Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών 2021: Τρεις οι βραβευθέντες για την εμπειρική έρευνα στις κοινωνικές επιστήμες

Η Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών αποφάσισε να απονείμει το Βραβείο Νόμπελ στις Οικονομικές Επιστήμες εξ ημισείας από την μία στον David Card «για την εμπειρική του συμβολή στην οικονομία της εργασίας» και από την άλλη από κοινού στους Joshua Angrist και Guido Imbens «για τις μεθοδολογικές συμβολές τους στην ανάλυση αιτιωδών σχέσεων».

BREAKING NEWS:
The 2021 Sveriges Riksbank Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel has been awarded with one half to David Card and the other half jointly to Joshua D. Angrist and Guido W. Imbens.#NobelPrize pic.twitter.com/nkMjWai4Gn

— The Nobel Prize (@NobelPrize) October 11, 2021

Το έργο των βραβευθέντων έφερε επανάσταση στην εμπειρική έρευνα στις κοινωνικές επιστήμες και βελτίωσε σημαντικά την ικανότητα της ερευνητικής κοινότητας να απαντά σε ερωτήσεις που έχουν μεγάλη σημασία για όλους μας.

Οι τρεις τους απέδειξαν ότι πολλά από τα μεγάλα ερωτήματα της κοινωνίας μπορούν να απαντηθούν. Η λύση τους είναι να χρησιμοποιούν φυσικά πειράματα – καταστάσεις που προκύπτουν στην πραγματική ζωή και μοιάζουν με τυχαία πειράματα.

Χρησιμοποιώντας φυσικά πειράματα, ο David Card ανέλυσε τις επιπτώσεις στην αγορά εργασίας από τους κατώτατους μισθούς, τη μετανάστευση και την εκπαίδευση.

Για παράδειγμα, ο David Card μαζί με τον Alan Krueger (που δεν βρίσκεται πλέον εν ζωή) χρησιμοποίησαν ένα φυσικό πείραμα για να διερευνήσουν πώς οι αυξημένοι κατώτατοι μισθοί επηρεάζουν την απασχόληση.

Οι Joshua Angrist και Guido Imbens έδειξαν ποια συμπεράσματα σχετικά με την αιτία και το αποτέλεσμα μπορούν να εξαχθούν από φυσικά πειράματα. Το πλαίσιο που αναπτύχθηκε από αυτούς έχει υιοθετηθεί ευρέως από ερευνητές που εργάζονται με δεδομένα παρατήρησης.

Ωστόσο, τα δεδομένα από ένα φυσικό πείραμα είναι δύσκολο να ερμηνευτούν. Για παράδειγμα, η παράταση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης κατά ένα έτος για μια ομάδα μαθητών (αλλά όχι για άλλη) δεν θα επηρεάσει όλους σε αυτήν την ομάδα με τον ίδιο τρόπο. Ορισμένοι μαθητές θα συνέχιζαν να σπουδάζουν ούτως ή άλλως και, για αυτούς, η αξία της εκπαίδευσης συχνά δεν είναι αντιπροσωπευτική ολόκληρης της ομάδας. Είναι, λοιπόν, δυνατό να εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με την επίδραση ενός επιπλέον έτους στο σχολείο; Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, οι Joshua Angrist και Guido Imbens έλυσαν αυτό το μεθοδολογικό πρόβλημα, αποδεικνύοντας πόσο ακριβή συμπεράσματα για την αιτία και το αποτέλεσμα μπορούν να εξαχθούν από φυσικά πειράματα.