Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής προμηνύουν νέα βάρη και δεσμά για τους λαούς της Ευρώπης, προς τους οποίους συνολικά η ΕΕ είναι, όχι μόνο “φειδωλή”, αλλά βαθιά εχθρική. Άλλωστε αυτό που κρίνεται για μια ακόμη φορά δεν είναι το “ύψος του πακέτου”, αλλά οι όροι και οι τελικοί αποδέκτες του.
Ο συμβιβασμός, που επήλθε, δεν μπορεί να κρύψει τους ισχυρούς ανταγωνισμούς από τους οποίους μαστίζεται το εσωτερικό της αντιδραστικής αυτής Ένωσης. Εχθρική για τα λαϊκά συμφέροντα είναι όλα τα “στρατόπεδα” των διαφόρων αστικών κρατών της ΕΕ. Η παραπέρα εμβάθυνση και ενοποίηση της ΕΕ, που προωθεί η συμμαχία “των κρατών του Νότου”, ανοίγει το δρόμο για την πιο αποτελεσματική εφαρμογή ενιαίων αντιδραστικών κατευθύνσεων σε βάρος των λαών.
Οι αποφάσεις σκιαγραφούν τον τρόπο λειτουργίας του Ταμείου Ανάκαμψης που περιέχει, από τη μία, νέους όρους και μέτρα σε βάρος των εργαζομένων και από την άλλη πακτωλό χρημάτων προς τους επιχειρηματικούς ομίλους, μέρος των οποίων θα κατευθυνθεί για την περαιτέρω προώθηση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας. Όλα τα παραπάνω θα διασφαλίζονται τόσο με το υπάρχον αντιλαϊκό πλαίσιο της ΕΕ όσο και με νέους μηχανισμούς εποπτείας και συναπόφασης, που παραπέμπουν σε νέα μνημόνια διαρκείας.
Από αυτήν την άποψη είναι έκθετοι στον ελληνικό λαό τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ, που σκόπιμα παραπλανά για το περιεχόμενο των αποφάσεων της ΕΕ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα που εδώ και καιρό έχουν σπεύσει να χαιρετίσουν τη δημιουργία του συγκεκριμένου Ταμείου.
Οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν μπορούν να έχουν καμία προσδοκία αλλά απαιτείται να βρεθούν σε θέσεις μάχης για να αποκρούσουν, να συγκρουστούν με την στρατηγική της ΕΕ, του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών τους, έτσι ώστε να μην πληρώσουν ξανά τα σπασμένα της νέας καπιταλιστικής κρίσης.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου