλιες.
Από την μισή ψήφο Χωρών στις συμμαχίες έως και στην προσπάθεια αφανισμού κοινωνικών ομάδων στο όνομα του «δίκαιου» και στο «συμφέρον» του δυνατού.
Στην εγχώρια πολιτική σκακιέρα πάντα φιλονικούσαν 2 ομάδες. Οι δυνατοί με τους αδύνατους μέχρι που οι ''αδύνατοι'' γίνονται δυνατοί και ακολοθούν τις τακτικές των κανιβάλων ''δυνατών''.
Τόσα χρόνια συνύπαρξης στον ίδιο πλανήτη και κανείς θα περίμενε μια στοιχειώδη αλληλεγγύη μεταξύ των δυνατών-αδύνατων στο όνομα του κοινού καλού. Αντ΄αυτού οι δυνατοί μας φίλοι με τον ένα ή τον άλλον τρόπο έβρισκαν τρόπο για να επιβάλλουν το δικό τους και πάντα επιβίωναν.
Μια ομάδα Ισχυρών δεν παύει να είναι μια ομάδα και ως ομάδα δεν παύει να έχει ανάγκη από νόμους και κανόνες λειτουργίας.
Όταν με θράσος απειλούν τον ίδια τους τον τόπο, και με το επιχείρημα «το δίκαιο του ισχυρού» απειλούν κάθε κοινωνική ομάδα να το βουλώσει και να υποκλιθεί, εικάζω ότι ο νόμος του Ισχυρού είναι ο νόμος που διέπει και χαρακτηρίζει την κοινωνική ομάδα των «Βαράω ανάποδα».
Άρα θα πρέπει να υπάρχει ένας κώδικας – σίγουρα όχι αξιακός - αλλά ένας κώδικας βάση του οποίου τα μέλη της αγέλης αξιολογούνται και κατατάσσονται. Βάση πιστωτικής, βάση εκατομμυρίων, βάση λαμογιάς, οφέλεια. Κάτι κοινό έχουν….
Ο νόμος του Ισχυρού είναι αμείλικτος διότι ο ισχυρός είναι όμηρος του κανόνα. Ξέρει ότι αν πάψει να είναι ισχυρός θα είναι εύκολη λεία στα χέρια του επόμενου ισχυρού. Είναι καταδικασμένος να επιδεικνύει την δύναμη του και να αναζητά έπαθλα για να γεμίσει την μάταια τροπαιοθήκη του, όμως γίνετε καταφανώς κανίβαλος, και το κοινωνικό σύνολο δεν ταυτίζεται με τους κανιβάλους, ούτε με τους Καρά - χάλιους.
Σημείωση: Χάλια...εσύ δεν λογίζεσαι ούτε μικρό ψάρι, είσαι ένα ΤΙΠΟΤΑ, μια τσούχτρα, όμως σου επιφυλάσσω δέκα (10) χρόνια φυλακή για την εξυπηρέτηση των άνομων συμφερόντων.
* Υφίστανται και τα πιράνχας, ( είναι μια ειδική περίπτωση), και είναι αποδεδειγμένο ότι αν ρίξεις έναν καρχαρία, σε μια λίμνη με πιράνχας, δεν μένει ούτε το κοκκαλάκι του !!!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου