Είναι σαφές ότι γνωρίζουμε ποιοι παρεμβαίνουν στην Ιστορία της Γλυφάδας η οποία εμπεριέχεται στην wikipedia, και δεδομένου ότι δεν συνάδει με ορθή υπηρεσία στο τοπικό πληθυσμό της πόλης, ούτε για όσους θα επισκευτούν την σελίδα, εμείς θα αναρτούμε την πραγματική Ιστορία.
Δείτε στη συνέχεια τι αναρτούν συγκεκριμένα κέντρα, και τις παρεμβάσεις μας, όπως και την αφαίρεση των στοιχείων στους έκπτωτους, οι οποίοι δεν πρέπει να εμπεριέχονται στην τοπική μας ιστορία.
Αντιθέτως, πρέπει να εμπεριέχεται ο Ωνάσης τον οποίο δεν αναφέρουν σε κανένα σημείο, διότι ήταν πρόσφυγας, και σαφώς ο εν λόγω επέδρεσε καθοριστικά στην περιοχή μας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Άλλωστε, μεταξύ άλλων, κατοικούσε και στην Γλυφάδα.
Σε μια ιστορική διαδρομή πρέπει να γίνετε αναφορά σε άτομα τα οποία δεν κατοικούσαν στη πόλη μας ; Με το ίδιο σκεπτικό, το δικό σας, πρέπει να αναφερθεί και τέως πρόεδρος της δημοκρατίας, καθώς και πολλοί ακόμα, οι οποίοι ήταν επισκέπτες.
Αναφορικά με τους βομβαρδισμούς από τους Γερμανούς και του Άγγλους, είναι καθοριστικής σημασίας ιστορικό ντοκουμένο, διότι καταστράφηκε ολοσχερώς ο συνοικισμός του Βοσπόρου, όπως και εκατοντάδες σπίτια σε Γλυφάδα - Ελληνικό. Σαφώς μπορεί να μην συντελεί στο σκέλος τουριστικής ανάπτυξης, στην οποία δίνετε έμφαση, όμως οι νεότερες γενιές σταδιακά δεν θα γνωρίζουν όσα πραγματικά ίσχυσαν στο τόπο μας, και μπορεί να θεωρούν ότι την περίοδο του πολέμου, και της κατοχής, οι Γερμανοί και οι Άγγλοι μας παρείχαν δώρα.
Γνωρίζετε ότι ποτέ δεν αποζημιώθηκαν όλοι αυτοί οι πολίτες που έχασαν ολοσχερώς όσα είχαν, και στη συνέχεια τα έχασαν για άλλη μια φορά έπειτα από την απαλλοτρίωση του Βοσπόρου ; Τίθεται ζήτημα Γερμανικών αποζημιώσεων αναφορικά με τις καταστροφές σε Γλυφάδα - Ελληνικό. Ένα ζήτημα το οποίο ποτέ δεν απασχόλησε τους κατά τόπους αιρετούς - πολιτικούς.
Τονίζεται ότι στο Τρίτο Μνημόνιο υπήρχε ο όρος των δανειστών για το Ελληνικό, το οποίο εκποιήθηκε έναντι πινακίου φακής στον Όμιλο Λάτση, και όπως όλα δείχνουν θα υπάρξουν κάποιες επενδύσεις από Κινέζους, κ.α., ενώ η Ελληνική κυβέρνηση έχει κάνει απόλυτα πίσω στο ζήτημα των Γερμανικών αποζημιώσεων.
Γλυφάδα
Η Γλυφάδα είναι παραθαλάσσιο προάστιο και δήμος του Νοτίου Τομέα Αθηνών. Αποτελεί το μεγαλύτερο από τα παραδοσιακά νότια προάστια, και εκτείνεται από την θάλασσα του Σαρωνικού μέχρι τις ρίζες του Υμηττού.
Από το κέντρο της Αθήνας απέχει περίπου 14 χιλιόμετρα και από το Φάληρο περίπου 8,5. Διοικητικά ανήκει στην περιφέρεια Αττικής και στη νομαρχία Αθηνών. Σήμερα θεωρείται κοσμοπολίτικο προάστιο της Αθήνας, με πολλά καταστήματα, χώρους εστίασης και διασκέδασης, και ακριβές κατοικίες δίπλα στη θάλασσα.
Η περιοχή της Γλυφάδας κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν Αιξωνή και ήταν γνωστή για την αιξωνική τρίγλη (μπαρμπούνι). Η ονομασία Γλυφάδα είναι σχετικά πρόσφατη και προέρχεται από τα πηγάδια της περιοχής, που το νερό τους είναι υφάλμυρο, δηλαδή γλυφό
Στη Γλυφάδα, μόνο σε επτά θέσεις αποκαλύφθηκαν θεμέλια αρχαίων κτιρίων, ενώ στη Βούλα ο αριθμός τους ξεπερνά τις εβδομήντα. Από τις ανασκαφές που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα και από τα ευρήματα που έχουν έρθει στο φως, έχουμε τη δυνατότητα να αντλήσουμε πολλές πληροφορίες για την οικιστική οργάνωση του αρχαίου δήμου, την οικονομική και παραγωγική ανάπτυξή του, τη θρησκευτική ζωή, την αμυντική του θωράκιση, την πολιτική ζωή, την κοινωνική σύνθεση του πληθυσμού, και άλλα.[1]
Γύρω στο 1900 όλη η παραλιακή περιοχή ήταν πευκόφυτη και εντελώς ακατοίκητη. Στην περιοχή υπήρχε μόνο ένα ξωκκλήσι μέσα στο δάσος προς τιμήν του Αγίου Κωνσταντίνου και ένα μικρό πανδοχείο, καταφύγιο κυνηγών.
Με την αύξηση των κατοίκων της Αθήνας και των παραθεριστών του Φαλήρου, η περιοχή άρχισε να αναπτύσσεται με παραθεριστικά οικήματα και κατασκηνώσεις.
Ήδη από το 1920 είχε σχηματιστεί μικρό προάστιο της Αθήνας με 173 μόνιμους κατοίκους. Από το πρώτο πηγάδι που ανοίχτηκε τότε για τις ανάγκες της ύδρευσης βρέθηκε το νερό της περιοχής να είναι γλυφό. Από αυτό το γεγονός ονομάστηκε η περιοχή Γλυφάδα.
Οι δικές μας παρεμβάσεις:
Ο πρώτος οργανωμένος συνοικισμός στη πόλη της Γλυφάδας ευρίσκετο στον Βόσπορο[2] και απαριθμούσε περισσότερες από 120 οικίες.
Οι Έλληνες πρόσφυγες το 1922 έφτιαξαν τα σπίτια τους στον «Βόσπορο Γλυφάδας» και δημιουργήθηκε άλλο ένα χωριό στην Αττική γη όπως και τόσα άλλα προσφύγων (Σούρμενα, Αργυρούπολη, Ηλιούπολη, Βύρωνας, Καλλιθέα κλπ).
Το όνομα «Βόσπορος» που επέλεξαν οι ίδιοι οι πρόσφυγες, παραπέμπει στο στενό της Πόλης το οποίο χωρίζει την Ευρώπη από την Ασία.
Στο διάστημα 1960-72 και προκειμένου να επεκταθεί το αεροδρόμιο Ελληνικού τα σπίτια του Βοσπόρου και μία λωρίδα των Δικηγορικών (όπως ενωρίτερα και του Ελληνικού) απαλλοτριώθηκαν, η περιοχή ισοπεδώθηκε και οι κάτοικοι διασκορπίστηκαν και πάλι στις γειτονικές περιοχές.
Ο Βόσπορος βρισκόταν στο νότιο τμήμα του παλιού αεροδρομίου Ελληνικού, στη περιοχή της Γλυφάδας, ανάμεσα στα Δικηγορικά και τη σημερινή Νέα Ευρυάλη, μπροστά από την εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα και εκτεινόταν ως το ρέμα, όριο με Ελληνικό.
# Κατά τον πόλεμο βομβαρδίστηκε το αεροδρόμιο του Ελληνικού από τους Γερμανούς και στη κατοχή από τους Άγγλους, τα σπίτια των γύρω από αυτό οικισμών καταστράφηκαν ή υπέστησαν σημαντικές ζημίες και οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να τα εγκαταλείψουν. Μετά την απελευθέρωση οι «Βοσποριώτες» γύρισαν στο χωριό τους και ξανάφτιαξαν τα σπίτια τους.
Γλυφάδα - Συνέχεια
Κατά τον μεσοπόλεμο η Γλυφάδα σαν οικισμός υπαγόταν στην κοινότητα Μπραχαμίου. Το 1926 αποσχίστηκε διοικητικά και ανακηρύχθηκε κοινότητα. Την ίδια εποχή άρχισε να σχηματίζεται και ο οικισμός του Ελληνικού.
Στην απογραφή του 1928 η Γλυφάδα αριθμούσε 1691 μόνιμους κατοίκους, και πλέον ήταν γοργά αναπτυσσόμενη περιοχή με κατοικίες, ξενοδοχεία, λουτρά και κοσμικά κέντρα που εξυπηρετούσαν περισσότερο τους θερινούς παραθεριστές που έφθαναν τους 10.000. Τότε άρχισαν επιμέρους να διαμορφώνονται και οι πρώτοι συνοικισμοί, με βορειότερα τα «Δικηγορικά», ακολουθούσε νοτιότερα πευκοδάσος και, πέρα από αυτό, τα «Ιατρικά» που εκτείνονταν βορειοανατολικά. Στην παραλία βρισκόταν ο συνοικισμός των Αιξωνέων και ανατολικότερα άρχιζε ο συνοικισμός των Παραθεριστών. Πέρα και από αυτόν στα ανατολικά ήταν ο συνοικισμός «Σμύρνης» που έφθανε μέχρι τη σημερινή λεωφόρο Βουλιαγμένης. Νότια των τριών οικισμών, προς την παραλία δημιουργήθηκε μια πλαζ και ανατολικά της οι δύο συνεχόμενοι συνοικισμοί του «Αγίου Νικολάου» και ο «Πυρνάρης».
Τα χρόνια της δεκαετίας του 1930 ξεκίνησε ο ρυμοτομικός σχεδιασμός της περιοχής της Άνω Γλυφάδας με πρωτοβουλία του εκδότη Κωνσταντίνου Αθανάτου,της εφημερίδας «Ελέυθερος Άνθρωπος». Μεγάλο κομμάτι της περιοχής βρέθηκε στην κατοχή της εφημερίδας και τα οικόπεδα δόθηκαν σε αναγνώστες με βάση συλλογή αποκομμάτων φύλλων της. Σήμερα δύο κεντρικοί δρόμοι της περιοχής φέρουν τα ονόματα του εκδότη και της εφημερίδας.
Το 1940 αρχίζει η ανέγερση του Ιερού Ναού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης ο οποίος υπάρχει και λειτουργεί μέχρι σήμερα ως μητροπολιτικός.
Το 1943 η κοινότητα Γλυφάδας, με σχετικό νόμο, συνδέθηκε με την κοινότητα Ελληνικού αποτελώντας το νέο δήμο Ευρυάλης, με έδρα τον οικισμό της Γλυφάδας. Μετά την απελευθέρωση, το 1944, με νεότερο νόμο ανακηρύσσεται δήμος Γλυφάδας, όπως ισχύει σήμερα, με ταυτόχρονη ανασύσταση της κοινότητας του Ελληνικού.
Το 1943 ιδρύεται και λειτουργεί Γυμνάσιο ενώ κατά τη διάρκεια της κατοχής η περιοχή της Γλυφάδας υπήρξε χώρος στρατωνισμού γερμανικών στρατευμάτων που υποστήριζαν τη λειτουργία του αεροδρομίου,με συνέπεια να γίνει και στόχος συμμαχικών βομβαρδιστικών.
Η Λεωφόρος Ποσειδώνος στη Γλυφάδα
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 ο δήμος υπέστη σημαντικές αλλαγές εξαιτίας της επικείμενης εγκατάστασης του διεθνούς αεροδρομίου στο Ελληνικό. Ο πληθυσμός της στη δεκαετία 1951-1961 αυξήθηκε κατά 50% και στην επόμενη κατά 90%.
Άλλη μια δική μας παρέμβαση - Ιστορικά δεδομένη και μη αμφισβητίσημη
Από το αεροδρόμιο του Ελληνικού λειτουργούσε ο ραδιοφωνικος σταθμός ''VOICE OF AMERICA'' από το 1959 -1991, ο οποίος επέδρασε για την μετέπειτα μουσική κουλτούρα σε μεγάλο φάσμα της νεολαίας.
Δεν υπήρξε αναφορά - παρέμβαση
Αναφορικά με τους ασυρμάτους οι οποίοι λειτουργούσαν από τη πόλη της Γλυφάδας, το 1950 - 51, και συγκεκριμένα από την Βίλα Αύρα, στη Γλυφάδα, καθώς και τις διώξεις - κατασχέσεις.
Το συγκεκριμένο γεγονός πολιτικού χαρακτήρα παρακάμφθηκε, όμως σηματοδοτεί ένα βασικό στοιχείο πριν τους Αμερικανούς, και όλους όσους δραστηριοποιήθηκαν τοπικά στις τηλεπικοινωνίες και τα ερτζιανά, καθιστώντας σαφές ότι ο ξένος δάκτυλος, λειτουργούσε χωρίς άδεια από το 1959 έως και το 1991, κάνοντας την αμερικανική προπαγάνδα, ενώ στον αντίποδα οι αριστεροί ήταν διωκόμενοι, και αυτό συνεχίζονταν μέχρι και το 2005 εις βάρος μας για μια καθαρά τοπική λειτουργία.
Τα οφέλη των δεξιών είναι δεδομένα, των αριστερών, επίσης, σε ένα βαθμό είναι δεδομένα, τα οφέλη του τόπου μας και του πολιτισμού μας είναι δεδομένα ; Είναι δυνατόν οι διατελλέσαντες δήμαρχοι να εκπροσωπούν το τόπο και το δήμο παρανομώντας κατά των αιτήσεών μας για τη λειτουργία ένος κοινωνικού μουσικού σταθμού ;
Δίνουμε έμφαση στο συγκεκριμένο ζήτημα, το οποίο δεν το αναρτούμε στα ιστορικά δεδομένα, όμως αποτελεί ντροπή για την ιστορία ενός τόπου να έχουν λειτουργήσει δυο (2) ραδιοφωνικοί σταθμοί - δημοτών - οι οποίοι κατέθεσαν σύννομα αιτήσεις - παράβολα, οι οποίοι δεν έκαναν πολιτική, και δέχτηκαν διώξεις και κατασχέσεις. Αντιλαμβάνεστε επαρκώς τι σημαίνει δεν έκαναν πολιτική, ενώ πολιτική ασκούσαν όσοι στράφηκαν εναντίων μας, και έχουν κερδίσει ουκ ο λίγα από τα χρήματα του κοινωνικού συνόλου.
Γλυφάδα - Συνέχεια
Τα χρόνια μετά το 1960 άρχισαν έργα στο παραλιακό μέτωπο, αλλάζοντας τη μορφή του. Δημιουργήθηκαν μαρίνες σκαφών και αναψυκτήρια. Από τη δεκαετία του 1960 έχει ιδρυθεί και λειτουργεί, με βάση σχέδια Βρετανών ειδικών, το Γκολφ της Γλυφάδας, σε έκταση άνω των 400 στρεμμάτων. Στην περιοχή λειτουργούσε ο ραδιοφωνικός σταθμός ΓΛΥΦΑΔΑ FM, από το 1977 μέχρι και το 2004, ενώ ο δήμος Γλυφάδας δεν συνέδραμε ώστε να επαναλειτουργήσει.
Γλυφάδα και Αμερικανική Βάση
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1940 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990, στα πλαίσια του Ψυχρού Πολέμου, στο γειτονικό Ελληνικό υπήρχε μεγάλη βάση της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας, αλλά οι περισσότεροι Αμερικανοί στρατιωτικοί ζούσαν στην Γλυφάδα, ειδικά στην παραλιακή ζώνη.
Οι Αμερικανοί επέδρασαν καταλυτικά στη διαμόρφωση της μεταπολεμικής Γλυφάδας σε όλα τα επίπεδα, από την κουζίνα μέχρι τη διασκέδαση. Από την Γλυφάδα ξεκίνησε, μεταξύ άλλων, η μαζική κατανάλωση της κόκα κόλα στην Ελλάδα, η διάδοση των ταχυφαγείων (φαστ-φουντ), τα νυχτερινά κλαμπ κ.α.
Σημείωση: Δεν συμφωνούμε με πολλά απ' όσα γράφεται, όμως, δεδομένου ότι γνωρίζουμε ποιοι παρεμβαίνετε, σας καλούμε για δημόσια διαβούλευση στο δημαρχείο της Γλυφάδας, όποτε το επιλέξετε, και ενώ θα έχουμε ενημέρωσει τόσο τους εκπαιδευτικούς, Ιστορικούς, όσο και άλλους τοπικούς φορείς για μια ημερίδα. Ορίστε ημερομηνία και ώρα, να τεθεί το συγκεκριμένο ζήτημα, καθώς και αρκετά ακόμα.
Εμείς θεωρούμε ότι η Ιστορία γράφεται έπειτα από διάλογο, και συλλογική επεξεργασία, και δεν δικαιούνται ορισμένοι να παρεμβαίνουν μονομερώς.
Αρχικά είναι ζήτημα των Ιστορικών, των εκπαιδευτικών, των τοπικών φορέων, όσων διετέλεσαν αιρετοί στο δήμο κατά τον παρελθόντα χρόνο, κ.α.
Η εξαίρεση ενός τοπικού συνοικισμού, όπως και όσα διαδραματίστηκαν επί δεκαετίες στη πόλη της Γλυφάδας, όπως προαναφέραμε, δεν συνάδουν με καλή υπηρεσία. Σαφώς αντιλαμβανόμαστε που αποσκοπείται, όμως εξαιρώντας τον Ωνάση και την συμβολή του, και αναφαίροντας τους έκπτωτους τίθεται ζήτημα.
Διοργανώστε την ημερίδα και ενημερώστε μας.
Υ.Γ.: Προσωπικά για εμάς, οι οποίοι διαθέτουμε τις γνώσεις, το παντελές έλλειμα αρωγής από τη πλευρά των δημοτικών αρχών, ώστε να δημιουργηθεί ένα πλήρες Ιστορικό ντοκιμαντέρ για τη πόλη μας, καταδεικνύει προβληματικό τοπικό πολιτισμό. Ακόμα και η ΕΡΤ η οποία απολαμβάνει το ανταποδοτικό τέλος είναι καθολικά απούσα σε όσα όφειλε να αποτελούν Ιστορικά ντοκουμέντα της χώρας μας.
Ο κ. Τσακνής δεν συντελεί σε καλές υπηρεσίες της δημόσιας τηλεόρασης, η Ιστορία μας παραποιείται και χάνεται. Η κυβέρνηση και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν παρέχουν ορθό έργο στο τόπο μας, και γίνονται συνεχιστές της κατάφωρης αλλοίωσης των ιστορικών γεγονότων.
Είναι ντροπή και για τον πολιτισμό και για την αριστερά, και εν γένει για όλους, να μην υπάρχει έστω ένα ντοκιμαντέρ με την πλήρη Ιστορική αλήθεια της περιοχής μας. Να γνωρίζει ο κόσμος - οι δημότες, την απόλυτη αλήθεια, και με τα σημερινά δεδομένα, να εναρμονίζονται στην ''μεγάλη ιδέα'', για τα συμφέροντα του ''μεγάλου κεφαλαίου'', και των ''μεγάλων οικονομιών - χωρών'', που όσα δημιούργησαν τα οφείλουν στην Ελλάδα και στους Έλληνες.
Δείτε στη συνέχεια τι αναρτούν συγκεκριμένα κέντρα, και τις παρεμβάσεις μας, όπως και την αφαίρεση των στοιχείων στους έκπτωτους, οι οποίοι δεν πρέπει να εμπεριέχονται στην τοπική μας ιστορία.
Αντιθέτως, πρέπει να εμπεριέχεται ο Ωνάσης τον οποίο δεν αναφέρουν σε κανένα σημείο, διότι ήταν πρόσφυγας, και σαφώς ο εν λόγω επέδρεσε καθοριστικά στην περιοχή μας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Άλλωστε, μεταξύ άλλων, κατοικούσε και στην Γλυφάδα.
Σε μια ιστορική διαδρομή πρέπει να γίνετε αναφορά σε άτομα τα οποία δεν κατοικούσαν στη πόλη μας ; Με το ίδιο σκεπτικό, το δικό σας, πρέπει να αναφερθεί και τέως πρόεδρος της δημοκρατίας, καθώς και πολλοί ακόμα, οι οποίοι ήταν επισκέπτες.
Αναφορικά με τους βομβαρδισμούς από τους Γερμανούς και του Άγγλους, είναι καθοριστικής σημασίας ιστορικό ντοκουμένο, διότι καταστράφηκε ολοσχερώς ο συνοικισμός του Βοσπόρου, όπως και εκατοντάδες σπίτια σε Γλυφάδα - Ελληνικό. Σαφώς μπορεί να μην συντελεί στο σκέλος τουριστικής ανάπτυξης, στην οποία δίνετε έμφαση, όμως οι νεότερες γενιές σταδιακά δεν θα γνωρίζουν όσα πραγματικά ίσχυσαν στο τόπο μας, και μπορεί να θεωρούν ότι την περίοδο του πολέμου, και της κατοχής, οι Γερμανοί και οι Άγγλοι μας παρείχαν δώρα.
Γνωρίζετε ότι ποτέ δεν αποζημιώθηκαν όλοι αυτοί οι πολίτες που έχασαν ολοσχερώς όσα είχαν, και στη συνέχεια τα έχασαν για άλλη μια φορά έπειτα από την απαλλοτρίωση του Βοσπόρου ; Τίθεται ζήτημα Γερμανικών αποζημιώσεων αναφορικά με τις καταστροφές σε Γλυφάδα - Ελληνικό. Ένα ζήτημα το οποίο ποτέ δεν απασχόλησε τους κατά τόπους αιρετούς - πολιτικούς.
Τονίζεται ότι στο Τρίτο Μνημόνιο υπήρχε ο όρος των δανειστών για το Ελληνικό, το οποίο εκποιήθηκε έναντι πινακίου φακής στον Όμιλο Λάτση, και όπως όλα δείχνουν θα υπάρξουν κάποιες επενδύσεις από Κινέζους, κ.α., ενώ η Ελληνική κυβέρνηση έχει κάνει απόλυτα πίσω στο ζήτημα των Γερμανικών αποζημιώσεων.
Γλυφάδα
Η Γλυφάδα είναι παραθαλάσσιο προάστιο και δήμος του Νοτίου Τομέα Αθηνών. Αποτελεί το μεγαλύτερο από τα παραδοσιακά νότια προάστια, και εκτείνεται από την θάλασσα του Σαρωνικού μέχρι τις ρίζες του Υμηττού.
Από το κέντρο της Αθήνας απέχει περίπου 14 χιλιόμετρα και από το Φάληρο περίπου 8,5. Διοικητικά ανήκει στην περιφέρεια Αττικής και στη νομαρχία Αθηνών. Σήμερα θεωρείται κοσμοπολίτικο προάστιο της Αθήνας, με πολλά καταστήματα, χώρους εστίασης και διασκέδασης, και ακριβές κατοικίες δίπλα στη θάλασσα.
Η περιοχή της Γλυφάδας κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν Αιξωνή και ήταν γνωστή για την αιξωνική τρίγλη (μπαρμπούνι). Η ονομασία Γλυφάδα είναι σχετικά πρόσφατη και προέρχεται από τα πηγάδια της περιοχής, που το νερό τους είναι υφάλμυρο, δηλαδή γλυφό
Στη Γλυφάδα, μόνο σε επτά θέσεις αποκαλύφθηκαν θεμέλια αρχαίων κτιρίων, ενώ στη Βούλα ο αριθμός τους ξεπερνά τις εβδομήντα. Από τις ανασκαφές που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα και από τα ευρήματα που έχουν έρθει στο φως, έχουμε τη δυνατότητα να αντλήσουμε πολλές πληροφορίες για την οικιστική οργάνωση του αρχαίου δήμου, την οικονομική και παραγωγική ανάπτυξή του, τη θρησκευτική ζωή, την αμυντική του θωράκιση, την πολιτική ζωή, την κοινωνική σύνθεση του πληθυσμού, και άλλα.[1]
Γύρω στο 1900 όλη η παραλιακή περιοχή ήταν πευκόφυτη και εντελώς ακατοίκητη. Στην περιοχή υπήρχε μόνο ένα ξωκκλήσι μέσα στο δάσος προς τιμήν του Αγίου Κωνσταντίνου και ένα μικρό πανδοχείο, καταφύγιο κυνηγών.
Με την αύξηση των κατοίκων της Αθήνας και των παραθεριστών του Φαλήρου, η περιοχή άρχισε να αναπτύσσεται με παραθεριστικά οικήματα και κατασκηνώσεις.
Ήδη από το 1920 είχε σχηματιστεί μικρό προάστιο της Αθήνας με 173 μόνιμους κατοίκους. Από το πρώτο πηγάδι που ανοίχτηκε τότε για τις ανάγκες της ύδρευσης βρέθηκε το νερό της περιοχής να είναι γλυφό. Από αυτό το γεγονός ονομάστηκε η περιοχή Γλυφάδα.
Οι δικές μας παρεμβάσεις:
Ο πρώτος οργανωμένος συνοικισμός στη πόλη της Γλυφάδας ευρίσκετο στον Βόσπορο[2] και απαριθμούσε περισσότερες από 120 οικίες.
Οι Έλληνες πρόσφυγες το 1922 έφτιαξαν τα σπίτια τους στον «Βόσπορο Γλυφάδας» και δημιουργήθηκε άλλο ένα χωριό στην Αττική γη όπως και τόσα άλλα προσφύγων (Σούρμενα, Αργυρούπολη, Ηλιούπολη, Βύρωνας, Καλλιθέα κλπ).
Το όνομα «Βόσπορος» που επέλεξαν οι ίδιοι οι πρόσφυγες, παραπέμπει στο στενό της Πόλης το οποίο χωρίζει την Ευρώπη από την Ασία.
Στο διάστημα 1960-72 και προκειμένου να επεκταθεί το αεροδρόμιο Ελληνικού τα σπίτια του Βοσπόρου και μία λωρίδα των Δικηγορικών (όπως ενωρίτερα και του Ελληνικού) απαλλοτριώθηκαν, η περιοχή ισοπεδώθηκε και οι κάτοικοι διασκορπίστηκαν και πάλι στις γειτονικές περιοχές.
Ο Βόσπορος βρισκόταν στο νότιο τμήμα του παλιού αεροδρομίου Ελληνικού, στη περιοχή της Γλυφάδας, ανάμεσα στα Δικηγορικά και τη σημερινή Νέα Ευρυάλη, μπροστά από την εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα και εκτεινόταν ως το ρέμα, όριο με Ελληνικό.
# Κατά τον πόλεμο βομβαρδίστηκε το αεροδρόμιο του Ελληνικού από τους Γερμανούς και στη κατοχή από τους Άγγλους, τα σπίτια των γύρω από αυτό οικισμών καταστράφηκαν ή υπέστησαν σημαντικές ζημίες και οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να τα εγκαταλείψουν. Μετά την απελευθέρωση οι «Βοσποριώτες» γύρισαν στο χωριό τους και ξανάφτιαξαν τα σπίτια τους.
Γλυφάδα - Συνέχεια
Κατά τον μεσοπόλεμο η Γλυφάδα σαν οικισμός υπαγόταν στην κοινότητα Μπραχαμίου. Το 1926 αποσχίστηκε διοικητικά και ανακηρύχθηκε κοινότητα. Την ίδια εποχή άρχισε να σχηματίζεται και ο οικισμός του Ελληνικού.
Στην απογραφή του 1928 η Γλυφάδα αριθμούσε 1691 μόνιμους κατοίκους, και πλέον ήταν γοργά αναπτυσσόμενη περιοχή με κατοικίες, ξενοδοχεία, λουτρά και κοσμικά κέντρα που εξυπηρετούσαν περισσότερο τους θερινούς παραθεριστές που έφθαναν τους 10.000. Τότε άρχισαν επιμέρους να διαμορφώνονται και οι πρώτοι συνοικισμοί, με βορειότερα τα «Δικηγορικά», ακολουθούσε νοτιότερα πευκοδάσος και, πέρα από αυτό, τα «Ιατρικά» που εκτείνονταν βορειοανατολικά. Στην παραλία βρισκόταν ο συνοικισμός των Αιξωνέων και ανατολικότερα άρχιζε ο συνοικισμός των Παραθεριστών. Πέρα και από αυτόν στα ανατολικά ήταν ο συνοικισμός «Σμύρνης» που έφθανε μέχρι τη σημερινή λεωφόρο Βουλιαγμένης. Νότια των τριών οικισμών, προς την παραλία δημιουργήθηκε μια πλαζ και ανατολικά της οι δύο συνεχόμενοι συνοικισμοί του «Αγίου Νικολάου» και ο «Πυρνάρης».
Τα χρόνια της δεκαετίας του 1930 ξεκίνησε ο ρυμοτομικός σχεδιασμός της περιοχής της Άνω Γλυφάδας με πρωτοβουλία του εκδότη Κωνσταντίνου Αθανάτου,της εφημερίδας «Ελέυθερος Άνθρωπος». Μεγάλο κομμάτι της περιοχής βρέθηκε στην κατοχή της εφημερίδας και τα οικόπεδα δόθηκαν σε αναγνώστες με βάση συλλογή αποκομμάτων φύλλων της. Σήμερα δύο κεντρικοί δρόμοι της περιοχής φέρουν τα ονόματα του εκδότη και της εφημερίδας.
Το 1940 αρχίζει η ανέγερση του Ιερού Ναού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης ο οποίος υπάρχει και λειτουργεί μέχρι σήμερα ως μητροπολιτικός.
Το 1943 η κοινότητα Γλυφάδας, με σχετικό νόμο, συνδέθηκε με την κοινότητα Ελληνικού αποτελώντας το νέο δήμο Ευρυάλης, με έδρα τον οικισμό της Γλυφάδας. Μετά την απελευθέρωση, το 1944, με νεότερο νόμο ανακηρύσσεται δήμος Γλυφάδας, όπως ισχύει σήμερα, με ταυτόχρονη ανασύσταση της κοινότητας του Ελληνικού.
Το 1943 ιδρύεται και λειτουργεί Γυμνάσιο ενώ κατά τη διάρκεια της κατοχής η περιοχή της Γλυφάδας υπήρξε χώρος στρατωνισμού γερμανικών στρατευμάτων που υποστήριζαν τη λειτουργία του αεροδρομίου,με συνέπεια να γίνει και στόχος συμμαχικών βομβαρδιστικών.
Η Λεωφόρος Ποσειδώνος στη Γλυφάδα
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 ο δήμος υπέστη σημαντικές αλλαγές εξαιτίας της επικείμενης εγκατάστασης του διεθνούς αεροδρομίου στο Ελληνικό. Ο πληθυσμός της στη δεκαετία 1951-1961 αυξήθηκε κατά 50% και στην επόμενη κατά 90%.
Άλλη μια δική μας παρέμβαση - Ιστορικά δεδομένη και μη αμφισβητίσημη
Από το αεροδρόμιο του Ελληνικού λειτουργούσε ο ραδιοφωνικος σταθμός ''VOICE OF AMERICA'' από το 1959 -1991, ο οποίος επέδρασε για την μετέπειτα μουσική κουλτούρα σε μεγάλο φάσμα της νεολαίας.
Δεν υπήρξε αναφορά - παρέμβαση
Αναφορικά με τους ασυρμάτους οι οποίοι λειτουργούσαν από τη πόλη της Γλυφάδας, το 1950 - 51, και συγκεκριμένα από την Βίλα Αύρα, στη Γλυφάδα, καθώς και τις διώξεις - κατασχέσεις.
Το συγκεκριμένο γεγονός πολιτικού χαρακτήρα παρακάμφθηκε, όμως σηματοδοτεί ένα βασικό στοιχείο πριν τους Αμερικανούς, και όλους όσους δραστηριοποιήθηκαν τοπικά στις τηλεπικοινωνίες και τα ερτζιανά, καθιστώντας σαφές ότι ο ξένος δάκτυλος, λειτουργούσε χωρίς άδεια από το 1959 έως και το 1991, κάνοντας την αμερικανική προπαγάνδα, ενώ στον αντίποδα οι αριστεροί ήταν διωκόμενοι, και αυτό συνεχίζονταν μέχρι και το 2005 εις βάρος μας για μια καθαρά τοπική λειτουργία.
Τα οφέλη των δεξιών είναι δεδομένα, των αριστερών, επίσης, σε ένα βαθμό είναι δεδομένα, τα οφέλη του τόπου μας και του πολιτισμού μας είναι δεδομένα ; Είναι δυνατόν οι διατελλέσαντες δήμαρχοι να εκπροσωπούν το τόπο και το δήμο παρανομώντας κατά των αιτήσεών μας για τη λειτουργία ένος κοινωνικού μουσικού σταθμού ;
Δίνουμε έμφαση στο συγκεκριμένο ζήτημα, το οποίο δεν το αναρτούμε στα ιστορικά δεδομένα, όμως αποτελεί ντροπή για την ιστορία ενός τόπου να έχουν λειτουργήσει δυο (2) ραδιοφωνικοί σταθμοί - δημοτών - οι οποίοι κατέθεσαν σύννομα αιτήσεις - παράβολα, οι οποίοι δεν έκαναν πολιτική, και δέχτηκαν διώξεις και κατασχέσεις. Αντιλαμβάνεστε επαρκώς τι σημαίνει δεν έκαναν πολιτική, ενώ πολιτική ασκούσαν όσοι στράφηκαν εναντίων μας, και έχουν κερδίσει ουκ ο λίγα από τα χρήματα του κοινωνικού συνόλου.
Γλυφάδα - Συνέχεια
Τα χρόνια μετά το 1960 άρχισαν έργα στο παραλιακό μέτωπο, αλλάζοντας τη μορφή του. Δημιουργήθηκαν μαρίνες σκαφών και αναψυκτήρια. Από τη δεκαετία του 1960 έχει ιδρυθεί και λειτουργεί, με βάση σχέδια Βρετανών ειδικών, το Γκολφ της Γλυφάδας, σε έκταση άνω των 400 στρεμμάτων. Στην περιοχή λειτουργούσε ο ραδιοφωνικός σταθμός ΓΛΥΦΑΔΑ FM, από το 1977 μέχρι και το 2004, ενώ ο δήμος Γλυφάδας δεν συνέδραμε ώστε να επαναλειτουργήσει.
Γλυφάδα και Αμερικανική Βάση
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1940 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990, στα πλαίσια του Ψυχρού Πολέμου, στο γειτονικό Ελληνικό υπήρχε μεγάλη βάση της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας, αλλά οι περισσότεροι Αμερικανοί στρατιωτικοί ζούσαν στην Γλυφάδα, ειδικά στην παραλιακή ζώνη.
Οι Αμερικανοί επέδρασαν καταλυτικά στη διαμόρφωση της μεταπολεμικής Γλυφάδας σε όλα τα επίπεδα, από την κουζίνα μέχρι τη διασκέδαση. Από την Γλυφάδα ξεκίνησε, μεταξύ άλλων, η μαζική κατανάλωση της κόκα κόλα στην Ελλάδα, η διάδοση των ταχυφαγείων (φαστ-φουντ), τα νυχτερινά κλαμπ κ.α.
Σημείωση: Δεν συμφωνούμε με πολλά απ' όσα γράφεται, όμως, δεδομένου ότι γνωρίζουμε ποιοι παρεμβαίνετε, σας καλούμε για δημόσια διαβούλευση στο δημαρχείο της Γλυφάδας, όποτε το επιλέξετε, και ενώ θα έχουμε ενημέρωσει τόσο τους εκπαιδευτικούς, Ιστορικούς, όσο και άλλους τοπικούς φορείς για μια ημερίδα. Ορίστε ημερομηνία και ώρα, να τεθεί το συγκεκριμένο ζήτημα, καθώς και αρκετά ακόμα.
Εμείς θεωρούμε ότι η Ιστορία γράφεται έπειτα από διάλογο, και συλλογική επεξεργασία, και δεν δικαιούνται ορισμένοι να παρεμβαίνουν μονομερώς.
Αρχικά είναι ζήτημα των Ιστορικών, των εκπαιδευτικών, των τοπικών φορέων, όσων διετέλεσαν αιρετοί στο δήμο κατά τον παρελθόντα χρόνο, κ.α.
Η εξαίρεση ενός τοπικού συνοικισμού, όπως και όσα διαδραματίστηκαν επί δεκαετίες στη πόλη της Γλυφάδας, όπως προαναφέραμε, δεν συνάδουν με καλή υπηρεσία. Σαφώς αντιλαμβανόμαστε που αποσκοπείται, όμως εξαιρώντας τον Ωνάση και την συμβολή του, και αναφαίροντας τους έκπτωτους τίθεται ζήτημα.
Διοργανώστε την ημερίδα και ενημερώστε μας.
Υ.Γ.: Προσωπικά για εμάς, οι οποίοι διαθέτουμε τις γνώσεις, το παντελές έλλειμα αρωγής από τη πλευρά των δημοτικών αρχών, ώστε να δημιουργηθεί ένα πλήρες Ιστορικό ντοκιμαντέρ για τη πόλη μας, καταδεικνύει προβληματικό τοπικό πολιτισμό. Ακόμα και η ΕΡΤ η οποία απολαμβάνει το ανταποδοτικό τέλος είναι καθολικά απούσα σε όσα όφειλε να αποτελούν Ιστορικά ντοκουμέντα της χώρας μας.
Ο κ. Τσακνής δεν συντελεί σε καλές υπηρεσίες της δημόσιας τηλεόρασης, η Ιστορία μας παραποιείται και χάνεται. Η κυβέρνηση και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν παρέχουν ορθό έργο στο τόπο μας, και γίνονται συνεχιστές της κατάφωρης αλλοίωσης των ιστορικών γεγονότων.
Είναι ντροπή και για τον πολιτισμό και για την αριστερά, και εν γένει για όλους, να μην υπάρχει έστω ένα ντοκιμαντέρ με την πλήρη Ιστορική αλήθεια της περιοχής μας. Να γνωρίζει ο κόσμος - οι δημότες, την απόλυτη αλήθεια, και με τα σημερινά δεδομένα, να εναρμονίζονται στην ''μεγάλη ιδέα'', για τα συμφέροντα του ''μεγάλου κεφαλαίου'', και των ''μεγάλων οικονομιών - χωρών'', που όσα δημιούργησαν τα οφείλουν στην Ελλάδα και στους Έλληνες.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου