Στα κοινωνικά δίκτυα , καθώς και στα κανάλια, χρησιμοποιείται σε υπερβολικό βαθμό η προτροπή , ''μόνο θετική ενέργεια'', και εμένα προσωπικά με ενοχλεί.
Γιατί με ενοχλεί;
Είτε το θέλουν, είτε δεν το επιθυμούν ορισμένοι/ες, η αρνητική ενέργεια συνυπάρχει της θετικής επί παντός επιστητού.
Καταρχάς με τον όρο ενέργεια κάλλιστα μπορούμε να αναφερθούμε, εκτός της διαθέσεως , και αυτούσια στην ενέργεια, η οποία όταν πρόκειται για συνεχή απαιτεί δυο πόλους, θετικό - αρνητικό.
Είναι ξεκάθαρο ότι αυτούσια το να κρατήσεις μια θετική στάση ζωής, όταν γύρω σου συμβαίνουν τόσα άλλα , και κυρίως αρνητικά, απαιτείται να καταβάλεις μεγάλη προσπάθεια ώστε να αλλάξεις , και ειδικότερα οι όποιες αλλαγές εμπεριέχουν και πολλά αρνητικά.
Επιπροσθέτως, είναι σαφές ότι θετικό χωρίς αρνητικό δεν υφίσταται πουθενά. Ακόμα και για την αναπαραγωγή είναι προαπαιτούμενο το ''θετικό'' και το ''αρνητικό'', διότι δυο θετικά, είτε δυο αρνητικά δεν αναπαραγάγουν.
Το βέλτιστο είναι να αποδέχεσαι ότι όλα τα αρνητικά υφίστανται και θα βρίσκονται αδιάλειπτα γύρω σου , επιχειρώντας να αλλάξεις αποκλειστικά τον εαυτό σου, διότι τους άλλους δεν πρόκειται να τους αλλάξεις ούτε στον αιώνα τον άπαντα.
Ακόμα και αν αλλάξεις όσα σε ενοχλούν, ώστε να έχεις προσωπικά μια θετική αλλαγή διάθεσης , όλα τα αρνητικά θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να διευρύνονται.
Προσωπικά έχω διαβάσει χιλιάδες ''ειδικούς'' οι οποίοι/ες προτρέπουν ''Γέμισε μπαταρίες και ενέργεια'' , και σου θέτω ευθέως την ερώτηση: Γεμίζουν οι μπαταρίες χωρίς αρνητικό πόλο ; Χωρίς το αρνητικό μπορεί να προκύψει θετικό ;
«Γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι, κατά κάποιο τρόπο, όταν είμαστε λυπημένοι».
«Τα παράπονα τα οποία λογίζονται ''αρνητικά'' είναι απολύτως φυσιολογικά. Όταν τα μοιραζόμαστε, μας βοηθά να εντοπίσουμε τι είναι αυτό που μας ενοχλεί, επειδή η γλώσσα μετατρέπει αυτό το «απειλητικό σύννεφο» σε «κάτι συγκεκριμένο».
«Μην βλέπεις ένα λάθος ως τον Άγιο Πέτρο που κρίνει την τελική αξία σου» αλλά ως «δάσκαλο που προσπαθεί να σε διδάξει».
Η αποδοχή των αρνητικών σκέψεων θα πρέπει τελικά να μας αφήνει με μια αίσθηση ολοκλήρωσης. Αν και μπορεί ενστικτωδώς να πιστεύουμε ότι το να γεμίζουμε τις μέρες μας αποκλειστικά με χαρά και ενθουσιασμό είναι το όνειρο, «αν θέλουμε να ζήσουμε μια ζωή με νόημα και σκοπό, θα περιλαμβάνει επίσης πολύ πόνο».
ΥΓ: Σε μια χρονική στιγμή του ανθρώπινου είδους , έπειτα από την τεχνολογική επανάσταση , στην οποία συγκεκριμένοι κύκλοι έχουν σχεδιάσει με χειρουργική ακρίβεια πως θα έχουν σε πλήρη έλεγχο την μάζα , ( τα δις λαών ), είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι προθέσεις τους είναι κάθετα αρνητικές. Τι θετικό μπορεί να προκύψει έπειτα από τόσο μεθοδευμένες ενέργειες αρνητικών ? Ας το περιορίζουμε σε προσωπικό επίπεδο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου