Τελικά διαπιστώνω ότι σε τοπικό επίπεδο Δήμου Γλυφάδας ορισμένοι/ες διαχρονικά χοτρόπετσοι , ( επί δεκαετίες ) , νιώθουν και πόνο , όμως μόνο όσων αφορά το στενό τους οικογενειακό περιβάλλον.
- Για εμάς δεν σταμάτησε ο χρόνος έπειτα από την προδοσία που έκαναν πολιτικοί - δήμαρχοι και αιρετοί ；
- Δεν υπήρξε μια εντολή περισσοτέρων από 4.500 χιλιάδες δημοτών Γλυφάδας στην κάλπη ；
- Εμείς δεν είχαμε δικαιώματα και ζωή ；Γιατί υπήρξε καθολική συγκάλυψη από τους υδραυλικούς των τοπικών μμε ?
Ο πόνος βιώνεται υποκειμενικά καθώς επηρεάζεται από την κατάσταση του εγκεφάλου μέσα στον οποίο σχηματίζεται η αίσθηση και ο πόνος ως προέκτασή της.
Από τα πιο σημαντικά γεγονότα στον κύκλο της ζωής είναι η έναρξη και το τέλος της. Το πένθος είναι όλες εκείνες οι συναισθηματικές αλλά και σωματικές αντιδράσεις που βιώνουν οι άνθρωποι λόγω της απώλειας ενός αγαπημένου πρόσωπου. Περιλαμβάνει ένα μεγάλο φάσμα συναισθημάτων όπως λύπη, θυμό, απελπισία, ενοχές, φόβο.
Στους ηλικιωμένους η απώλεια του συντρόφου τους, τους δημιουργεί μεγάλο πόνο, έντονη μοναξιά και φόβο για τον ερχόμενο θάνατό τους λόγω γηρατειών.
Το αίσθημα είναι η πρώτη (γενική και ακαθόριστη) εντύπωση ή το προϊόν της, μέσω των αισθήσεων, αντίληψης με άλλα λόγια, ένα ψυχοσωματικό φαινόμενο, κατά το οποίο μία ιδιότητα ενός εξωτερικού ή εσωτερικού αντικειμένου μετουσιώνεται σε μία βίωση. Από εδώ προέρχονται και οι όροι αισθητότητα (το να είναι κανείς αισθητός ή να διαθέτει την ικανότητα να αισθάνεται) και αισθητοποίηση (η σαφής παράσταση ενός πράγματος, ώστε να γίνει εντελώς κατανοητό). Στην καθημερινότητα, τα αισθήματα πολλές φορές συγχέονται με την αντίληψη, την παράσταση, τις συγκινήσεις και τα συναισθήματα.
Από τους Αρχαίους Έλληνες ο Αριστοτέλης ήταν εκείνος που ιδιαιτέρως είχε ασχοληθεί με τα αισθήματα.
Αντιλαμβάνομαι τον πόνο ο οποίος επικρατεί απ' όσους έχουν αισθήματα μόνο για τους οικίους τους και ουδέποτε εξέτασαν επαρκώς το κοινωνικό γίγνεσθαι. Εννοώ ότι τα αισθήματα, και κυρίως του πόνου υπάρχουν σε όλους τους ανθρώπους, όμως το 50% των ανθρώπων δεν τα εξωτερικεύει ούτε τα κάνει ''σήριαλ'' στα κοινωνικά δίκτυα.
Διαπιστώνω επί αρκετά χρόνια, έπειτα από την έλευση του wifi και των sosial media, τον κοινωνικό αχταρμά ο οποίος επικράτησε , ακόμα και με φερόμενους αριστερούς ''λάικερ'' σε σελίδες ακροδεξιών, χουντικών, κ.α. , καθώς και το αντίστροφο, όπως διαπιστώνω και την χοτροπετσιά μεγάλου φάσματος της κοινωνίας μας το οποίο υποκρίνεται επί δεκαετίες. Τελικά υπάρχει σκοπιμότητα και σε αυτό της γνωστής NEOελληνικής κοινωνικοποίησης γνωριζόντων για τα ''μετέπειτα'' ? ( Όπως γίνεται στα καφενεία και στο F/B. )
Οι περισσότεροι πέφτουν στην παγίδα να αναζητούν επιβεβαίωση μέσα από τα social media (π.χ. Facebook) και εμφανίζοντας ένα διαφορετικό image, (εικόνα), σε σχέση με το πραγματικό τους. Ένας τρόπος με τον οποίο γίνεται αυτό είναι να ανεβάζουν posts έχοντας ως στόχο να συγκεντρώσουν όσο το δυνατόν περισσότερα «likes». Τα likes και τα σχόλια στις δημοσιεύσεις έχουν πλέον γίνει ο δείκτης μέτρησης της αυτοεκτίμησής τους. Ουδέποτε το ακολούθησα.
Όσες φορές επιχείρησαν συνομιλία μαζί μου στα sosial δεν έκανα, έχοντας δυο δεκαετίες δημόσιων καθημερινών συνομιλιών στα ερτζιανά κύματα πριν υπάρξουν ιδιωτικές ραδιοτηλεοράσεις στη χώρα μας. Αυτά που κάνουν ορισμένοι/ες τα τελευταία χρόνια στα sosial για εμένα είναι ξεπερασμένα και παλιά. Οι ‘’παλιές καραβάνες‘’ ξεχάσατε τι ακούγατε πίσω από τον αμερικάνικο σταθμό του Ελληνικού την δεκαετία του 70 ；Δεν θυμάστε τις συνομιλίες από ολόκληρη την Ελλάδα ；Επίσης, στην αυγή της δεκαετίας του 80, και στα μέσα, τι ακούγατε στα FM κύματα ；Δεν ακούγατε τις συνομιλίες από τα πρώτα κοινωνικά μέσα της χώρας μας ；Τα σόσιαλ είναι κάτι καινούργιο για εμάς ；
Επίσης, είναι ξεκάθαρο γιατί αρκετοί γνωστοί μας σε τοπικό επίπεδο ποτέ δεν τοποθετήθηκαν σε σειρά ζητημάτων, και ειδικότερα σοβαρών, ενώ αναζητούν περισσότερα «likes» από αγνώστους.
Εάν η προσωπική σας ευτυχία εξαρτάται από τον αριθμό των likes και των σχολίων που λαμβάνετε στα posts σας στα social media είναι καιρός να το αλλάξετε αυτό.
Ένα διάλειμμα από τα social media για δέκα μέρες ή και περισσότερο θα σας έκανε καλό. Αλλά αυτό ενδεχομένως μπορεί να σας φανεί δύσκολο έως και ακατόρθωτο, ειδικά αν είστε πλέον εξαρτημένοι - (άρρωστοι/ες.)
Γ.Κ
ΥΓ: Εμείς , το 50% ποτέ δεν χάσαμε κανένα αγαπημένο μας πρόσωπο , ούτε υπήρξαν ποτέ αρνητικές και σκόπιμες ενέργειες σε βάρος μας οι οποίοι στοχεύουν το αίσθημα του πόνου ；Είναι ξεκάθαρο ότι υπήρξαν περισσότερες φορές απ' όσους κάνουν σήριαλ των sosial ακόμα και τον πόνο τους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου