Χρόνια τώρα συζητάμε για το αν πρέπει ή δεν πρέπει να μπαίνουν τα κόμματα στο εκλογικό παιχνίδι της τοπικής αυτοδιοίκησης. Γιατί να υποδεικνύει το κόμμα τον εκλεκτό του υποψήφιο για τους δήμους και τις περιφέρειες όταν στην πραγματικότητα σε αντίθεση με ό,τι ισχύει για τις εθνικές εκλογές, εδώ δεν συγκρούονται ιδεολογίες αλλά κατά βάση διαχειριστικές ικανότητες; Μετράει για τον δημότη αν ο δήμαρχος ψηφίζει Νέα Δημοκρατία, ΠαΣοΚ ή ΣΥΡΙΖΑ;
Αν έχει απομείνει κανείς που ασπάζεται εκείνο το «αλλιώς μαζεύει τα σκουπίδια ένας μνημονιακός και αλλιώς ένας αντιμνημονιακός», πάσο. Για τους υπόλοιπους όμως, που ασπάζονται απλώς και μόνο την κοινή λογική, δήμαρχος και περιφερειάρχης πρέπει να αναλαμβάνει όποιος μπορεί να κρατάει την περιοχή καθαρή, καλοφωτισμένη και προετοιμασμένη έναντι πιθανών καταστροφών, όποιος μπορεί να αναπτύξει το απαραίτητο κοινωνικό έργο και, στο τέλος της ημέρας, όποιος αγαπά τον δήμο ή την περιφέρειά του και δεν βλέπει την εκλογή ως το «αγροτικό του», προϋπηρεσία-αγγαρεία δηλαδή για τη Βουλή, το υπουργείο ή και την πρωθυπουργία.
Αν αυτό είναι το ένα βασικό επιχείρημα υπέρ της αποκομματικοποίησης των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, υπάρχει ακόμη ένα που δεν το πολυσυζητάμε: Αν δεν αφεθεί ακηδεμόνευτη η τοπική εκλογική μάχη, καταπνίγεται και ένα από τα τελευταία πεδία ανάδειξης νέων άξιων ανθρώπων που ούτε βροντερά επώνυμα ή μπάρμπα στην Κορώνη έχουν, ούτε σελέμπριτις είναι, ούτε και μπορούν να δώσουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για την προσωπική τους εκστρατεία.
Ας σκεφτούμε τα κοινά, τον δημόσιο βίο, ως μια πυραμίδα. Στη βάση της θα μπορούσε κανείς να βάλει τα πανεπιστήμια, τους χώρους εργασίας και την τοπική αυτοδιοίκηση. Ολα εκείνα τα πεδία δηλαδή από τα οποία μπορεί να αναδειχθεί ικανή εκπροσώπηση. Και στην κορυφή βρίσκονται τα κόμματα, η εθνική αντιπροσωπεία και η κυβέρνηση.
Σε ένα σύστημα τόσο ασφυκτικά κομματικό όπως το σημερινό σε πανεπιστήμια, συνδικαλισμό και ΟΤΑ, αντί από τη βάση της πυραμίδας να τροφοδοτείται η κορυφή, συμβαίνει το αντίστροφο. Οι κομματικές ηγεσίες επιβάλλουν τους εκλεκτούς τους – ικανούς τε και μη – και τους σπρώχνουν ως τη νίκη βάζοντας σε κίνηση παντοδύναμους κομματικούς μηχανισμούς που εκ των πραγμάτων συνθλίβουν κάθε αξιόλογη μεν αλλά ερασιτεχνική προσπάθεια καμπάνιας.
Και οι πολίτες; Η πείρα δείχνει πως τα κομματικά χρίσματα βαραίνουν την ώρα της κάλπης. Οι κομματικοί υποψήφιοι στην πλειονότητα των περιπτώσεων έχουν προβάδισμα στους υποστηρικτές των κομμάτων που τους έχρισαν. Οταν είναι ικανοί, το κακό περιορίζεται στον αποκλεισμό όσων άξιων δεν προέρχονται από κομματικό σωλήνα και που θα μπορούσαν να μπολιάσουν παραγωγικά το πολιτικό σύστημα.
Όταν όμως είναι ανίκανοι (και έχουμε πλούσια πείρα σχετικά), η καταστροφή μπορεί να είναι ανυπολόγιστη. Το τέλος της κομματικής κηδεμονίας των ΟΤΑ, του «καπελώματος» που έλεγε κι ο Μπουτάρης, μοιάζει πιο επείγουσα συζήτηση από τα ατυχή, πλην όμως βολικά, ζεϊμπέκικα των ημερών.
Επισήμανση του Γιάννη Κουρδομένου: Τα προαναφερόμενα πέρασαν σε ένα βαθμό τοπικά πριν από δεκαετίες από τον υποφαινόμενο και ασφαλώς γνωρίζουν αρκετοί ποιά ήταν η τελική κατάληξη.
Ακόμα και πρόσφατα έγιναν σειρά από προβοκάτσιες, καθώς και κατάλυση της εντολής μας στην κάλπη, ώστε ''ειδικά συμφέροντα'' ατόμων που κανείς μας δεν γνωρίζει τι παρέχουν στον Δήμο της Γλυφάδας να έχουν άμεση ωφέλεια.
Κοινωνική μαζοποίηση
Θεωρώ ότι από την κομματική κηδεμονία στην Αυτοδιοίκηση δεν θα ξεφύγει εύκολα η νεοελληνική κοινωνία, διότι υφίστανται ισχυροί μηχανισμοί των κομμάτων εξουσίας οι οποίοι έχουν πετύχει «μαζοποίηση» της πλειονότητας. Αν το περιορίσω στη δική μας πόλη, η πλειονότητα ενώ έχει γεννηθεί στην Γλυφάδα δέχεται τους πληθώρα ξενόφερτους/ες ως διαχειριστές/ιες λόγω της «κοινωνικής μαζοποίησης».
Θυμίζω ότι η προσωπική μου πρόταση ήταν ''ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΓΛΥΦΑΔΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΩΝ'' - ακηδεμόνευτη από τα αστικά πολιτικά κόμματα. Δεν διαπίστωσα την αρωγή από την πλευρά της τοπικής μας κοινωνίας. Διαπίστωσα φοβία, αγκύλωση, και δισταγμό !! Δυστυχώς είναι ''λερωμένη η φωλιά'' μεγάλου τμήματος της κοινωνίας.
Τα αστικά κόμματα στον Ο.Τ.Α Δήμος Γλυφάδας
Αντιθέτως, από το 2014 έχει στηθεί ένας πρωτοφανής μηχανισμός ο οποίος φέρει την σφραγίδα συγκεκριμένων κομμάτων, (καθώς ορισμένων οικονομικών ολιγαρχών ), ο οποίος μαζοποιεί με κάθε πρόσφορο μέσο το σύνολο των δημοτών, ενώ στον αντίποδα έχει καταστήσει μονοπώλιο κομματικό ένα Δήμο στη βάση του πελατειακού συστήματος χωρίς να καλύπτεται η εντολή μας !!
* Καλύπτονται οι δικοί τους, οι κολλητοί τους, οι κουμπάροι , οι υποστηρικτές , οι συμμαθητές, οι ημέτεροι, καθώς και κάθε άτομο που κινείται αδιαφανώς !!
* Θυμίζω ότι το 2014 τα κόμματα μας άφησαν εκτός εκλογών, ενώ στη συνέχεια βρέθηκαν στα δημοτικά έδρανα χωρίς να προωθούν το προεκλογικό τους πρόγραμμα. Αντιθέτως, έκαναν πλαστογραφία και αφαίρεσαν το σημείο το οποίο περιείχε την Δημιουργία Δημοτικού Καναλιού στον Δ.Γλυφάδας. Ποιον λέτε να εκπροσωπούν ?
* Είναι δυνατόν να διαθέτουν συνείδηση άτομα τα οποία κατέλυσαν την εντολή χιλιάδων δημοτών και στον αντίποδα αδιαφανώς εξυπηρετούν έναν έναν επί εννέα χρόνια τους ''γαλάζιους'' ημετέρους και υποστηρικτές καθώς και τα άτομα που έκαναν την προβοκάτσια ；Οδηγήθηκαν μέχρι του σημείου να νυμφευτούν θυγατέρα Αρεοπαγίτη για περαιτέρω κάλυψη !!
* Πολλοί/ες οι ωφελημένοι στη βάση του πελατειακού συστήματος, της κομματοκρατίας και των δημοσίων σχέσεων από την πλευρά ορισμένων ατόμων που έκαναν την προβοκάτσια σε βάρος χιλιάδων δημοτών, και τελικά αριθμητικά λιγότεροι οι προδομένοι, όμως, η προδοσία είναι ΔΕΔΟΜΕΝΗ. Καθορίζουν κάτι οι αριθμοί και τα ποσοστά στην υφιστάμενη προδοσία ；
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου